3,274,921
edits
(4) |
(nl) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ζεύγνῡμι:''' ή -ύω, απαρ. -ύναι[ῠ], Επικ. ζευγνῦμεν, μτχ. <i>ζευγνύς</i>· γʹ πληθ. παρατ. <i>ἐζεύγνῠσαν</i>, Επικ. <i>ζεύγν-</i>, μέλ. <i>ζεύξω</i>, αόρ. αʹ <i>ἔζευξα</i> — Παθ., αόρ. αʹ [[ἐζεύχθην]], αόρ. βʹ [[ἐζύγην]] [ῠ] (από √<i>ΖΥΓ</i>, όπως στο [[ζυγῆναι]]),<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ζεύω]], [[θέτω]] υπό [[ζυγό]]· <i>ἵππους</i>, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[ζευγνύω]] ἵππους ὑφ' ἅρματα, <i>ὑφ' ἅρμασιν</i>, ὑπ' [[ὄχεσφιν]], <i>ὑπ' ἀμάξῃσιν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως στη Μέσ., ἵππους [[ζεύγνυσθαι]], [[βάζω]] τα άλογά μου στο [[ζυγό]], σε Όμηρ.· επίσης, λέγεται για άλογα ιππασίας, [[δαμάζω]], [[ημερώνω]], [[βάζω]] [[χαλινάρι]], σελώνω· [[ζεῦξαι]] Πάγασον, σε Πίνδ.· επίσης, χρησιμ. για άρματα, [[ετοιμάζω]], [[προπαρασκευάζω]], στον ίδ., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[δένω]], [[συσφίγγω]], [[στερεώνω]], σε Ξεν. — Παθ., <i>φάρη ἐζευγμέναι</i>, στάχυα που έχουν δεθεί σε δεμάτια, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> μεταφ., πότμῳ [[ζυγείς]], ο δεμένος με τη [[μοίρα]] του, αυτός που δε μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του, σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[συνδέω]], [[συνάπτω]], [[ενώνω]]· <i>σανίδες ἐζευγμέναι</i>, σανίδες που είναι [[καλά]] συναρμοσμένες [[μεταξύ]] τους, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[ενώνω]] με τα [[δεσμά]] του γάμου, σε Ευρ. — στη Μέσ., λέγεται για τον σύζυγο, νυμφεύομαι, στον ίδ. — Παθ., είμαι παντρεμένος, σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[ενώνω]] αντικριστές όχθες με γέφυρες· τὸν Ἑλλήσποντον [[ζεῦξαι]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· επίσης, γέφυραν [[ζεῦξαι]], [[κατασκευάζω]], [[συναρμόζω]] [[γέφυρα]], στον ίδ.<br /><b class="num">4.</b> [[περιδένω]] το [[κύτος]] των πλοίων με [[σχοινιά]], σε Θουκ. | |lsmtext='''ζεύγνῡμι:''' ή -ύω, απαρ. -ύναι[ῠ], Επικ. ζευγνῦμεν, μτχ. <i>ζευγνύς</i>· γʹ πληθ. παρατ. <i>ἐζεύγνῠσαν</i>, Επικ. <i>ζεύγν-</i>, μέλ. <i>ζεύξω</i>, αόρ. αʹ <i>ἔζευξα</i> — Παθ., αόρ. αʹ [[ἐζεύχθην]], αόρ. βʹ [[ἐζύγην]] [ῠ] (από √<i>ΖΥΓ</i>, όπως στο [[ζυγῆναι]]),<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ζεύω]], [[θέτω]] υπό [[ζυγό]]· <i>ἵππους</i>, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[ζευγνύω]] ἵππους ὑφ' ἅρματα, <i>ὑφ' ἅρμασιν</i>, ὑπ' [[ὄχεσφιν]], <i>ὑπ' ἀμάξῃσιν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως στη Μέσ., ἵππους [[ζεύγνυσθαι]], [[βάζω]] τα άλογά μου στο [[ζυγό]], σε Όμηρ.· επίσης, λέγεται για άλογα ιππασίας, [[δαμάζω]], [[ημερώνω]], [[βάζω]] [[χαλινάρι]], σελώνω· [[ζεῦξαι]] Πάγασον, σε Πίνδ.