3,274,917
edits
(T21) |
(2) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=(ΓΝΟ (cf. [[γινώσκω]])), (ῶ ([[imperative]], ἀγνοείτω R G Tr [[text]] WH marginal [[reading]]); [[imperfect]] ἠγνόουν; 1st aorist [[ἠγνόησα]]; ([[passive]], [[present]] ἀγνοοῦμαι, participle ἀγνοούμενος; from [[Homer]] [[down]]);<br /><b class="num">a.</b> to be [[ignorant]], [[not]] to [[know]]: [[absolutely]], τινα, τί, ἐν τίνι (as in Test. Jos. § 14Fabricii Pseudepigr. ii., p. 717 ([[but]] the [[reading]] ἠγνόουν [[ἐπί]] πᾶσι [[τούτοις]] is [[now]] given [[here]]; [[see]] Test. xii. Patr. ad fid. [[manuscript]] Cant. etc., Sinker edition, Cambr. 1869)), ἐν [[τούτοις]], ἅ ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, Winer s Grammar, 629 (584) (cf. Buttmann, 287 (246)); followed by [[ὅτι]], [[ὅτι]] κτλ. is to be supplied [[again]]); οὐ [[θέλω]] [[ὑμᾶς]] ἀγνοεῖν, a [[phrase]] [[often]] used by Paul (an [[emphatic]]) scitote: followed by an accusative of the [[object]], [[ὑπέρ]] τίνος, [[ὅτι]], [[περί]] τίνος, [[ὅτι]], ἀγνοεῖται 'he is [[not]] [[known]]' i. e. according to the context 'he is [[disregarded]],' L T Tr marginal [[reading]] WH [[text]]; ἀγνωύμενοι (opposed to ἐπιγινωσκόμενοι men [[unknown]], [[obscure]], ἀγνοούμενος τινι [[unknown]] to [[one]], [[οὐκ]] ἀγνοεῖν to [[know]] [[very]] [[well]], τί, [[not]] to [[understand]]: τί, to [[err]], [[sin]] [[through]] [[mistake]], [[spoken]] [[mildly]] of those [[who]] are [[not]] [[high-handed]] or willful transgressors (Hebrews 5:2, on [[which]] [[see]] Delitzsch. | |txtha=(ΓΝΟ (cf. [[γινώσκω]])), (ῶ ([[imperative]], ἀγνοείτω R G Tr [[text]] WH marginal [[reading]]); [[imperfect]] ἠγνόουν; 1st aorist [[ἠγνόησα]]; ([[passive]], [[present]] ἀγνοοῦμαι, participle ἀγνοούμενος; from [[Homer]] [[down]]);<br /><b class="num">a.</b> to be [[ignorant]], [[not]] to [[know]]: [[absolutely]], τινα, τί, ἐν τίνι (as in Test. Jos. § 14Fabricii Pseudepigr. ii., p. 717 ([[but]] the [[reading]] ἠγνόουν [[ἐπί]] πᾶσι [[τούτοις]] is [[now]] given [[here]]; [[see]] Test. xii. Patr. ad fid. [[manuscript]] Cant. etc., Sinker edition, Cambr. 1869)), ἐν [[τούτοις]], ἅ ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, Winer s Grammar, 629 (584) (cf. Buttmann, 287 (246)); followed by [[ὅτι]], [[ὅτι]] κτλ. is to be supplied [[again]]); οὐ [[θέλω]] [[ὑμᾶς]] ἀγνοεῖν, a [[phrase]] [[often]] used by Paul (an [[emphatic]]) scitote: followed by an accusative of the [[object]], [[ὑπέρ]] τίνος, [[ὅτι]], [[περί]] τίνος, [[ὅτι]], ἀγνοεῖται 'he is [[not]] [[known]]' i. e. according to the context 'he is [[disregarded]],' L T Tr marginal [[reading]] WH [[text]]; ἀγνωύμενοι (opposed to ἐπιγινωσκόμενοι men [[unknown]], [[obscure]], ἀγνοούμενος τινι [[unknown]] to [[one]], [[οὐκ]] ἀγνοεῖν to [[know]] [[very]] [[well]], τί, [[not]] to [[understand]]: τί, to [[err]], [[sin]] [[through]] [[mistake]], [[spoken]] [[mildly]] of those [[who]] are [[not]] [[high-handed]] or willful transgressors (Hebrews 5:2, on [[which]] [[see]] Delitzsch. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀγνοέω:''' Επικ. [[ἀγνοιέω]], γʹ ενικ. υποτ. [[ἀγνοιῇσι]]· παρατ. [[ἠγνόουν]]· μέλ. <i>ἀγνοήσω</i>, αόρ. αʹ [[ἠγνόησα]], Επικ. <i>ἠγνοίησα</i>, επίσης, Επικ. συνηρ. γʹ ενικ. [[ἀγνώσασκε]]· παρακ. <i>ἠγνόηκα</i> — Παθ., μέλ. (του Μέσ. τύπου) <i>ἀγνοήσομαι</i>· αόρ. αʹ <i>ἠγνοήθην</i>, παρακ. <i>ἠγνόημαι</i> (από το * ἄγνοος = [[ἀγνώς]] II)·<br /><b class="num">I.</b> δεν [[κατανοώ]] ή δεν [[γνωρίζω]], <i>ἄνδρ' ἀγνοιήσας</i>, [[επειδή]] δεν τον αναγνώρισε, σε Ομήρ. Οδ.· [[κυρίως]] με [[άρνηση]], <i>οὐκ ἠγνοίησεν</i>, δηλ. αντιλήφθηκε ή γνώρισε [[καλά]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>μηδὲν ἀγνόει</i>, μάθαινε τα πάντα, σε Ευρ.· με αιτ., βρίσκομαι σε [[άγνοια]] σχετικά με [[κάτι]], σε Ηρόδ., Αττ. [[ἀγνοέω]] [[περί]] τινος, σε Πλάτ.· εξαρτημένες, δευτερεύουσες προτάσεις μαζί με μτχ., τίς ἀγνοεῖ τὸν πόλεμον ἥξοντα, σε Δημ.· ή με σύνδεσμο, οὐδεὶς ἀγνοεῖ [[ὅτι]]..., στον ίδ. — Παθ., είμαι [[άγνωστος]], σε Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> απόλ., [[σφάλλω]], κάνω [[λάθος]] από [[άγνοια]], [[πλανώμαι]] κ.λπ.· <i>ἀγνοῶν</i>, εξ αγνοίας, κατά [[λάθος]], σε Ξεν. | |||
}} | }} |