3,277,649
edits
(3) |
(1) |
||
Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνέχω:''' Επικ. γʹ ενικ. υποτ. [[ἀνέχῃσι]]· παρατ. <i>ἀνεῖχον</i>· επίσης [[ἀνίσχω]], παρατ. <i>ἀνίσχον</i>, μέλ. <i>ἀνέξω</i> ή [[ἀνασχήσω]], αόρ. βʹ [[ἀνέσχον]], ποιητ. [[ἀνέσχεθον]], Επικ. απαρ. <i>ἀνεχεθέειν</i>· παρακ. [[ἀνέσχηκα]] — Μέσ., <i>ἀνέχομαι</i>, παρατ. [[ἠνειχόμην]] (με [[διπλή]] [[αύξηση]]), μέλ. <i>ἀνέξομαι</i> ή <i>ἀνασχήσομαι</i>· Επικ. απαρ. [[ἀνσχήσεσθαι]]· αόρ. βʹ <i>ἀνεσχόμην</i>, με [[διπλή]] αύξ. [[ἠνεσχόμην]], συγκεκ. <i>ἠνεχόμην</i>, ποιητ. απρόσ., [[ἄνσχεο]].<br /><b class="num">Α.</b> μτβ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κρατώ]] [[ψηλά]] τα χέρια μου στη [[μάχη]], σε Ομήρ. Οδ.· επίσης ως [[ένδειξη]] ήττας, σε Θεόκρ.· [[ανασηκώνω]] τα χέρια σε [[προσευχή]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> <i>ἀν. [[φλόγα]]</i>, [[κρατώ]] πυρσό σε γάμο, σε Ευρ.· απ' οπου <i>ἄνεχε</i>, <i>πάρεχε</i> (ενν. τὸ [[φῶς]]), δηλ. ετοίμασε, προπορεύσου, φέξε, στον ίδ.· επίσης, ἀν. [[φῶς]] σωτήριον, [[κρατώ]] [[φωτιά]] ως [[σινιάλο]], σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[ανυψώνω]], [[ανεβάζω]], [[εκθειάζω]], <i>τινά</i>, σε Πίνδ.<br /><b class="num">4.</b> μεταφ., [[υποστηρίζω]], [[υπερασπίζω]], σε Ομήρ. Οδ., Θουκ.· <i>ἀνέχων λέκτρα</i>, διαμένοντας [[σταθερός]] στο [[κρεβάτι]], σε Ευρ.· ομοίως, <i>ἀν. κισσόν</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">5.</b> [[αναφύω]], <i>πτόρθους</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[ανακόπτω]], [[αναχαιτίζω]], σε Ομήρ. Ιλ.· ἀν. Σικελίαν μὴ [[ὑπό]] τινα [[εἶναι]], αποτρέποντας το να υποδουλωθεί, σε Θουκ. <b>Β.</b> αμτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[αναδύομαι]], σηκώνομαι, εμφανίζομαι από το [[νερό]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ.· [[ιδίως]] στον τύπο [[ἀνίσχω]], λέγεται για τον ήλιο, σε Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για καταστάσεις, [[συμβαίνω]], [[προκύπτω]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> εμφανίζομαι, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[εξέρχομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για [[κομμάτι]] ξηράς, [[προεξέχω]], σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">5.</b> [[εξακολουθώ]], [[διατηρώ]], [[συνεχίζω]], με μτχ., σε Θουκ.· <i>στέρξας ἀνέχει</i>, είναι [[σταθερός]] στον έρωτά του, σε Σοφ.· με αιτ. και απαρ., [[διαβεβαιώνω]] κατηγορηματικά ότι..., στον ίδ.<br /><b class="num">6.</b> ανακόπτομαι, [[επιβραδύνω]], σε Θέογν.· γενικά, [[περιμένω]], [[καθυστερώ]], σε Θουκ.<br /><b class="num">7.</b> με γεν., [[παύω]] από τα βάσανα, [[ξεκουράζω]] από τον πόνο, σε Σοφ. <b>Γ.</b> Μέσ.,<br /><b class="num">I.</b> [[κρατώ]] [[ψηλά]] ό,τι μου ανήκει, <i>ἔγχοςχεῖρας</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· απ' όπου, <i>ἀνασχόμενος</i>, απόλ. (ενν. [[ἔγχος]] κ.λπ.), στο ίδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[κρατιέμαι]] όρθιος, [[αντέχω]], [[υπομένω]], σε Ομήρ. Ιλ.· αόρ. βʹ προστ. [[ἀνάσχεο]], Επικ. [[ἄνσχεο]], έχε [[υπομονή]], στο ίδ.· σε μτχ. <i>ἀνεχόμενοι</i>, με [[υπομονή]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[αντέχω]] ενάντια σε, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Αττ.· ομοίως με γεν., σε Ομήρ. Οδ., Πλάτ.<br /><b class="num">3.