3,274,216
edits
εὐφημέω: Difference between revisions
From LSJ
2b
(4) |
(2b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐφημέω:''' Δωρ. εὐφᾱμέω, μέλ. <i>-ήσω</i> ([[εὔφημος]]), [[χρησιμοποιώ]] ευοίωνες λέξεις, αντίθ. προς το [[δυσφημέω]]·<br /><b class="num">I.</b> [[αποφεύγω]] [[κάθε]] δυσοίωνη [[λέξη]], το [[male]] ominatis parcere verbis, του Ορατ.· απ' όπου, [[τηρώ]] θρησκευτική [[σιγή]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· προστ. <i>εὐφήμει</i>, <i>εὐφημεῖτε</i>, [[σουτ]]! [[σιωπή]]! σώπα! μείνε [[ακίνητος]]! [[ακίνητος]]! Λατ. favete lignuis, σε Αριστοφ., Πλάτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αναφωνώ]] εις [[ένδειξη]] επαίνου ή [[τιμής]] [[απέναντι]] σε κάποιον, ή σε θρίαμβο, σε Αισχύλ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[τιμώ]] κάποιον με έπαινο, [[μιλώ]] [[καλά]] γι' αυτόν, [[εκθειάζω]], σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> ηχώ θριαμβευτικά, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''εὐφημέω:''' Δωρ. εὐφᾱμέω, μέλ. <i>-ήσω</i> ([[εὔφημος]]), [[χρησιμοποιώ]] ευοίωνες λέξεις, αντίθ. προς το [[δυσφημέω]]·<br /><b class="num">I.</b> [[αποφεύγω]] [[κάθε]] δυσοίωνη [[λέξη]], το [[male]] ominatis parcere verbis, του Ορατ.· απ' όπου, [[τηρώ]] θρησκευτική [[σιγή]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· προστ. <i>εὐφήμει</i>, <i>εὐφημεῖτε</i>, [[σουτ]]! [[σιωπή]]! σώπα! μείνε [[ακίνητος]]! [[ακίνητος]]! Λατ. favete lignuis, σε Αριστοφ., Πλάτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αναφωνώ]] εις [[ένδειξη]] επαίνου ή [[τιμής]] [[απέναντι]] σε κάποιον, ή σε θρίαμβο, σε Αισχύλ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[τιμώ]] κάποιον με έπαινο, [[μιλώ]] [[καλά]] γι' αυτόν, [[εκθειάζω]], σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> ηχώ θριαμβευτικά, σε Αισχύλ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐφημέω:''' дор. εὐφᾱμέω<br /><b class="num">1)</b> произносить слова благоприятного значения, т. е. воздерживаться от неподобающих слов, не кощунствовать или хранить благоговейное молчание (εὐ. κελεῦσαί τινα Her.): εὐφήμει (εὐφήμησον) или εὐφημεῖτε! (лат. [[bona]] verba, [[quaeso]]! или favete linguis!) Arph., Plut. ((за)молчи(те))!, тише!; εὔφημον εἴη [[τοὖπος]] (= τὸ [[ἔπος]]) εὐφημουμένῃ Aesch. благосклонно да будет слово (обращенное) к благоговейно молчащей;<br /><b class="num">2)</b> торжественно раздаваться, радостно звучать: [[κέλαδος]] Ἑλλήνων [[πάρα]] ηὐφήμησεν Aesch. торжествующий крик раздался в греческом стане;<br /><b class="num">3)</b> прославлять, славословить, восхвалять (πάντας θεοὺς [[ἅμα]] καὶ πάσας θεάς Plat.);<br /><b class="num">4)</b> издавать радостные крики (εὐ. καὶ κροτεῖν Plut.): ἐστεφανωμένοι, γελῶντες, εὐφημοῦντες Arph. увенчанные (цветами), смеющиеся, ликующие. | |||
}} | }} | ||
