χρυσοπετάλινος

Greek (Liddell-Scott)

χρῡσοπετάλινος: -ον, κεκοσμημένος διὰ χρυσῶν πετάλων Βυζ.

Greek Monolingual

-ον, Μ
διακοσμημένος με χρυσά πέταλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσοπέταλος + κατάλ. -ινος].