Anonymous

νόος: Difference between revisions

From LSJ
4,338 bytes added ,  6 November 2019
m
no edit summary
(2a)
mNo edit summary
Line 29: Line 29:
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''νόος:''' νόου, Αττ. συνηρ. [[νοῦς]], νοῦ, ὁ· στους μεταγεν. συγγραφείς απαντούν πτώσεις της γʹ κλίσης, γεν. <i>νοός</i>, δοτ. <i>νοΐ</i>, αιτ. [[νοῦν]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[μυαλό]], [[διάνοια]], [[αντίληψη]], σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>νόῳ</i>, με νου, [[φρόνιμα]], συνετά, σε Ομήρ. Οδ.· <i>παρὲκ νόον</i>, ασυναίσθητα, ανόητα, άκριτα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>σὺν νόῳ</i>, με [[σωφροσύνη]], σε Ηρόδ.· νόῳ [[λαβεῖν]] τι, [[αντίληψη]] ενός πράγματος, στον ίδ.· <i>νόῳ ἔχειν</i>, έχω στο νου μου, [[σκέπτομαι]], στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> η [[φράση]] [[νοῦν]] ἔχειν σημαίνει: <b>α)</b> έχω [[συναίσθηση]], είμαι [[λογικός]], [[σώφρων]], [[φρόνιμος]], σε Σοφ., Αριστοφ. κ.λπ.· περισσὰ πράσσειν οὐκἔχει [[νοῦν]] οὐδένα, το να επιδιώκεις τόσο [[πολλά]] δεν έχει [[νόημα]], σε Σοφ. <b>β)</b> έχω το [[μυαλό]] μου στραμμένο σε [[κάτι]]· ἄλλοσ' [[ὄμμα]], [[θητέρᾳ]] δὲ [[νοῦν]] ἔχειν, σε Σοφ.· [[δεῦρο]] [[νοῦν]] ἔχε, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[ψυχή]], [[συναίσθημα]], «[[καρδιά]]»· [[χαῖρε]] νόῳ, σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως, [[νόος]] [[ἔμπεδος]], [[ἀπηνής]], σε Όμηρ.· <i>ἐκ παντὸς νόου</i>, με όλη του την [[καρδιά]] και την [[ψυχή]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> ο [[νους]] σαν όργανο λήψης αποφάσεων και σχεδιασμών· <i>τί σοι ἐν νόῳ ἐστὶ ποιεῖν;</i> τί σκοπεύεις να κάνεις; στον ίδ.· <i>ἐν νόῳ ἔχειν</i>, με απαρ., [[προτίθεμαι]], [[σκοπεύω]], προδιατίθεμαι να..., στον ίδ.· <i>νόον τελεῖν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II.</b> [[σημασία]] ή [[νόημα]], [[έννοια]] λέξης ή φράσης, πρότασης ή λόγου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.
