Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

inchoo: Difference between revisions

From LSJ
135 bytes added ,  27 February 2019
2
(3_7)
(2)
Line 8: Line 8:
{{Georges
{{Georges
|georg=inchoo (in den besten Hdschrn. [[auch]] [[incoho]]), āvī, ātum, āre, etw. [[anlegen]], [[anfangen]], beginnen, [[antreten]], [[einleiten]], [[worauf]] [[nachher]] fortgebaut, fortgearbeitet, [[was]] [[nachher]] fortgesetzt [[werden]] kann (Ggstz. perficere, peragere, ad exitum perducere, absolvere, consummare), I) tr.: A) im allg.: α) m. Acc.: a principiis [[mundum]], Cic.: [[novum]] [[delubrum]], Cic.: [[templum]] inchoatum [[pro]] magnitudine dei, [[dessen]] [[Anlage]] der Gr. [[des]] G. entspricht, Liv.: [[signum]], Cic.: hominem (v. der [[Natur]]), Cic.: [[res]], quas ([[communis]] [[intellegentia]]) in animis nostris inchoavit, [[wozu]] [[sie]] den [[Grund]] gelegt hat, Cic.: scherzh., exaedificare inchoatam ignaviam, den [[Anfang]] [[des]] Lasters [[fortbauen]], Plaut. – cum [[aut]] inchoatur [[luna]] [[aut]] impletur, Tac.: [[Favonius]] [[ver]] inchoans, Plin.: inch. vindemiam, Plin.: inch. annum, [[antreten]], Tac.: u. so [[sextum]] officii annum, Tac. – inch. sermonem, Sen. u. Quint.: pulcherrimum [[facinus]] ab alqo, Curt.: inchoata initia (belli) a Philippo, der [[Krieg]] wurde eingeleitet [[durch]] Ph., Liv.: inch. mentionem affinitatis, [[vorläufig]] zur [[Sprache]] [[bringen]] (Ggstz. rem consummare), Liv.: [[plures]] reges, im [[voraus]] [[bestimmen]], Plin.: aras nocturnas, [[auf]] n. A. zu [[opfern]] beginnen, Verg. – β) m. folg. Infin., Lucr. 3, 183. Lucan. 10, 173. Pallad. 13, 2. – γ) Partic. Perf. subst., ab inchoato ([[von]] [[Grund]] aus) exstruere domum, Colum., scholam, Inscr. – B) insbes.: 1) [[durch]] eine [[Darstellung]] etw. zu [[begründen]] [[suchen]], etw. zu [[beschreiben]]-, darzustellen-, zu [[schildern]] [[versuchen]], etw. [[einleiten]], philosophiam (das [[Studium]] der Ph.) multis locis, Cic.: [[res]] attingere versibus his [[atque]] inchoare, Cic.: [[quod]] [[mihi]] inchoasti de oratoribus, Cic.: [[quod]] [[hic]] [[liber]] inchoat, Quint. – 2) im Senate den [[Antrag]] [[stellen]], es zur [[Sprache]] [[bringen]], inchoante Caesare de etc., Tac.: inchoantibus primoribus, Tac. – 3) beginnen, prägn. = zu [[reden]] [[anfangen]], [[rursus]] inchoat [[Ismene]], Stat. Theb. 8, 623. – 4) Partic. Perf. inchoātus, a, um, prägn. [[nur]] angefangen = unvollendet, [[unvollkommen]], [[mangelhaft]] (Ggstz. [[perfectus]]), [[cognitio]], [[officium]], Cic.: inauditiunculae rudes inchoataeque, Gell.: verba inchoata et incondita, Gell. – neutr. Plur. subst., perfecta anteponuntur inchoatis, Cic. – II) intr. beginnen, [[anfangen]], den [[Anfang]] [[nehmen]], inchoante mense, Pallad.: ut [[munus]] inchoet ab etc., [[Sidon]]. – / Über die Formen [[inchoo]] u. [[incoho]] s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 344.
