παρακινηματικός

English (LSJ)

παρακινηματική, παρακινηματικόν, exciting, π. τι καὶ μανιῶδες Ph. 2.477.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α παρακίνημα, -ατος]
αυτός που έχει την ιδιότητα ή την ικανότητα να διεγείρει, να ερεθίζει, διεγερτικός, ερεθιστικός.