κλᾶμα: Difference between revisions

|mltxt=<b>(I)</b><br />και [[κλάημα]] και κλιάμα και [[κλαύμα]], το (AM [[κλαύμα]], Μ και [[κλάημα]] και κλιάμα και [[κλάμα]][ν]) [[κλαίω]]<br />το να κλαίει [[κανείς]], [[χύσιμο]] δακρύων από πόνο, [[λύπη]] ή και [[χαρά]], [[θρήνος]] (α. «μην του φωνάζεις, [[γιατί]] θα αρχίσει [[πάλι]] τα κλάματα» β. «κλαυμάτων... πηγαί κατεσβήκασιν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>φυσιολ.</b> [[παραγωγή]] αυξημένης ποσότητας δακρύων λόγω ψυχικής διέγερσης, συνοδευόμενη [[ενδεχομένως]] από εισπνευστικές και παρατεταμένες εκπνευστικές κινήσεις<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[βάζω]] τα κλάματα» ή «[[μπήγω]] τα κλάματα» — [[αρχίζω]] να [[κλαίω]]<br /><b>2.</b> <b>παροιμ.</b> «το [[κλάμα]] βγάνει [[πράμα]]» — οι μεμψιμοιρίες, τα παράπονα και οι ικεσίες αποδίδουν οφέλη<br /><b>αρχ.</b><br />[[ταραχή]], [[θλίψη]], [[δυστυχία]] («τοῖσιν Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα» — στους Μεγαρείς επέφερε [[δυστυχία]], <b>Αριστοφ.</b>).———————— <b>(II)</b><br />κλᾱμα και [[κλάμα]], τὸ (Α) [[κλώ]]<br /><b>επιγρ.</b> [[αντί]] [[κλάσμα]].