|georg=inchoo (in den besten Hdschrn. [[auch]] [[incoho]]), āvī, ātum, āre, etw. [[anlegen]], [[anfangen]], beginnen, [[antreten]], [[einleiten]], [[worauf]] [[nachher]] fortgebaut, fortgearbeitet, [[was]] [[nachher]] fortgesetzt [[werden]] kann (Ggstz. perficere, peragere, ad exitum perducere, absolvere, consummare), I) tr.: A) im allg.: α) m. Acc.: a principiis [[mundum]], Cic.: [[novum]] [[delubrum]], Cic.: [[templum]] inchoatum [[pro]] magnitudine dei, [[dessen]] [[Anlage]] der Gr. [[des]] G. entspricht, Liv.: [[signum]], Cic.: hominem (v. der [[Natur]]), Cic.: [[res]], quas ([[communis]] [[intellegentia]]) in animis nostris inchoavit, [[wozu]] [[sie]] den [[Grund]] gelegt hat, Cic.: scherzh., exaedificare inchoatam ignaviam, den [[Anfang]] [[des]] Lasters [[fortbauen]], Plaut. – cum [[aut]] inchoatur [[luna]] [[aut]] impletur, Tac.: [[Favonius]] [[ver]] inchoans, Plin.: inch. vindemiam, Plin.: inch. annum, [[antreten]], Tac.: u. so [[sextum]] officii annum, Tac. – inch. sermonem, Sen. u. Quint.: pulcherrimum [[facinus]] ab alqo, Curt.: inchoata initia (belli) a Philippo, der [[Krieg]] wurde eingeleitet [[durch]] Ph., Liv.: inch. mentionem affinitatis, [[vorläufig]] zur [[Sprache]] [[bringen]] (Ggstz. rem consummare), Liv.: [[plures]] reges, im [[voraus]] [[bestimmen]], Plin.: aras nocturnas, [[auf]] n. A. zu [[opfern]] beginnen, Verg. – β) m. folg. Infin., Lucr. 3, 183. Lucan. 10, 173. Pallad. 13, 2. – γ) Partic. Perf. subst., ab inchoato ([[von]] [[Grund]] aus) exstruere domum, Colum., scholam, Inscr. – B) insbes.: 1) [[durch]] eine [[Darstellung]] etw. zu [[begründen]] [[suchen]], etw. zu [[beschreiben]]-, darzustellen-, zu [[schildern]] [[versuchen]], etw. [[einleiten]], philosophiam (das [[Studium]] der Ph.) multis locis, Cic.: [[res]] attingere versibus his [[atque]] inchoare, Cic.: [[quod]] [[mihi]] inchoasti de oratoribus, Cic.: [[quod]] [[hic]] [[liber]] inchoat, Quint. – 2) im Senate den [[Antrag]] [[stellen]], es zur [[Sprache]] [[bringen]], inchoante Caesare de etc., Tac.: inchoantibus primoribus, Tac. – 3) beginnen, prägn. = zu [[reden]] [[anfangen]], [[rursus]] inchoat [[Ismene]], Stat. Theb. 8, 623. – 4) Partic. Perf. inchoātus, a, um, prägn. [[nur]] angefangen = unvollendet, [[unvollkommen]], [[mangelhaft]] (Ggstz. [[perfectus]]), [[cognitio]], [[officium]], Cic.: inauditiunculae rudes inchoataeque, Gell.: verba inchoata et incondita, Gell. – neutr. Plur. subst., perfecta anteponuntur inchoatis, Cic. – II) intr. beginnen, [[anfangen]], den [[Anfang]] [[nehmen]], inchoante mense, Pallad.: ut [[munus]] inchoet ab etc., [[Sidon]]. – / Über die Formen [[inchoo]] u. [[incoho]] s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 344.
}}
{{LaEn
|lnetxt=inchoo inchoare, inchoavi, inchoatus V :: begin/start (work); set going, establish; draft/sketch/outline; enter upon
}}
}}