ἀκριτής

From LSJ

Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt

Menander, Monostichoi, 139

Spanish (DGE)

(ἀκρῐτής) -ές
sent. dud., quizá completo, seguido πεντ' ἀκριτεῖς ἐτέων πλησάμενον δεκάδας IBeroeae 392.4 (II/I a.C.).