Θυμῷ χαρίζου μηδέν, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς → Si mens est tibi, ne cedas iracundiae → Dem Zorn sei nicht zu Willen, bist du bei Verstand
(AM ἀνεξικακῶ, -έω)έχω ανεξικακία, είμαι ανεξίκακος.