|lsmtext='''νόος:''' νόου, Αττ. συνηρ. [[νοῦς]], νοῦ, ὁ· στους μεταγεν. συγγραφείς απαντούν πτώσεις της γʹ κλίσης, γεν. <i>νοός</i>, δοτ. <i>νοΐ</i>, αιτ. [[νοῦν]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[μυαλό]], [[διάνοια]], [[αντίληψη]], σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>νόῳ</i>, με νου, [[φρόνιμα]], συνετά, σε Ομήρ. Οδ.· <i>παρὲκ νόον</i>, ασυναίσθητα, ανόητα, άκριτα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>σὺν νόῳ</i>, με [[σωφροσύνη]], σε Ηρόδ.· νόῳ [[λαβεῖν]] τι, [[αντίληψη]] ενός πράγματος, στον ίδ.· <i>νόῳ ἔχειν</i>, έχω στο νου μου, [[σκέπτομαι]], στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> η [[φράση]] [[νοῦν]] ἔχειν σημαίνει: <b>α)</b> έχω [[συναίσθηση]], είμαι [[λογικός]], [[σώφρων]], [[φρόνιμος]], σε Σοφ., Αριστοφ. κ.λπ.· περισσὰ πράσσειν οὐκἔχει [[νοῦν]] οὐδένα, το να επιδιώκεις τόσο [[πολλά]] δεν έχει [[νόημα]], σε Σοφ. <b>β)</b> έχω το [[μυαλό]] μου στραμμένο σε [[κάτι]]· ἄλλοσ' [[ὄμμα]], [[θητέρᾳ]] δὲ [[νοῦν]] ἔχειν, σε Σοφ.· [[δεῦρο]] [[νοῦν]] ἔχε, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[ψυχή]], [[συναίσθημα]], «[[καρδιά]]»· [[χαῖρε]] νόῳ, σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως, [[νόος]] [[ἔμπεδος]], [[ἀπηνής]], σε Όμηρ.· <i>ἐκ παντὸς νόου</i>, με όλη του την [[καρδιά]] και την [[ψυχή]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> ο [[νους]] σαν όργανο λήψης αποφάσεων και σχεδιασμών· <i>τί σοι ἐν νόῳ ἐστὶ ποιεῖν;</i> τί σκοπεύεις να κάνεις; στον ίδ.· <i>ἐν νόῳ ἔχειν</i>, με απαρ., [[προτίθεμαι]], [[σκοπεύω]], προδιατίθεμαι να..., στον ίδ.· <i>νόον τελεῖν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II.</b> [[σημασία]] ή [[νόημα]], [[έννοια]] λέξης ή φράσης, πρότασης ή λόγου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.
}}
}}
{{elru
{{elru
Line 35: Line 35:
}}
}}
{{etym
{{etym
|etymtx=Grammatical information: m.<br />Meaning: <b class="b2">mind, sense, intellect, reason, purpose</b> (Il.).<br />Other forms: (ep. ion.), contr. <b class="b3">νοῦς</b> (Att., also κ 240 u.a.), <b class="b3">νῶ</b>, <b class="b3">νῶν</b>? (Aeol. gen. acc.?)<br />Compounds: Very often as 2. member, e.g. <b class="b3">εὔ-νοος</b>, <b class="b3">-νους</b> [[wellminded]] with <b class="b3">εὑνο-έω</b>, <b class="b3">-ίη</b>, <b class="b3">-ια</b> etc. (IA.); also as 1. member, a.o. in the compounds <b class="b3">νου-θετ-έω</b> <b class="b2">put in mind, admonish</b> (after <b class="b3">νομοθετ-έω</b> : <b class="b3">νομο-θέ-της</b> : <b class="b3">νόμον θεῖναι</b> a.o.) with <b class="b3">νουθέ-τησις</b>, <b class="b3">-τημα</b>, <b class="b3">-σία</b>, <b class="b3">-τεία</b> a.o. (IA.); <b class="b3">νουν-εχ-ής</b> [[prudent]], adv. <b class="b3">νουνεχ-ῶς</b>, <b class="b3">-όντως</b> (: <b class="b3">νοῦν ἔχει</b>, <b class="b3">ἔχων</b>, Schwyzer 452).