θεοφοβούμενος

Σοφοῖς ὁμιλῶν καὐτὸς ἐκβήσῃ σοφός → Dat sapere consors vita cum sapientibus → Der Umgang macht mit Weisen weise dich auch selbst

Menander, Monostichoi, 475

Greek Monolingual

-η, -ο
αυτός που φοβάται τον θεό, ο ευσεβής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + φοβούμενος, μτχ. ενεστ. του ρ. φοβούμαι (< φόβος)].