3,274,917
edits
(5) |
(2b) |
||
Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κείρω:''' μέλ. [[κερῶ]], Ιων. [[κερέω]]· αόρ. αʹ <i>ἔκειρα</i>, Ιων. [[ἔκερσα]]· παρακ. <i>κέκαρκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κεροῦμαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκειράμην</i>, Επικ. <i>ἐκερσάμην</i> — Παθ., αόρ. αʹ μτχ. <i>κερθείς</i>· υποτ. αορ. βʹ <i>κᾰρῇ</i>, απαρ. <i>κᾰρῆναι</i>, μτχ. <i>καρείς</i>· παρακ. [[κέκαρμαι]]·<br /><b class="num">I.</b> [[κόβω]] τα μαλλιά κάποιου, [[κόβω]] τα μαλλιά μου, όπως σε [[ένδειξη]] [[βαρύ]] θρήνου, σε Όμηρ., Ευρ. κ.λπ. — Παθ. <i>βοστρύχους κεκαρμένος</i>, έχοντας κόψει τις μπούκλες των μαλλιών κάποιου, σε Ευρ.· [[κεκάρθαι]] [[τὰς]] κεφαλάς, έχοντας τα κεφάλια κουρεμένα, ως [[ένδειξη]] πένθους, σε Ηρόδ.· λέγεται για τα μαλλιά, αποκόπτομαι, σε Πίνδ.<br /><b class="num">II.</b> [[κόβω]] ή [[λαξεύω]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ὕλην</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> [[λεηλατώ]] [[χώρα]], μέσω του κοψίματος των σοδειών και των καρποφόρων δέντρων, σε Ηρόδ., Θουκ. — Παθ., λέγεται για [[χώρα]], λεηλατούμαι, σε Θουκ. — Μέσ., [[Ἄρης]] [[πλάκα]] κερσάμενος, έχοντας καθαρίσει την [[πεδιάδα]] (με το να αφανίσει τους άνδρες), σε Αισχύλ.<br /><b class="num">IV.</b> γενικά, [[καταστρέφω]], και ομοίως·<br /><b class="num">1.</b> [[σχίζω]], [[κατασπαράζω]], [[τρώω]] αδηφάγα, Λατ. depasci, λέγεται για θηρία, σε Όμηρ.· <i>ἔκειρε πολύκερων φόνον</i>, δηλ. κατέσφαξε [[πολλά]] κερασφόρα ζώα, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για τους μνηστήρες, [[καταναλώνω]], [[δαπανώ]], [[σπαταλώ]] την [[περιουσία]] κάποιου, σε Ομήρ. Οδ. | |lsmtext='''κείρω:''' μέλ. [[κερῶ]], Ιων. [[κερέω]]· αόρ. αʹ <i>ἔκειρα</i>, Ιων. [[ἔκερσα]]· παρακ. <i>κέκαρκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κεροῦμαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκειράμην</i>, Επικ. <i>ἐκερσάμην</i> — Παθ., αόρ. αʹ μτχ. <i>κερθείς</i>· υποτ. αορ. βʹ <i>κᾰρῇ</i>, απαρ. <i>κᾰρῆναι</i>, μτχ. <i>καρείς</i>· παρακ. [[κέκαρμαι]]·<br /><b class="num">I.</b> [[κόβω]] τα μαλλιά κάποιου, [[κόβω]] τα μαλλιά μου, όπως σε [[ένδειξη]] [[βαρύ]] θρήνου, σε Όμηρ., Ευρ. κ.λπ. — Παθ. <i>βοστρύχους κεκαρμένος</i>, έχοντας κόψει τις μπούκλες των μαλλιών κάποιου, σε Ευρ.· [[κεκάρθαι]] [[τὰς]] κεφαλάς, έχοντας τα κεφάλια κουρεμένα, ως [[ένδειξη]] πένθους, σε Ηρόδ.· λέγεται για τα μαλλιά, αποκόπτομαι, σε Πίνδ.<br /><b class="num">II.</b> [[κόβω]] ή [[λαξεύω]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ὕλην</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> [[λεηλατώ]] [[χώρα]], μέσω του κοψίματος των σοδειών και των καρποφόρων δέντρων, σε Ηρόδ., Θουκ. — Παθ., λέγεται για [[χώρα]], λεηλατούμαι, σε Θουκ. — Μέσ., [[Ἄρης]] [[πλάκα]] κερσάμενος, έχοντας καθαρίσει την [[πεδιάδα]] (με το να αφανίσει τους άνδρες), σε Αισχύλ.<br /><b class="num">IV.</b> γενικά, [[καταστρέφω]], και ομοίως·<br /><b class="num">1.</b> [[σχίζω]], [[κατασπαράζω]], [[τρώω]] αδηφάγα, Λατ. depasci, λέγεται για θηρία, σε Όμηρ.· <i>ἔκειρε πολύκερων φόνον</i>, δηλ. κατέσφαξε [[πολλά]] κερασφόρα ζώα, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για τους μνηστήρες, [[καταναλώνω]], [[δαπανώ]], [[σπαταλώ]] την [[περιουσία]] κάποιου, σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κείρω:''' (fut. [[κερῶ]] - ион. [[κερέω]], эп. aor. [[ἔκερσα]]; pass.: aor. 2 [[ἐκάρην]] с ᾰ, pf. [[κέκαρμαι]], ppf. ἐκεκάρμην, aor. 2 conjct. καρῇ, inf. aor. 2 κᾰρῆναι)<br /><b class="num">1)</b> стричь (τῆς κεφαλῆς τὰ [[πρόσθεν]] Plut.): κ. κόμην τινί Hom. остричь волосы в жертву кому-л.; [[κεκάρθαι]] τὰς κεφαλάς Her. остричь себе головы; (τὰς τρίχας) κ. ἐν [[χροΐ]] Her. коротко стричь волосы; ἄξιον ἦν ἐπὶ [[τῷδε]] τῷ τάφῳ [[τότε]] κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι Lys. Элладе надлежало тогда остричь себе (в знак скорби) волосы на этой могиле (после поражения Афин в Пелопоннесской войне); βόστρυχοι κεκαρμένοι Eur. срезанные кудри; κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι NT быть остриженным или обритым;<br /><b class="num">2)</b> срубать, вырубать (δοῦρ᾽ [[ἐλάτης]] Hom.; τὸ [[τέμενος]] Her.; ὕλην Soph.): τὸ [[οὖρος]] κ. Her. вырубить леса на горе; χθὼν πεύκας κειραμένη Anth. земля, на которой вырублены сосны;<br /><b class="num">3)</b> глодать, пожирать: γῦπε δέ μιν [[ἧπαρ]] ἔκειρον Hom. два коршуна пожирали у него печень;<br /><b class="num">4)</b> общипывать, поедать ([[λήϊον]] Hom.);<br /><b class="num">5)</b> истреблять, уничтожать (κτήματα, βίοτον Hom.): κ. πολύκερων φόνον Soph. истреблять много рогатого скота;<br /><b class="num">6)</b> разорять, опустошать (γῆν Her.; τὴν Ἑλλάδα Plat.). | |||
}} | }} |