<br />Derivatives: Nouns: 1. <b class="b3">νοερός</b> [[mindful]], [[intellectual]] (Heraclit., Arist.); 2. <b class="b3">νοήρης</b> [[prudent]], [[capable]] (Herod., H.); 3. <b class="b3">νοότης</b>, <b class="b3">-ητος</b> f. [[intellectuality]] (Procl.); 4. <b class="b3">νόαρ</b> n. [[illusion]], [[phantom]] (Theognost.; archaising innovation). -- Verbs: A. <b class="b3">νοέω</b>, aor. <b class="b3">νοῆσαι</b> (contr. <b class="b3">νῶσαι</b>) etc., very often with prefix (partly hypostasis with <b class="b3">νοῦς</b>) in diff. meanings, e.g. <b class="b3">δια-</b>, <b class="b3">ἐν-</b>, <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">μετα-</b>, <b class="b3">συν-</b>, <b class="b2">meditate, observe, think, devise, have in mind</b> (Il.); from this 1. <b class="b3">νόη-μα</b> n. [[thought]], [[intelligence]], [[decision]] (Il.) with <b class="b3">-μάτιον</b> (Arr.), <b class="b3">-ματικός</b> (sp.). <b class="b3">-μων</b> [[thoughtful]], [[prudent]] (Od., Hdt.); 2. <b class="b3">νόη-σις</b> (<b class="b3">νῶσις</b>) f. [[oberving]], [[understand]], [[thinking]], also <b class="b3">διανόη-σις</b> etc. (IA.); 3. <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">δια-νοία</b>, <b class="b3">-νοια</b> f. etc. [[care]] resp. [[meditating]], [[thought]], [[intention]] (IA.); 4. <b class="b3">νοη-τικός</b> (<b class="b3">προ-</b> u.a.) [[mindful]] (Pl.); 5. <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">δια-</b>, <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">ὑπο-νοητής</b> m. [[director]] etc. (late). -- B. <b class="b3">νόομαι</b> <b class="b2">be changed into νόος</b> (Plot. u.a.). --Lit. on <b class="b3">νοῦς</b> etc: Schottländer Herm. 64, 228ff., Marg Charakter 44 ff. (use in Hom.), Kurt v. Fritz ClassPhil. 38, 79ff. (in Hom.), 40, 223ff., 41, 12ff. (with the Presocratics); also McKenzie Class Quart. 17, 195 f. and Magmen REGr. 40, 117ff. (both doubted by Kretschmer Glotta 14, 229 resp. by Wahrmann ibd. 19, 214 f. resp. rejected); Porzig Satzinhalte 185 ff. (<b class="b3">νοῦς</b> and <b class="b3">νόημα</b> in the Epos).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: No doubt an old inherited verbal noun (cf. <b class="b3">λόγος</b>, <b class="b3">φόρος</b> a.o.), though there is no certain connection. The old connection with Germ., e.g. Goth. [[snutrs]] [[wise]], [[prudent]] (L. Meyer KZ 5, 368), which is possible, is taken up again by Schwyzer Festschr. Kretschmer 247 ff. and further worked out assuming a basic meaning <b class="b2">sense of detection</b> of supp. <b class="b2">*snu-</b> [[browse]], which would also be found in <b class="b3">νυός</b>, Lat. [[nurus]] <b class="b2">daughter-in-law</b> and [[nūbō]] [[marry]] (referring to the browse-kiss (sniffer-?), a form of the kiss of relatives), an hypothesis, which goes far beyond what can be proven. -- Diff., not preferable, Prellwitz s.v.: to <b class="b3">νεύω</b> as "nod thoughtfully", to which acc. to Brugmann IF 19, 213 f., 30, 371 ff. also <b class="b3">πινυτός</b> [[prudent]] (but see s.v.) and Cret. <b class="b3">νύναμαι</b> = <b class="b3">δύναμαι</b> (s.v.). To be rejected Kieckers IF 23, 362ff. (to <b class="b3">νέω</b> [[swim]]), McKenzie (s. above; = Skt. <b class="b2">náya-</b> m. [[guidance]] from <b class="b2">náyati</b> [[lead]]); s. also W.-Hofmann s. [[sentiō]].
