μελάμπυγος: Difference between revisions

|lstext='''μελάμπῡγος''': -ον, ὁ ἔχων μέλαιναν, δηλ. δασεῖαν τὴν πυγήν, τριχωτὰ ὀπίσθια, [[ὅπερ]] ἐθεωρεῖτο ὡς [[σημεῖον]] ἀνδρείας (πρβλ. [[λάσιος]]), Εὔβουλ. ἐν «Λάκωσι» 2˙ [[ὄνομα]] τοῦ Ἡρακλέους, μ. τοῖς ἐχθροῖς, «σωστὸς [[Ἡρακλῆς]] διὰ τοὺς ἐχθρούς», Ἀριστοφ. Λυσ. 802˙ ἴδε Müller Dor. 2. 12, § 10, Wess. εἰς Ἡρόδ. 7. 216˙ [[ἐντεῦθεν]] τὸ παροιμιακόν, μή τευ μελαμπύγου τύχῃς, πρόσεχε νὰ μή σου τύχῃ κανεὶς μαλλιαρόκωλος, νὰ μὴ εὕρῃς τὸν διάβολόν σου, Ἀρχίλ. 99. ΙΙ. ἐπὶ ἀγρίου καὶ ὁρμητικοῦ εἴδους ἀετοῦ (ἴδε ἐν λ. [[πύγαργος]]).