3,274,216
edits
σπεύδω: Difference between revisions
From LSJ
4
(6) |
(4) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σπεύδω:''' Επικ. απαρ. <i>σπενδέμεν</i>· μέλ. <i>σπεύσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἔσπευσα</i>, Επικ. <i>σπεῦσα</i>, Επικ. αʹ πληθ. υποτ. [[σπεύσομεν]] αντί <i>σπεύσωμεν</i>· παρακ. <i>ἔσπευκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>σπεύσομαι</i> — Παθ., παρακ. <i>ἔσπευσμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> μτβ., [[θέτω]] σε [[κίνηση]], [[επισπεύδω]], [[επιταχύνω]], [[κατεπείγω]], σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, [[αναζητώ]] με [[προθυμία]], [[αγωνίζομαι]], [[προσπαθώ]] για [[κάτι]], σε Θέογν.· [[εκτελώ]] [[κάτι]] με ζήλο, [[επισπεύδω]] ή [[επιταχύνω]], σε Σοφ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Αισχύλ. — Παθ., είμαι εσπευσμένος, [[βιαστικός]], επείγομαι, βιάζομαι, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. και απαρ., σπεύσατε Τεῦκρον [[μολεῖν]], πιέστε τον να έλθει [[γρήγορα]], σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> αμτβ., [[σπεύδω]], βιάζομαι, [[προσπαθώ]], [[αγωνίζομαι]] με [[προθυμία]] ή με [[αδημονία]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· <i>ὡς σὺ σπεύδεις</i>, όπως εσύ επιμένεις, ερίζεις, σε Πλάτ.· μτχ. <i>σπεύδων</i> ως επίρρ., βιαστικά, βεβιασμένα, [[πρόθυμα]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με απαρ., είμαι [[πρόθυμος]] να κάνω [[κάτι]], σε Ησίοδ., Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., <i>σπευδόμεναι ἀφελεῖν</i>, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">3.</b> με αιτ. πράγμ. και απαρ., είμαι [[πρόθυμος]], [[αδημονώ]] να..., σε Ηρόδ., Ξεν. | |lsmtext='''σπεύδω:''' Επικ. απαρ. <i>σπενδέμεν</i>· μέλ. <i>σπεύσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἔσπευσα</i>, Επικ. <i>σπεῦσα</i>, Επικ. αʹ πληθ. υποτ. [[σπεύσομεν]] αντί <i>σπεύσωμεν</i>· παρακ. <i>ἔσπευκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>σπεύσομαι</i> — Παθ., παρακ. <i>ἔσπευσμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> μτβ., [[θέτω]] σε [[κίνηση]], [[επισπεύδω]], [[επιταχύνω]], [[κατεπείγω]], σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, [[αναζητώ]] με [[προθυμία]], [[αγωνίζομαι]], [[προσπαθώ]] για [[κάτι]], σε Θέογν.· [[εκτελώ]] [[κάτι]] με ζήλο, [[επισπεύδω]] ή [[επιταχύνω]], σε Σοφ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Αισχύλ. — Παθ., είμαι εσπευσμένος, [[βιαστικός]], επείγομαι, βιάζομαι, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. και απαρ., σπεύσατε Τεῦκρον [[μολεῖν]], πιέστε τον να έλθει [[γρήγορα]], σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> αμτβ., [[σπεύδω]], βιάζομαι, [[προσπαθώ]], [[αγωνίζομαι]] με [[προθυμία]] ή με [[αδημονία]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· <i>ὡς σὺ σπεύδεις</i>, όπως εσύ επιμένεις, ερίζεις, σε Πλάτ.· μτχ. <i>σπεύδων</i> ως επίρρ., βιαστικά, βεβιασμένα, [[πρόθυμα]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με απαρ., είμαι [[πρόθυμος]] να κάνω [[κάτι]], σε Ησίοδ., Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., <i>σπευδόμεναι ἀφελεῖν</i>, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">3.</b> με αιτ. πράγμ. και απαρ., είμαι [[πρόθυμος]], [[αδημονώ]] να..., σε Ηρόδ., Ξεν. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σπεύδω:''' (fut. σπεύσω, aor. ἔσπευσα - эп. σπεῦσα; эп. 1 л. pl. conjct. σπεὐσομεν = σπεύσωμεν; pf. pass. ἔσπευσμαι; adj. verb. [[σπευστός]] и [[σπευστέον]]) редко med.<br /><b class="num">1)</b> поспешно делать, ускорять, налегать, торопить (γάμον Hom., Her.): σ. τινὰ ἐν [[τάχει]] [[μολεῖν]] Soph. заставлять кого-л. поскорее прийти; σ. ὁδόν Eur. торопиться с путешествием; κλίμακας σ. Eur. спешно приставлять лестницы; μὴ σπεῦδ᾽ ἃ μὴ [[δεῖ]], μήδ᾽ ἃ [[δεῖ]] σ. μένε Men. не ускоряй, чего не нужно, но не задерживай того, что нужно ускорить; Δημοκρίτου σπεύσαντος Her. по настоянию Демокрита; ὡς σὺ σπεύδεις Plut. как ты настаиваешь; ἐσπευσμέναι χρεῖαι Luc. настоятельные потребности;<br /><b class="num">2)</b> усиленно добиваться, заботиться, хлопотать ([[παῦσαι]] σπεύδων τὰ σπεύδεις Her.): εὐψυχίαν ἔσπευσας ἀντ᾽ εὐβουλίας Eur. ты подчинился голосу отваги, но не благоразумия; ξυνὸν [[τοῦτο]] πᾶσι ἀγαθὸν σπεύδεται Her. этим достигается общее для всех благо; σ. ἑαυτῷ [[ἐναντία]] Plat. противоречить самому себе; ἀπόλεμον πόλεμον σ. τινί Eur. жестоко воевать с кем-л.;<br /><b class="num">3)</b> торопиться, спешить ([[ὅττι]] [[τάχιστα]] Hom.): σπεύσομαι εἰς Ἀχιλῆα Hom. я поспешу к Ахиллу; ἔσπευδε [[πεζῇ]] Xen. он быстро пошел пешком; σ. ἀπὸ ῥυτῆρος Soph. скакать во весь опор; λόγους τοιούσδε ἔχουσ᾽ ἔσπευδον Soph. я поспешила сообщить эту новость; εἰς ἀρθμὸν ἐμοὶ καὶ φιλότητα σπεύδων [[σπεύδοντι]] ἥξει Aesch. он поспешит мне навстречу, как и я ему, союзником и другом; σπεύδων ἐβοήθει Xen. он поспешил на помощь;<br /><b class="num">4)</b> усердно трудиться, усердствовать, стараться (τὸν εὗρ᾽ ἱδρώοντα, σπεύδοντα Hom.): σ. περὶ Πατρόκλοιο θανόντος Hom. ожесточенно бороться за труп Патрокла. | |||
}} | }} | ||