|etymtx=Grammatical information: m.<br />Meaning: <b class="b2">mind, sense, intellect, reason, purpose</b> (Il.).<br />Other forms: (ep. ion.), contr. <b class="b3">νοῦς</b> (Att., also κ 240 u.a.), <b class="b3">νῶ</b>, <b class="b3">νῶν</b>? (Aeol. gen. acc.?)<br />Compounds: Very often as 2. member, e.g. <b class="b3">εὔ-νοος</b>, <b class="b3">-νους</b> [[wellminded]] with <b class="b3">εὑνο-έω</b>, <b class="b3">-ίη</b>, <b class="b3">-ια</b> etc. (IA.); also as 1. member, a.o. in the compounds <b class="b3">νου-θετ-έω</b> <b class="b2">put in mind, admonish</b> (after <b class="b3">νομοθετ-έω</b> : <b class="b3">νομο-θέ-της</b> : <b class="b3">νόμον θεῖναι</b> a.o.) with <b class="b3">νουθέ-τησις</b>, <b class="b3">-τημα</b>, <b class="b3">-σία</b>, <b class="b3">-τεία</b> a.o. (IA.); <b class="b3">νουν-εχ-ής</b> [[prudent]], adv. <b class="b3">νουνεχ-ῶς</b>, <b class="b3">-όντως</b> (: <b class="b3">νοῦν ἔχει</b>, <b class="b3">ἔχων</b>, Schwyzer 452).<br />Derivatives: Nouns: 1. <b class="b3">νοερός</b> [[mindful]], [[intellectual]] (Heraclit., Arist.); 2. <b class="b3">νοήρης</b> [[prudent]], [[capable]] (Herod., H.); 3. <b class="b3">νοότης</b>, <b class="b3">-ητος</b> f. [[intellectuality]] (Procl.); 4. <b class="b3">νόαρ</b> n. [[illusion]], [[phantom]] (Theognost.; archaising innovation). -- Verbs: A. <b class="b3">νοέω</b>, aor. <b class="b3">νοῆσαι</b> (contr. <b class="b3">νῶσαι</b>) etc., very often with prefix (partly hypostasis with <b class="b3">νοῦς</b>) in diff. meanings, e.g. <b class="b3">δια-</b>, <b class="b3">ἐν-</b>, <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">μετα-</b>, <b class="b3">συν-</b>, <b class="b2">meditate, observe, think, devise, have in mind</b> (Il.); from this 1. <b class="b3">νόη-μα</b> n. [[thought]], [[intelligence]], [[decision]] (Il.) with <b class="b3">-μάτιον</b> (Arr.), <b class="b3">-ματικός</b> (sp.). <b class="b3">-μων</b> [[thoughtful]], [[prudent]] (Od., Hdt.); 2. <b class="b3">νόη-σις</b> (<b class="b3">νῶσις</b>) f. [[oberving]], [[understand]], [[thinking]], also <b class="b3">διανόη-σις</b> etc. (IA.); 3. <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">δια-νοία</b>, <b class="b3">-νοια</b> f. etc. [[care]] resp. [[meditating]], [[thought]], [[intention]] (IA.); 4. <b class="b3">νοη-τικός</b> (<b class="b3">προ-</b> u.a.) [[mindful]] (Pl.); 5. <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">δια-</b>, <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">ὑπο-νοητής</b> m. [[director]] etc. (late). -- B. <b class="b3">νόομαι</b> <b class="b2">be changed into νόος</b> (Plot. u.a.). --Lit. on <b class="b3">νοῦς</b> etc: Schottländer Herm. 64, 228ff., Marg Charakter 44 ff. (use in Hom.), Kurt v. Fritz ClassPhil. 38, 79ff. (in Hom.), 40, 223ff., 41, 12ff. (with the Presocratics); also McKenzie Class Quart. 17, 195 f. and Magmen REGr. 40, 117ff. (both doubted by Kretschmer Glotta 14, 229 resp. by Wahrmann ibd. 19, 214 f. resp. rejected); Porzig Satzinhalte 185 ff. (<b class="b3">νοῦς</b> and <b class="b3">νόημα</b> in the Epos).