· επίσης, χρησιμ. για άρματα, [[ετοιμάζω]], [[προπαρασκευάζω]], στον ίδ., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[δένω]], [[συσφίγγω]], [[στερεώνω]], σε Ξεν. — Παθ., <i>φάρη ἐζευγμέναι</i>, στάχυα που έχουν δεθεί σε δεμάτια, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> μεταφ., πότμῳ [[ζυγείς]], ο δεμένος με τη [[μοίρα]] του, αυτός που δε μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του, σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[συνδέω]], [[συνάπτω]], [[ενώνω]]· <i>σανίδες ἐζευγμέναι</i>, σανίδες που είναι [[καλά]] συναρμοσμένες [[μεταξύ]] τους, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[ενώνω]] με τα [[δεσμά]] του γάμου, σε Ευρ. — στη Μέσ., λέγεται για τον σύζυγο, νυμφεύομαι, στον ίδ. — Παθ., είμαι παντρεμένος, σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[ενώνω]] αντικριστές όχθες με γέφυρες· τὸν Ἑλλήσποντον [[ζεῦξαι]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· επίσης, γέφυραν [[ζεῦξαι]], [[κατασκευάζω]], [[συναρμόζω]] [[γέφυρα]], στον ίδ.<br /><b class="num">4.</b> [[περιδένω]] το [[κύτος]] των πλοίων με [[σχοινιά]], σε Θουκ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=ζεύγνυμι en ζευγνύω [vgl. Lat. iungo] inf. ζευγνῦναι, ep. ζευγνῦμεν, imperf. ἐζεύγνυν en ἐζεύγνυον, 3 plur. ep. ζεύγνυσαν, med. ἐζευγνύμην,\n 3 dual. ep. ζευγνύσθην; aor. ἔζευξα, med. ἐζευξάμην; aor. pass. ἐζεύχθην en later ἐζύγην; perf. med.-pass. ἔζευγμαι, ptc. ἐζευγμένος, plqperf. med.-pass. 3 sing. ἔζευκτο; fut. ζεύξω,\n med. ζεύξομαι onder het juk brengen, inspannen:; ὑπ ’ ἀμάξῃσιν βόας ἡμιόνους τε ζεύγνυσαν zij spanden ossen en muildieren voor de wagens Il. 24.783; κἄζευξα πρῶτος ἐν ζυγοῖσι κνώδαλα en ik heb als eerste dieren onder het juk gebracht Aeschl. PV 462; κάνθαρον ζ. een mestkever inspannen Aristoph. Pax 128; ὄχους ἐζεύξατε jullie hebben wagens ingespannen Eur. Andr. 1020; ook med..; ἵππους τ ’ ἐζεύγνυντ ( ο ) zij spanden hun paarden in Od. 3.492; abs. med..; ζευγνύσθην zij beiden spanden hun paarden voor de wagen Il. 24.281; overdr. pass.. ζυγέντ ’ ἐν ἅρμασιν πημάτων onder het juk gebracht van een wagen vol rampspoed Aeschl. Ch. 795; ἀνάγκῃ ζυγείς onder het juk van de noodzaak Soph. Ph. 1025. samenvoegen, verbinden, vastmaken: pass..; σανίδες... ἐζευγμέναι gesloten deurvleugels Il. 18.276; γεφύρας ζ. ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ bruggen over de rivier leggen Hdt. 1.205.2 = ζ. τὸν ποταμόν Hdt. 1.206.2; ζ. τοὺς ἀσκοὺς πρὸς ἀλλήλους de zakken aan elkaar vastmaken Xen. An. 3.5.10; uitbr. herstellen, repareren:; τὰς παλαιὰς ( sc. ναῦς ) de oude schepen repareren Thuc. 1.29.3; overdr. med..; τόνδ ’ ἐν ὅρκοις ζεύξομαι ik zal hem door eden binden Eur. Suppl. 1229; pass.. ὁρκίοισι... ζυγείς door eden gebonden Eur. Med. 735. overdr. in de echt verbinden, laten trouwen: van de ouders; τίς ταύτην ἔζευξε; wie heeft haar laten trouwen? Eur. IA 698; huwen, tot vrouw nemen: van de man; γάμοις ἔζευξ ’ Ἀδράστου παῖδα ik huwde de dochter van Adrastus Eur. Phoen. 1366; ook med. γενναιοτάταν... πασᾶν ἐζεύξω κλισίαις ἄκοιτιν je hebt de edelste van alle vrouwen als echtgenote in het huwelijksbed gebracht Eur. Alc. 994 ( lyr. ); pass. trouwen (van de vrouw). ἐζευγμένη getrouwde vrouw Soph. Tr. 536; ἐν γάμοις ζευχθεῖσα in de echt verbonden Eur. El. 99; γάμους ἀκουσίως ζ. tegen hun wil trouwen Plut. Sull. 33.3. | |||
}} | }} |