Iovis
Latin > English (Lewis & Short)
Jŏvis: is, v. Iuppiter
I init.
Latin > German (Georges)
Iovis, is, m. (eig. Diovis, s. Varro LL. 5, 66), altlat. = Iuppiter (w. s.), Varro LL. 8, 74. Naev. Pac. inc. fab. LX. Enn. tr. 199 R.2 u. Enn. bei Apul. de deo Socr. 2. Acc. tr. 373 u. 653, 1. Caecil. com. 37. Hyg. fab. 31 u.a. Petron. 47, 4 u. 58, 2. Gell. 5, 12, 5. Apul. met. 4, 33. Ampel. 2, 6. Augustin. de civ. dei 7, 14 sqq. Schol. Caes. Germ. 331. p. 413 E. u. 369. p. 418 E. Commodian. instr. 1, 5, 8 u. 1, 6, 1. Iovis Ammon, Ampel. 2, 1: Iovis Stygius, Corp. inscr. Lat. 3, 6443. p. 1040: Iovis victor argenteus, Corp. inscr. Lat. 8, 6981: tres Ioves, Arnob. 4, 14. – / Nbf. Iovos, Corp. inscr. Lat. 14, 4105.