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: No doubt an old inherited verbal noun (cf. <b class="b3">λόγος</b>, <b class="b3">φόρος</b> a.o.), though there is no certain connection. The old connection with Germ., e.g. Goth. [[snutrs]] [[wise]], [[prudent]] (L. Meyer KZ 5, 368), which is possible, is taken up again by Schwyzer Festschr. Kretschmer 247 ff. and further worked out assuming a basic meaning <b class="b2">sense of detection</b> of supp. <b class="b2">*snu-</b> [[browse]], which would also be found in <b class="b3">νυός</b>, Lat. [[nurus]] <b class="b2">daughter-in-law</b> and [[nūbō]] [[marry]] (referring to the browse-kiss (sniffer-?), a form of the kiss of relatives), an hypothesis, which goes far beyond what can be proven. -- Diff., not preferable, Prellwitz s.v.: to <b class="b3">νεύω</b> as "nod thoughtfully", to which acc. to Brugmann IF 19, 213 f., 30, 371 ff. also <b class="b3">πινυτός</b> [[prudent]] (but see s.v.) and Cret. <b class="b3">νύναμαι</b> = <b class="b3">δύναμαι</b> (s.v.). To be rejected Kieckers IF 23, 362ff. (to <b class="b3">νέω</b> [[swim]]), McKenzie (s. above; = Skt. <b class="b2">náya-</b> m. [[guidance]] from <b class="b2">náyati</b> [[lead]]); s. also W.-Hofmann s. [[sentiō]].
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
Line 43: Line 43:
|ftr='''νόος''': (ep. ion.),<br />{nóos}<br />'''Forms''': kontr. [[νοῦς]] (att., auch κ 240 u.a.), νῶ, [[νῶν]]? (äol. Gen. u. Akk.?)<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Geist]], [[Sinn]], [[Verstand]], [[Vernunft]], [[Gesinnung]], [[Absicht]] (seit Il.).<br />'''Composita''' : Sehr oft als Hinterglied, z.B. [[εὔνοος]], -νους [[wohlgesinnt]] mit [[εὐνοέω]], -ίη, -ια usw. (ion. att.); auch als Vorderglied, u.a. in den Zusamnenbildungen [[νουθετέω]] [[ans Herz legen]], [[mahnen]] (nach [[νομοθετέω]] : [[νομοθέτης]] : νόμον [[θεῖναι]] u.a.) mit [[νουθέτησις]], -τημα, -σία, -τεία u.a. (ion. att.); [[νουνεχής]] [[verständig]], Adv. νουνεχῶς, -όντως (: [[νοῦν]] [[ἔχει]], ἔχων, Schwyzer 452).<br />'''Derivative''': Ableitungen: Nomina: 1. [[νοερός]] [[geistig]], [[intellektuell]] (Heraklit., Arist. u.a.); 2. [[νοήρης]] [[verständig]], [[geschickt]] (Herod., H.); 3. [[νοότης]], -ητος f. [[Geistigkeit]], [[Verstandeskraft]] (Prokl.); 4. [[νόαρ]] n. [[Trugbild]], [[Gespenst]] (Theognost.; archaisierende Neubildung). — Verba: A. [[νοέω]], Aor. νοῆσαι (kontr. νῶσαι) usw., sehr oft mit Präfix (z.T. Hypostasen mit [[νοῦς]]) in verschiedenen Bedd., z.B. δια-, ἐν-, ἐπι-, προ-, μετα-, συν-, [[sinnen]], [[wahrnehmen]], [[denken]], [[ersinnen]], [[beabsichtigen]] (seit Il.); davon 1. [[νόημα]] n. [[Gedanke]], [[Verstand]], [[Entschluß]] (seit Il.) mit -[[μάτιον]] (Arr.), -ματικός (sp.). -μων [[gedankenvoll]], [[verständig]] (Od., Hdt. u.a.); 2. [[νόησις]] ([[νῶσις]]) f. [[das Wahrnehmen]], [[Begreifen]], [[Denken]], auch [[διανόησις]] usw. (ion. att.); 3. προ-, διανοία, -νοια f. usw. [[Vorsehung]], [[Fürsorge]] bzw. [[das Nachdenken]], [[Denkkraft]], [[Vorhaben]] (ion. att.); 4. [[νοητικός]] (προ- u.a.) [[geistig]] (Pl. usw.); 5. προ-, δια-, ἐπι-, [[ὑπονοητής]] m. [[Vorsteher]] usw. (sp.). — B. νοόομαι [[in [[νόος]] verwandelt werden]] (Plot. u.a.). —Lit. zu [[νοῦς]] u. Verw. (Auswahl) : Schottländer Herm. 64, 228ff., Marg Charakter 44 ff. (Gebrauch bei Hom.), Kurt v. Fritz ClassPhil. 38, 79ff. (bei Hom.), 40, 223ff., 41, 12ff. (bei d. Vorsokratikern); auch McKenzie Class Quart. 17, 195 f. und Magmen REGr. 40, 117ff. (beide von Kretschmer Glotta 14, 229 bzw. von Wahrmann ebd. 19, 214 f. angezweifelt bzw. abgelehnt); Porzig Satzinhalte 185 ff. ([[νοῦς]] und [[νόημα]] im Epos).<br />'''Etymology''' : Zweifellos ein altererbtes Verbalnomen (vgl. [[λόγος]], [[φόρος]] u.a.m.), obwohl eine sichere Anknüpfung fehlt. Die alte, nicht unmögliche Verbindung mit germ., z.B. got. ''snutrs'' [[weise]], [[klug]] (L. Meyer KZ 5, 368) ist von Schwyzer Festschr. Kretschmer 247 ff. wieder aufgenommen und weiter ausgebaut worden unter Annahme einer Grundbed. [[Spürsinn]] von angebl. ''snu''- [[schnuppern]], das auch in [[νυός]], lat. ''nurus'' [[Schwiegertochter]] und ''nūbō'' [[heiraten]] (mit Anspielung auf den Schnüffelkuß, eine Sitte des Verwandtenkusses) vorliegen soll, eine Hypothese, die weit über das Beweisbare hinausgeht. —Anders, nicht vorzuziehen, Prellwitz s.v.: zu [[νεύω]] als "gedankenvoll nicken", wozu nach Brugmann IF 19, 213 f., 30, 371 ff. noch [[πινυτός]] [[verständig]] (s.d.) und kret. [[νύναμαι]] = [[δύναμαι]] (s.d.). Abzulehnen ebenfalls Kieckers IF 23, 362ff. (zu [[νέω]] [[schwimmen]]), McKenzie (s. oben; = aind. ''náya''- m. [[Führung]] von ''náyati'' [[führen]]); s. noch W.-Hofmann s. ''sentiō''.<br />'''Page''' 2,322-323
|ftr='''νόος''': (ep. ion.),<br />{nóos}<br />'''Forms''': kontr. [[νοῦς]] (att., auch κ 240 u.a.), νῶ, [[νῶν]]? (äol. Gen. u. Akk.?)<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Geist]], [[Sinn]], [[Verstand]], [[Vernunft]], [[Gesinnung]], [[Absicht]] (seit Il.).<br />'''Composita''' : Sehr oft als Hinterglied, z.B. [[εὔνοος]], -νους [[wohlgesinnt]] mit [[εὐνοέω]], -ίη, -ια usw. (ion. att.); auch als Vorderglied, u.a. in den Zusamnenbildungen [[νουθετέω]] [[ans Herz legen]], [[mahnen]] (nach [[νομοθετέω]] : [[νομοθέτης]] : νόμον [[θεῖναι]] u.a.) mit [[νουθέτησις]], -τημα, -σία, -τεία u.a. (ion. att.); [[νουνεχής]] [[verständig]], Adv. νουνεχῶς, -όντως (: [[νοῦν]] [[ἔχει]], ἔχων, Schwyzer 452).