οξύπετρος

Greek Monolingual

ὀξύπετρος, -ον (Α)
(κατά τον Ησύχ.) αυτός που έχει πολύ αιχμηρές πέτρες («ὀξύπετρος
γῆς ποιὸν εἶδος οἱ γεωργικοί φασιν»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + πέτρα.