</b> η εξαρτημένη [[πρόταση]] προστίθεται στη [[μετοχή]], <i>οὔ σε ἀνέξομαι ἄλγε' ἔχοντα</i>, δεν θα [[υποφέρω]] εσύ να έχεις..., σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· <i>οὐ σῖγ' ἀνέξει</i> (ενν. <i>ὤν</i>), σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[υποφέρω]], [[υπομένω]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ἀνέχω:''' Επικ. γʹ ενικ. υποτ. [[ἀνέχῃσι]]· παρατ. <i>ἀνεῖχον</i>· επίσης [[ἀνίσχω]], παρατ. <i>ἀνίσχον</i>, μέλ. <i>ἀνέξω</i> ή [[ἀνασχήσω]], αόρ. βʹ [[ἀνέσχον]], ποιητ. [[ἀνέσχεθον]], Επικ. απαρ. <i>ἀνεχεθέειν</i>· παρακ. [[ἀνέσχηκα]] — Μέσ., <i>ἀνέχομαι</i>, παρατ. [[ἠνειχόμην]] (με [[διπλή]] [[αύξηση]]), μέλ. <i>ἀνέξομαι</i> ή <i>ἀνασχήσομαι</i>· Επικ. απαρ. [[ἀνσχήσεσθαι]]· αόρ. βʹ <i>ἀνεσχόμην</i>, με [[διπλή]] αύξ. [[ἠνεσχόμην]], συγκεκ. <i>ἠνεχόμην</i>, ποιητ. απρόσ., [[ἄνσχεο]].<br /><b class="num">Α.</b> μτβ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κρατώ]] [[ψηλά]] τα χέρια μου στη [[μάχη]], σε Ομήρ. Οδ.· επίσης ως [[ένδειξη]] ήττας, σε Θεόκρ.· [[ανασηκώνω]] τα χέρια σε [[προσευχή]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> <i>ἀν. [[φλόγα]]</i>, [[κρατώ]] πυρσό σε γάμο, σε Ευρ.· απ' οπου <i>ἄνεχε</i>, <i>πάρεχε</i> (ενν. τὸ [[φῶς]]), δηλ. ετοίμασε, προπορεύσου, φέξε, στον ίδ.· επίσης, ἀν. [[φῶς]] σωτήριον, [[κρατώ]] [[φωτιά]] ως [[σινιάλο]], σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[ανυψώνω]], [[ανεβάζω]], [[εκθειάζω]], <i>τινά</i>, σε Πίνδ.<br /><b class="num">4.</b> μεταφ., [[υποστηρίζω]], [[υπερασπίζω]], σε Ομήρ. Οδ., Θουκ.· <i>ἀνέχων λέκτρα</i>, διαμένοντας [[σταθερός]] στο [[κρεβάτι]], σε Ευρ.· ομοίως, <i>ἀν. κισσόν</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">5.</b> [[αναφύω]], <i>πτόρθους</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[ανακόπτω]], [[αναχαιτίζω]], σε Ομήρ. Ιλ.· ἀν. Σικελίαν μὴ [[ὑπό]] τινα [[εἶναι]], αποτρέποντας το να υποδουλωθεί, σε Θουκ. <b>Β.</b> αμτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[αναδύομαι]], σηκώνομαι, εμφανίζομαι από το [[νερό]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ.· [[ιδίως]] στον τύπο [[ἀνίσχω]], λέγεται για τον ήλιο, σε Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για καταστάσεις, [[συμβαίνω]], [[προκύπτω]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> εμφανίζομαι, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[εξέρχομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για [[κομμάτι]] ξηράς, [[προεξέχω]], σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">5.</b> [[εξακολουθώ]], [[διατηρώ]], [[συνεχίζω]], με μτχ., σε Θουκ.· <i>στέρξας ἀνέχει</i>, είναι [[σταθερός]] στον έρωτά του, σε Σοφ.· με αιτ. και απαρ., [[διαβεβαιώνω]] κατηγορηματικά ότι..., στον ίδ.<br /><b class="num">6.</b> ανακόπτομαι, [[επιβραδύνω]], σε Θέογν.· γενικά, [[περιμένω]], [[καθυστερώ]], σε Θουκ.<br /><b class="num">7.</b> με γεν., [[παύω]] από τα βάσανα, [[ξεκουράζω]] από τον πόνο, σε Σοφ. <b>Γ.</b> Μέσ.,<br /><b class="num">I.</b> [[κρατώ]] [[ψηλά]] ό,τι μου ανήκει, <i>ἔγχοςχεῖρας</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· απ' όπου, <i>ἀνασχόμενος</i>, απόλ. (ενν. [[ἔγχος]] κ.λπ.), στο ίδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[κρατιέμαι]] όρθιος, [[αντέχω]], [[υπομένω]], σε Ομήρ. Ιλ.· αόρ. βʹ προστ. [[ἀνάσχεο]], Επικ. [[ἄνσχεο]], έχε [[υπομονή]], στο ίδ.· σε μτχ. <i>ἀνεχόμενοι</i>, με [[υπομονή]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[αντέχω]] ενάντια σε, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Αττ.· ομοίως με γεν., σε Ομήρ. Οδ., Πλάτ.<br /><b class="num">3.