<br />'''Derivative''': Ableitungen: Nomina: 1. [[νοερός]] [[geistig]], [[intellektuell]] (Heraklit., Arist. u.a.); 2. [[νοήρης]] [[verständig]], [[geschickt]] (Herod., H.); 3. [[νοότης]], -ητος f. [[Geistigkeit]], [[Verstandeskraft]] (Prokl.); 4. [[νόαρ]] n. [[Trugbild]], [[Gespenst]] (Theognost.; archaisierende Neubildung). — Verba: A. [[νοέω]], Aor. νοῆσαι (kontr. νῶσαι) usw., sehr oft mit Präfix (z.T. Hypostasen mit [[νοῦς]]) in verschiedenen Bedd., z.B. δια-, ἐν-, ἐπι-, προ-, μετα-, συν-, [[sinnen]], [[wahrnehmen]], [[denken]], [[ersinnen]], [[beabsichtigen]] (seit Il.); davon 1. [[νόημα]] n. [[Gedanke]], [[Verstand]], [[Entschluß]] (seit Il.) mit -[[μάτιον]] (Arr.), -ματικός (sp.). -μων [[gedankenvoll]], [[verständig]] (Od., Hdt. u.a.); 2. [[νόησις]] ([[νῶσις]]) f. [[das Wahrnehmen]], [[Begreifen]], [[Denken]], auch [[διανόησις]] usw. (ion. att.); 3. προ-, διανοία, -νοια f. usw. [[Vorsehung]], [[Fürsorge]] bzw. [[das Nachdenken]], [[Denkkraft]], [[Vorhaben]] (ion. att.); 4. [[νοητικός]] (προ- u.a.) [[geistig]] (Pl. usw.); 5. προ-, δια-, ἐπι-, [[ὑπονοητής]] m. [[Vorsteher]] usw. (sp.). — B. νοόομαι [[in [[νόος]] verwandelt werden]] (Plot. u.a.). —Lit. zu [[νοῦς]] u. Verw. (Auswahl) : Schottländer Herm. 64, 228ff., Marg Charakter 44 ff. (Gebrauch bei Hom.), Kurt v. Fritz ClassPhil. 38, 79ff. (bei Hom.), 40, 223ff., 41, 12ff. (bei d. Vorsokratikern); auch McKenzie Class Quart. 17, 195 f. und Magmen REGr. 40, 117ff. (beide von Kretschmer Glotta 14, 229 bzw. von Wahrmann ebd. 19, 214 f. angezweifelt bzw. abgelehnt); Porzig Satzinhalte 185 ff. ([[νοῦς]] und [[νόημα]] im Epos).<br />'''Etymology''' : Zweifellos ein altererbtes Verbalnomen (vgl. [[λόγος]], [[φόρος]] u.a.m.), obwohl eine sichere Anknüpfung fehlt. Die alte, nicht unmögliche Verbindung mit germ., z.B. got. ''snutrs'' [[weise]], [[klug]] (L. Meyer KZ 5, 368) ist von Schwyzer Festschr. Kretschmer 247 ff. wieder aufgenommen und weiter ausgebaut worden unter Annahme einer Grundbed. [[Spürsinn]] von angebl. ''snu''- [[schnuppern]], das auch in [[νυός]], lat. ''nurus'' [[Schwiegertochter]] und ''nūbō'' [[heiraten]] (mit Anspielung auf den Schnüffelkuß, eine Sitte des Verwandtenkusses) vorliegen soll, eine Hypothese, die weit über das Beweisbare hinausgeht. —Anders, nicht vorzuziehen, Prellwitz s.v.: zu [[νεύω]] als "gedankenvoll nicken", wozu nach Brugmann IF 19, 213 f., 30, 371 ff. noch [[πινυτός]] [[verständig]] (s.d.) und kret. [[νύναμαι]] = [[δύναμαι]] (s.d.). Abzulehnen ebenfalls Kieckers IF 23, 362ff. (zu [[νέω]] [[schwimmen]]), McKenzie (s. oben; = aind. ''náya''- m. [[Führung]] von ''náyati'' [[führen]]); s. noch W.-Hofmann s. ''sentiō''.<br />'''Page''' 2,322-323
}}
}}
==Wikipedia EN==
Nous (UK: /naʊs/, US: /nuːs/), sometimes equated to intellect or intelligence, is a term from classical philosophy for the faculty of the human mind necessary for understanding what is true or real. English words such as "understanding" are sometimes used, but three commonly used philosophical terms come directly from classical languages: νοῦς or νόος (from Ancient Greek), intellēctus and intellegentia (from Latin). To describe the activity of this faculty, the word "intellection" is sometimes used in philosophical contexts, as well as the Greek words noēsis and noeîn (νόησις, νοεῖν). This activity is understood in a similar way (at least in some contexts) to the modern concept of intuition.
