ἀστεΐζω
τὸ πεπρωμένον γὰρ οὐ μόνον βροτοῖς ἄφευκτόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν ἔχουσι → fate is unavoidable not only for mortals, but also for those who hold the heavens
Spanish (DGE)
I en v. med.
1 hablar ingeniosamente o en broma ἀστεϊζόμενοι δέ τινες, εἰκότως πυριγενῆ τὸν Διόνυσον λέγεσθαί φασιν Str.13.4.11, τὸν δῆμον ... ἀστεϊζόμενον καὶ διατρίβοντα πρὸς τοῦτο πολὺ μέρος τῆς ἡμέρας Plu.Marc.21, πρὸς φύσεως ... τοῖς Ἰωνικοῖς τὸ ἀστεΐζεσθαι Philostr.VS 519, ὡς οὐκ ἀπὸ δόξης ἠστεΐζοντο Philostr.VS 576.
2 burlarse οὕτω γὰρ ἀστεϊζόμενος γέγραφεν I.Ap.2.114, cf. Demetr.Eloc.149, Aristaenet.1.14.19
•c. ac. int. τάδε Philostr.VS 534.
3 hablar ampulosamente de un profeta, Ph.2.123.
II en v. act. tener urbanidad, ser educado St.Byz.s.u. ἄστυ, tb. en v. med., Poll.9.17, Hsch.