</b> η εξαρτημένη [[πρόταση]] προστίθεται στη [[μετοχή]], <i>οὔ σε ἀνέξομαι ἄλγε' ἔχοντα</i>, δεν θα [[υποφέρω]] εσύ να έχεις..., σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· <i>οὐ σῖγ' ἀνέξει</i> (ενν. <i>ὤν</i>), σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[υποφέρω]], [[υπομένω]], σε Αισχύλ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνέχω:''' и [[ἀνίσχω]] (impf. ἀνεῖχον - med. [[ἠνειχόμην]], fut. ἀνέξω и [[ἀνασχήσω]], aor. 2 [[ἀνέσχον]] - med. [[ἠνεσχόμην]], эп. [[ἠνσχόμην]], pf. [[ἀνέσχηκα]]) тж. med.<br /><b class="num">1)</b> держать поднятым, высоко поднимать (χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.): κόψε ἀνασχόμενος (sc. χεῖρας) σχίζῃ Hom. он с размаху ударил обрубком;<br /><b class="num">2)</b> простирать, протягивать ([[σκῆπτρον]] θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ᾽ ἀθανάτοις Pind.);<br /><b class="num">3)</b> показывать, зажигать (τὸ [[σημεῖον]] τοῦ [[πυρός]] Thuc.; [[φάος]] σωτήριόν τινι Eur.);<br /><b class="num">4)</b> воссылать, возносить, обращать (εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.);<br /><b class="num">5)</b> возвеличивать, прославлять (τι и τινά Pind.);<br /><b class="num">6)</b> нести на себе, подпирать, перен. поддерживать (τοὺς πολέμους Thuc.); охранять, блюсти (εὐδικίας Hom.); хранить, защищать (Σικελίαν Thuc.);<br /><b class="num">7)</b> соблюдать, справлять ([[ὄργια]] Arph.);<br /><b class="num">8)</b> преимущ. med. переносить, терпеть (κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὶ θάλπη Xen.): ἀνέχεσθαι δουλοσύνης Hom. и δουλοσύνην Her. переносить рабство, быть рабом; οὐκ ἀ. καμάτων Soph. не выдерживать страданий; [[τέτλαθι]] καὶ [[ἀνάσχεο]] Hom. терпи и крепись;<br /><b class="num">9)</b> med. допускать к себе, терпеть у себя (ξείνους Hom.; [[δεσπότας]] τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.): ἀνέξομαι κλύων Aesch., Soph. я охотно послушаю; οὐκ ἀ. τινος ἄλλα λέγοντος Plat. не допускать, чтобы кто-л. говорил по-иному; ἀνέξομαί σε ὀλίγα λέγοντα Luc. я готов выслушать от тебя несколько слов;<br /><b class="num">10)</b> med. отваживаться, решаться (τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώρην δέξασθαι Her.);<br /><b class="num">11)</b> сдерживать, удерживать (ἵππους Hom.): ἀ. ἑαυτόν τινος Luc. и [[ἀπό]] τινος Plut. воздерживаться от чего-л.; μικρὸν ἀνασχὼν εἶπεν Plut. после короткой паузы он сказал; οὐκ ἠνέσχετο, ἀλλ᾽ [[εἰπών]] Xen. он не удержался, чтобы не сказать;<br /><b class="num">12)</b> подниматься восходить (ὁ [[ἥλιος]] ἀνέσχεν Plat.): πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα Her. на восток;<br /><b class="num">13)</b> воздерживаться, прекращать (τοῦ φονεύειν Plut.): [[ἐπεὶ]] ἀνέσχεν Xen. когда (все) кончилось;<br /><b class="num">14)</b> высовываться, выступать: οὐκ ἐδυνάσθη [[ἀνσχεθέειν]] Hom. он не мог вынырнуть (из воды); αἰχμὴ παρὰ ὦμον ἀνέσχεν Hom. острие пронзило насквозь (досл. вышло сквозь) плечо; τὸ [[Καναστραῖον]] ἀνέχει [[μάλιστα]] Her. Канастрейский мыс выдается дальше всего (в море); ἀ. πρὸς τὸ [[πέλαγος]] Thuc. простираться до моря;<br /><b class="num">15)</b> (по)являться возникать: [[πρῆγμα]], ἐκ τοῦ [[σοί]] τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. дело, из которого получится для тебя неприятность; [[τάδε]] ἐξ αὐτῶν ἀνασχήσει Her. вот что из этого выйдет;<br /><b class="num">16)</b> упорно продолжать, не переставать: σὲ στέρξας ἀνέχει [[Αἴας]] Soph. тебя по-прежнему любит Эант; ἀνεῖχεν διασκοπῶν Thuc. он не переставал обдумывать;<br /><b class="num">17)</b> med. держаться, цепляться (ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi);<br /><b class="num">18)</b> останавливаться, задерживаться ([[ταύτῃ]] Thuc.). | |||
}} | }} |