κατείβω: Difference between revisions

|lstext='''κατείβω''': ποιητικ. ἀντὶ τοῦ [[καταλείβω]], ἀφίνω νὰ ῥεύσῃ ἢ στάξῃ, [[χύνω]], τί νυ δάκρυ κατείβετον Ὀδ. Φ. 8˙ τέρεν κατὰ [[δάκρυον]] εἴβεις Ἰλ. Π. 611.- Μέσ., χύνομαι πρὸς τὰ [[κάτω]], θαλερὸν δὲ κατείβετο δάκρυ παρειῶν Ἰλ. Ω. 794˙ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς [[ὕδωρ]], τὸ καταρρέον [[ὕδωρ]] τῆς Στυγός, Ὀδ. Ε. 185˙ μεταφορ., κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰών, παρήρχετο, κατέρρεε (ὁ [[βίος]] εἰκονίζεται ὡς ῥευστόν τι, οἱ Λατ. Labi), [[αὐτόθι]] 155˙- σπάν. παρ’ Ἀττ., τί [[δάκρυον]] κατείβεται; Ἀριστοφ. Λυσ. 127. ΙΙ. μεταβ., καταπλημμυρίζω, μεταφορ., [[ἔρως]] κατείβων καρδίαν Ἀλκμάν 20.- Παθ., πλημμυροῦμαι μέ τι, ἀνίῃ, ἀκουῇ κατείβετο θυμὸς Ἀπολλ. Ροδ. Γ. 290. 1131˙- «κατείβετο˙ διεφθείρετο. κατέρρει» Ἡσύχ.