3,273,663
edits
(4) |
(2b) |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''Η:''' η, [[ἦτα]], τό, άκλιτο, το έβδομο [[γράμμα]] του ελλ. αλφαβ.· ως αριθμητικό, ηʹ = [[ὀκτώ]] και [[ὄγδοος]], [[αλλά]] ͵η = 8.000. Ο μεγαλογραφούμενος [[τύπος]] του Ήτα (Η) ήταν ένα διπλό <i>ε</i> και [[πιθανώς]] προφερόταν ως μακρό <i>ε</i>, πρβλ. [[δῆλος]] (από το [[δέελος]]). Το παλιό [[αλφάβητο]] είχε μόνο ένα [[σημάδι]] (<i>Ε</i>) για τον ήχο ε, τον βραχύ και τον μακρό, [[μέχρι]] τη [[στιγμή]] που εισήχθησαν τα [[μακρά]] φωνήεντα <i>η</i> και <i>ω</i>, από το Σαμιακό [[αλφάβητο]] επί άρχοντος Ευκλείδη το 403 π.Χ., αν και το Η χρησιμ. ως [[φωνήεν]] και [[πριν]] από αυτόν. Το στοιχείο Η, [[προτού]] παραστήσει το μακρό <i>ε</i>, παρίστανε το [[πνεύμα]] της δασείας, όπως ΗΟΣ αντί <i>ὅς</i>(το οποίο παραμένει στο Λατινικό Η). Όταν το Η χρησιμ. για να παραστήσει το μακρό <i>ε</i> κόπηκε ταυτόχρονα σε [[δύο]] τμήματα, έτσι ώστε το | |lsmtext='''Η:''' η, [[ἦτα]], τό, άκλιτο, το έβδομο [[γράμμα]] του ελλ. αλφαβ.· ως αριθμητικό, ηʹ = [[ὀκτώ]] και [[ὄγδοος]], [[αλλά]] ͵η = 8.000. Ο μεγαλογραφούμενος [[τύπος]] του Ήτα (Η) ήταν ένα διπλό <i>ε</i> και [[πιθανώς]] προφερόταν ως μακρό <i>ε</i>, πρβλ. [[δῆλος]] (από το [[δέελος]]). Το παλιό [[αλφάβητο]] είχε μόνο ένα [[σημάδι]] (<i>Ε</i>) για τον ήχο ε, τον βραχύ και τον μακρό, [[μέχρι]] τη [[στιγμή]] που εισήχθησαν τα [[μακρά]] φωνήεντα <i>η</i> και <i>ω</i>, από το Σαμιακό [[αλφάβητο]] επί άρχοντος Ευκλείδη το 403 π.Χ., αν και το Η χρησιμ. ως [[φωνήεν]] και [[πριν]] από αυτόν. Το στοιχείο Η, [[προτού]] παραστήσει το μακρό <i>ε</i>, παρίστανε το [[πνεύμα]] της δασείας, όπως ΗΟΣ αντί <i>ὅς</i>(το οποίο παραμένει στο Λατινικό Η). Όταν το Η χρησιμ. για να παραστήσει το μακρό <i>ε</i> κόπηκε ταυτόχρονα σε [[δύο]] τμήματα, έτσι ώστε το | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''Η:''' η (τὸ [[ἦτα]]) «эта» (7-я буква греч. алфавита, с середины II в. н. э. стала произноситься как i); ηʹ = 8; ͵η = 8000. | |||
}} | }} |