προσκύνηση

Greek Monolingual

η / προσκύνησις, -ήσεως, ΝΜΑ προσκυνῶ
1. η ενέργεια του προσκυνώ, η εκδήλωση ευλαβούς λατρείας και τιμής, ιδίως προς το θείο («η προσκύνηση τών Μάγων»)
2. εκδήλωση πιστής υποταγής σε πρόσωπο («τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐλευθερωτάτους προσαναγκάσεις ἐς τὴν προσκύνησιν», Αρρ.)
νεοελλ.
γονυκλισία μπροστά σε εικόνες ή σε λείψανα αγίων και ασπασμός τους
νεοελλ.-μσν.
ευλαβής χαιρετισμός, ιδίως με υπόκλιση σε ηγεμόνα, και, γενικότερα, σε υψηλό ή σεβαστό πρόσωπο
αρχ.
1. απόδοση τιμής σε κάποιον
2. (ιδίως σε επιστολή) τιμητικός χαιρετισμός («προσκύνησις καὶ ἀσπασμός», πάπ.).