Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
-ονοςsensato, en sus cabales οὔτις ἀρ[τιόφ] ρων A.Fr.451r.
