3,243,582
edits
ἐκστατικός: Difference between revisions
From LSJ
11
(big3_14b) |
(11) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br />fil.<br /><b class="num">I</b> de animados<br /><b class="num">1</b> [[que se aparta]], [[que abandona]] c. gen. obj. ἐ. τοῦ λογισμοῦ que se aparta de la razón</i> op. ἐμμενετικὸς τῷ λογισμῷ ‘que se atiene a la razón’, Arist.<i>EN</i> 1145<sup>b</sup>11, πάσης δόξης ἡ [[ἀκρασία]] ἐκστατικόν (ποιεῖ) la incontinencia hace (al hombre) abandonar toda opinión</i> op. πάσῃ δόξῃ [[ἐμμενετικός]] ‘que persevera en toda opinión’, Arist.<i>EN</i> 1146<sup>a</sup>18.<br /><b class="num">2</b> [[excitable]] ἐκστατικὰ (ζῷα) διὰ τὸν θυμόν Arist.<i>PA</i> 650<sup>b</sup>34, cf. 651<sup>a</sup>3.<br /><b class="num">3</b> [[excitado]], [[fuera de sí]], [[enloquecido]] de Áyax ἐ. ἐγένετο se volvió loco</i> Arist.<i>Pr</i>.953<sup>a</sup>22, cf. <i>EE</i> 1229<sup>a</sup>25, μειράκιον ἐκστατικὸν ... καὶ παραφρονοῦν Plu.2.2a, cf. Antig.<i>Mir</i>.114, Aret.<i>SA</i> 2.1.4<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ ἐ. [[los enloquecidos]] Arist.<i>EN</i> 1151<sup>a</sup>1, <i>Diu.Som</i>.464<sup>a</sup>25.<br /><b class="num">II</b> fact.<br /><b class="num">1</b> [[que provoca cambios o alteraciones]] μεταβολὴ δὲ πᾶσα φύσει ἐκστατικόν y todo cambio es por naturaleza alterador</i> Arist.<i>Ph</i>.222<sup>b</sup>16, ἡ [[ἀλλοίωσις]] ἐκστατική τις οὖσα κίνησις Plot.6.3.21, ἐκστατικὸν γὰρ ἀμφοῖν ἡ κίνησις pues el movimiento es causa de alteraciones para ambos (el frío y el calor)</i>, Plu.2.951c.<br /><b class="num">2</b> [[que hace enloquecer]], [[que produce trastorno mental]] γίνονται ... αἱ μὲν ἐκστατικαί unas (raíces) resultan ser enloquecedoras</i> Thphr.<i>HP</i> 9.13.4<br /><b class="num">•</b>de abstr. [[desequilibrador]] τὸ σοφιστικὸν [[εἶδος]] τῶν λόγων ... ὡς ἐκστατικὸν ὑφ' ἡδονῆς el modo sofista de razonar es un tanto desquiciante por el placer</i> Dam.<i>in Phlb</i>.51.<br /><b class="num">III</b> adv. -ῶς [[enloquecidamente]] παντάπασιν ἐ. ἔχων estando completamente fuera de sí</i> Plu.<i>Dio</i> 55, cf. 2.588a, ποιούμενοι δὲ τὸν κίνδυνον ἐ. Plb.15.13.6. | |dgtxt=-ή, -όν<br />fil.<br /><b class="num">I</b> de animados<br /><b class="num">1</b> [[que se aparta]], [[que abandona]] c. gen. obj. ἐ. τοῦ λογισμοῦ que se aparta de la razón</i> op. ἐμμενετικὸς τῷ λογισμῷ ‘que se atiene a la razón’, Arist.<i>EN</i> 1145<sup>b</sup>11, πάσης δόξης ἡ [[ἀκρασία]] ἐκστατικόν (ποιεῖ) la incontinencia hace (al hombre) abandonar toda opinión</i> op. πάσῃ δόξῃ [[ἐμμενετικός]] ‘que persevera en toda opinión’, Arist.<i>EN</i> 1146<sup>a</sup>18.<br /><b class="num">2</b> [[excitable]] ἐκστατικὰ (ζῷα) διὰ τὸν θυμόν Arist.<i>PA</i> 650<sup>b</sup>34, cf. 651<sup>a</sup>3.<br /><b class="num">3</b> [[excitado]], [[fuera de sí]], [[enloquecido]] de Áyax ἐ. ἐγένετο se volvió loco</i> Arist.<i>Pr</i>.953<sup>a</sup>22, cf. <i>EE</i> 1229<sup>a</sup>25, μειράκιον ἐκστατικὸν ... καὶ παραφρονοῦν Plu.2.2a, cf. Antig.<i>Mir</i>.114, Aret.<i>SA</i> 2.1.4<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ ἐ. [[los enloquecidos]] Arist.<i>EN</i> 1151<sup>a</sup>1, <i>Diu.Som</i>.464<sup>a</sup>25.<br /><b class="num">II</b> fact.<br /><b class="num">1</b> [[que provoca cambios o alteraciones]] μεταβολὴ δὲ πᾶσα φύσει ἐκστατικόν y todo cambio es por naturaleza alterador</i> Arist.<i>Ph</i>.222<sup>b</sup>16, ἡ [[ἀλλοίωσις]] ἐκστατική τις οὖσα κίνησις Plot.6.3.21, ἐκστατικὸν γὰρ ἀμφοῖν ἡ κίνησις pues el movimiento es causa de alteraciones para ambos (el frío y el calor)</i>, Plu.2.951c.<br /><b class="num">2</b> [[que hace enloquecer]], [[que produce trastorno mental]] γίνονται ... αἱ μὲν ἐκστατικαί unas (raíces) resultan ser enloquecedoras</i> Thphr.<i>HP</i> 9.13.4<br /><b class="num">•</b>de abstr. [[desequilibrador]] τὸ σοφιστικὸν [[εἶδος]] τῶν λόγων ... ὡς ἐκστατικὸν ὑφ' ἡδονῆς el modo sofista de razonar es un tanto desquiciante por el placer</i> Dam.<i>in Phlb</i>.51.<br /><b class="num">III</b> adv. -ῶς [[enloquecidamente]] παντάπασιν ἐ. ἔχων estando completamente fuera de sí</i> Plu.<i>Dio</i> 55, cf. 2.588a, ποιούμενοι δὲ τὸν κίνδυνον ἐ. Plb.15.13.6. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἐκστατικός]], -ή, -όν)<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />αυτός που βρίσκεται σε [[έκσταση]], σε θαυμασμό, σε [[θάμβος]], ο [[κατάπληκτος]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που γίνεται με [[έκσταση]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει την [[τάση]] να απομακρύνεται από [[κάτι]], ο [[άστατος]] (αντίθ. [[εμμενετικός]])<br /><b>2.</b> αυτός που χάνει την [[αυτοκυριαρχία]] του, που γίνεται έξω φρενών, ο [[ευερέθιστος]]<br /><b>3.</b> <b>ενεργ.</b> ο [[ικανός]] για [[μετατόπιση]] ή [[μετακίνηση]]<br /><b>4.</b> <b>(μτβ.)</b> αυτός που προκαλεί [[διασάλευση]] φρενών. | |||
}} | }} | ||
