θύνει
From LSJ
τίς Ἑλλὰς ἢ βάρβαρος ἢ τῶν προπάροιθ' εὐγενετᾶν ἕτερος ἔτλα κακῶν τοσῶνδ' αἵματος ἁμερίου τοιάδ' ἄχεα φανερά → what woman Greek or foreign or what other scion of ancient nobility has endured of mortal bloodshed's woes so many, such manifest pains
Greek (Liddell-Scott)
θύνει: «ὠθεῖται. φέρεται. τρέχει. χαίρει. ὁρμᾷ» Ἡσύχ.
