Anonymous

υἱοθεσία: Difference between revisions

From LSJ
42
(T21)
(42)
Line 24: Line 24:
{{Thayer
{{Thayer
|txtha=υἱοθεσίας, ἡ (from [[υἱός]] and [[θέσις]], cf. [[ὁροθεσία]], [[νομοθεσία]]; in [[secular]] authors from [[Pindar]] and [[Herodotus]] [[down]] we [[find]] [[θετός]] [[υἱός]] or [[θετός]] [[παῖς]], an [[adopted]] [[son]]), [[adoption]], [[adoption]] as sons (Vulg. adoptio filiorum): (Diodorus 1. 31 § 27,5 (vol. 10:31,13Dindorf)); ([[Diogenes]] Laërtius 4,53; Inscriptions. In the N. T. it is used to [[denote]] a. [[that]] [[relationship]] [[which]] God [[was]] [[pleased]] to [[establish]] [[between]] [[himself]] and the Israelites in [[preference]] to [[all]] [[other]] nations ([[see]] [[υἱός]] [[τοῦ]] Θεοῦ, 4at the [[beginning]]): [[υἱός]] [[τοῦ]] Θεοῦ, 4): ἀπεκδέχεσθαι υἱοθεσίαν, to [[wait]] for [[adoption]], i. e. the [[consummate]] [[condition]] of the sons of God, [[which]] [[will]] [[render]] it [[evident]] [[that]] [[they]] are the sons of God, Romans 8:19.
|txtha=υἱοθεσίας, ἡ (from [[υἱός]] and [[θέσις]], cf. [[ὁροθεσία]], [[νομοθεσία]]; in [[secular]] authors from [[Pindar]] and [[Herodotus]] [[down]] we [[find]] [[θετός]] [[υἱός]] or [[θετός]] [[παῖς]], an [[adopted]] [[son]]), [[adoption]], [[adoption]] as sons (Vulg. adoptio filiorum): (Diodorus 1. 31 § 27,5 (vol. 10:31,13Dindorf)); ([[Diogenes]] Laërtius 4,53; Inscriptions. In the N. T. it is used to [[denote]] a. [[that]] [[relationship]] [[which]] God [[was]] [[pleased]] to [[establish]] [[between]] [[himself]] and the Israelites in [[preference]] to [[all]] [[other]] nations ([[see]] [[υἱός]] [[τοῦ]] Θεοῦ, 4at the [[beginning]]): [[υἱός]] [[τοῦ]] Θεοῦ, 4): ἀπεκδέχεσθαι υἱοθεσίαν, to [[wait]] for [[adoption]], i. e. the [[consummate]] [[condition]] of the sons of God, [[which]] [[will]] [[render]] it [[evident]] [[that]] [[they]] are the sons of God, Romans 8:19.
}}
{{grml
|mltxt=η / [[υιοθεσία]], ΝΜΑ<br />η [[ενέργεια]] του [[υιοθετώ]], η επίσημη [[αναγνώριση]] από κάποιον ενός ξένου παιδιού ως δικού του με νόμιμη [[διαδικασία]], [[υιοθέτηση]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>(νομ.)</b> η νομική [[απόκτηση]] τέκνου<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> [[έγκριση]], [[αποδοχή]] ενέργειας, γνώμης, ιδέας ή απόφασης ενός άλλου με [[ανάληψη]] και της σχετικής ευθύνης<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[συγγένεια]] εξ υιοθεσίας»<br /><b>(νομ.)</b> η [[σχέση]] συγγένειας που, σύμφωνα με την επίσημη, τη νομική [[διαδικασία]] της υιοθεσίας, προκύπτει [[μεταξύ]] του θετού [[πατέρα]] και τών συγγενών του και του θετού τέκνου και τών συγγενών του<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>εκκλ.</b> το άγιο [[βάπτισμα]], [[επειδή]] με αυτό ο βαπτιζόμενος γίνεται πνευματικό [[τέκνο]] του αναδόχου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Σύνθ. «εκ συναρπαγής» από τη φρ. «<i>υἱὸν θέσθαι</i>» <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ία</i> (<b>πρβλ.</b> [[ὁροθέτης]])].
}}
}}