αρχαιόσυλος

Greek Monolingual

ο
αυτός που κλέβει αρχαιότητες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχαίος + -συλος < συλώ (-άω) «λαφυραγωγώ, κλέβω» (πρβλ. ιερόσυλος)].