In philosophy, common English translations include "understanding" and "mind"; or sometimes "thought" or "reason" (in the sense of that which reasons, not the activity of reasoning). It is also often described as something equivalent to perception except that it works within the mind ("the mind's eye"). It has been suggested that the basic meaning is something like "awareness". In colloquial British English, nous also denotes "good sense", which is close to one everyday meaning it had in Ancient Greece.
In Aristotle's influential works, the term was carefully distinguished from sense perception, imagination, and reason, although these terms are closely inter-related. The term was apparently already singled out by earlier philosophers such as Parmenides, whose works are largely lost. In post-Aristotelian discussions, the exact boundaries between perception, understanding of perception, and reasoning have not always agreed with the definitions of Aristotle, even though his terminology remains influential.
In the Aristotelian scheme, nous is the basic understanding or awareness that allows human beings to think rationally. For Aristotle, this was distinct from the processing of sensory perception, including the use of imagination and memory, which other animals can do. This therefore connects discussion of nous to discussion of how the human mind sets definitions in a consistent and communicable way, and whether people must be born with some innate potential to understand the same universal categories in the same logical ways. Deriving from this it was also sometimes argued, especially in classical and medieval philosophy, that the individual nous must require help of a spiritual and divine type. By this type of account, it came to be argued that the human understanding (nous) somehow stems from this cosmic nous, which is however not just a recipient of order, but a creator of it. Such explanations were influential in the development of medieval accounts of God, the immortality of the soul, and even the motions of the stars, in Europe, North Africa and the Middle East, amongst both eclectic philosophers and authors representing all the major faiths of their times.
==Wikipedia FR==
En philosophie et dans l'Antiquité grecque, le noûs (νοῦς), plus rarement nous ou noos, est l'esprit, la raison. Pour Platon, noûs désigne le plus souvent la partie la plus divine de l'âme, la raison. A ne pas confondre avec la dianoia, l'intelligence. De grande importance dans l'histoire de la métaphysique, ce mot est aussi souvent utilisé par Anaxagore, Aristote et Plotin, notamment pour désigner le Premier principe de toute chose, c'est-à-dire à la fois la Raison universelle et, selon certaines interprétations, Dieu.
Dans Phèdre, Platon compare l'âme à un attelage ailé, avec comme cocher la raison, l'esprit, l'intelligence (noûs), comme cheval obéissant, la volonté, le cœur (thumos), et comme cheval rétif, les désirs, le « bas-ventre » (épithumia).
Plus loin, il écrit : « L'Essence (qui possède l'existence réelle), celle qui est sans couleur, sans forme et impalpable ; celle qui ne peut être contemplée que par le seul guide de l'âme, (le noûs) l'intelligence ; celle qui est la source du savoir véritable, réside en cet endroit. Pareille à la pensée de Dieu qui se nourrit d'intelligence et de science absolue, la pensée de toute âme, cherchant à recevoir l'aliment qui lui convient, se réjouit de revoir après un certain temps l'Être en soi, se nourrit et se rend bienheureuse en contemplant la vérité... »