ἠχέτα

German (Pape)

[Seite 1179] ὁ, ep. = ἠχέτης, hell tönend, laut singend; τέττιξ Hes. O. 580; vgl. Anan. Ath. VII, 282 b; βόμβος Agath. 9 (V, 296). Aber ἠχέτα πορθμόν Orph. Arg. 1256, wo es acc. sein müßte, ist verderbt.

Russian (Dvoretsky)

ἠχέτα: дор. ἀχέτα (ᾱχ) adj. m звонкий, громко поющий (τέττιξ Hes.; βόμβος Anth.).