Diocletian

From LSJ

αὐτῇ καθ' αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενος → by using his mind alone by itself and uncorrupted

Source

Wikipedia EN

Diocletian (/ˌdaɪ.əˈkliːʃən/; Latin: Gaius Aurelius Valerius Diocletianus, Greek: Διοκλητιανός; c. 242/245 – 311/312), nicknamed Iovius, was Roman emperor from 284 until his abdication in 305. Born to a family of low status in the Roman Province of Dalmatia, and originally named Diocles, Diocletian rose through the ranks of the military early in his career, eventually becoming a cavalry commander for the army of Emperor Carus. After the deaths of Carus and his son Numerian on a campaign in Persia, Diocletian was proclaimed emperor by the troops. The title was also claimed by Carus's surviving son, Carinus, but Diocletian defeated him in the Battle of the Margus.

Wikipedia EL

Ο Διοκλητιανός πλήρες όνομα Γάιος Αυρήλιος Βαλέριος Διοκλητιανός ή Ιόβιος (242/245 - 311/312) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας (284 - 305). Με καταγωγή από οικογένεια χαμηλής τάξης από την Ρωμαϊκή επαρχία της Δαλματίας το αρχικό του όνομα ήταν "Διοκλής", ανέβηκε ταχύτατα όλες τις στρατιωτικές τάξεις μέχρι που έγινε αρχηγός του ιππικού στον στρατό του αυτοκράτορα Κάρου. Όταν ο Κάρος και ο γιος του Νουμεριανός βρήκαν τον θάνατο σε εκστρατεία στην Περσία ο Διοκλητιανός ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας από τα στρατεύματα. Τον τίτλο διεκδίκησε και ο δεύτερος γιος του Κάρου Καρίνος αλλά ηττήθηκε από τον Διοκλητιανό στην Μάχη του ποταμού Μάργου. H κυβέρνηση του Διοκλητιανού σταθεροποίησε την αυτοκρατορία μετά την Κρίση του 3ου αιώνα, ο Μαξιμιανός πήρε τον τίτλο του Αυγούστου και διορίστηκε Συναυτοκράτορας (286). Ο Διοκλητιανός κυβέρνησε την Ανατολική, την μετέπειτα Βυζαντινή αυτοκρατορία και ο Μαξιμιανός την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι μεταρρυθμίσεις προχώρησαν περισσότερο όταν διορίστηκαν δύο νέοι Συναυτοκράτορες ο Γαλέριος και ο Κωνστάντιος Α΄ Χλωρός με τον τίτλο του Καίσαρα, με την Τετραρχία κάθε Συναυτοκράτορας κατείχε το 1/4 της αυτοκρατορίας.