αχυροφάγος

Greek Monolingual

-α, -ο (Α ἀχυροφάγος, -ον)
αυτός που τρώει άχυρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άχυρον + -φάγος < φαγείν (απαρμφ. του έφαγον, αόρ. β' του εσθίω «τρώγω»)].