καρτερέω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> to [[be steadfast]], [[be patient]], S.''Ph.''1274, Men.''Sam.''112, etc.; ῥᾷον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''1078, cf. Th.7.64; κ. μάχῃ E.''Heracl.''837; κ. ἐλπίδι τινός Th.2.44: freq. with a Prep., <b class="b3">καρτερέω πρός τι</b> to [[hold up]] against a thing, e.g. πρὸς ἡδονάς τε καὶ λύπας [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 556c; πρὸς λιμὸν καὶ ῥῖγος [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.3.13; ἐπὶ τοῖς παροῦσι Isoc.6.48, cf. Pl. ''La.''194a; <b class="b3">καρτερέω ἐν ταῖς ἡδοναῖς</b> to [[be patient]] or [[be temperate]] in... Id.''Lg.'' 635c; ἐν πολέμῳ Id.''La.''193a; <b class="b3">καρτερέω ἀπὸ τοῦ ὕπνου</b> [[refrain]] from [[sleep]], Ael.''NA''13.13: c. part., [[persevere in]] doing, οἱ δ' ἐκαρτέρουν πρὸς κῦμα λακτίζοντες E.''IT''1395; κ. ἀναλίσκων ἀργύριον φρονίμως Pl.''La.''192e; ἀκούων Aeschin.3.241; κ. ἐν ἐπιτηδεύμασιν Isoc.2.32; also <b class="b3">τὰ δείν' ἐκαρτέρουν</b> [[was]] [[strangely]] [[obdurate]] or [[obstinate]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''650: in later Prose meaning little more than [[wait]], [[καρτέρει καὶ θεώρει]] = [[wait and see]], [[LXX]] ''2 Ma.''7.17; οὐ κ. μέχρι θαλάμων ἐλθεῖν S.E.''M.''1.291.<br><span class="bld">II</span> c. acc. rei, [[bear patiently]], [[endure]], τὰ δ' ἀδύναθ' ἡμῖν καρτερεῖν οὐ ῥᾴδιον E.''IA''1370; κ. θεοῦ δόσιν Id.''Alc.''1071; τῷ σώματι τὰ συντυγχάνοντα [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.6.7; τὸν τῶν ὑπεροπτικῶν ὄγκον Isoc.1.30; πολλὴν [[κακοπάθεια]]ν [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1278b27:—Pass., [[κεκαρτέρηται τἀμά]] = [[my time for patience is over]], E.''Hipp.''1457.—In [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]], <b class="b3">οὐ καρτεριάδδει· οὐ φρόνιμος εἶ</b>, should prob. be <b class="b3">οὐ καρτερίδδει</b> (Lacon. for [[καρτερίζει]]).

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1330.png Seite 1330]] stark, mutig, standhaft sein, ausdauern, bes. im Unglück u. in Gefahren; πότερον δέδοκταί σοι μένοντι καρτερεῖν Soph. Phil. 1258; καρτερεῖς ἔτ' ἐν δόμοις Eur. Hec. 1223; [[ῥᾷον]] παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν Alc. 1081; μάχῃ, im Kampfe, Heracl. 837; c. part., πρὸς κῦμα λακτίζοντες I. T. 1395; [[τίς]] ἂν τὰ τοιαῦτα καρτερήσειεν ἀκούων Aesch. 3, 241; ὑπομένοντα καρτερεῖν [[ὅπου]] δεῖ Plat. Gorg. 507 b; καὶ θαῤῥῶν Theaet. 157 d; καὶ ἡσυχίαν ἄγειν Phaed. 117 e; <span class="ggns">Gegensatz</span> [[πτήσσω]] Conv. 184 a; ἐν πολέμῳ Lach. 193 a; ἐπὶ τῇ ζητήσει ἐπιμείνωμέν τε καὶ καρτερήσωμεν 194 a; καρτερεῖν ἐπὶ τοῖς παροῦσι Isocr. 6, 48; [[πρός]] τι, gegen Etwas standhaft sein, es aushalten, πρὸς λιμὸν καὶ [[ῥῖγος]] Xen. Cyr. 2, 3, 13, πρὸς ἡδονάς τε καὶ λύπας Plat. Rep. VIII, 556 b. – Auch mit dem acc., ertragen, τὰ δεινά, eigtl. stark sein zum Schrecklichen, Soph. Ai. 635; τὰ ἀδύνατα ἡμῖν καρτερεῖν οὐ ῥᾴδιον Eur. I. A. 1370; τῷ σώματι τὰ συντυγχάνοντα Xen. Mem. 1, 6, 7; τὸν ὄγκον Isocr. 1, 30; πολλὴν κακοπάθειαν Arist. pol. 3, 6. – Auch = sich einer Sache enthalten, standhaft gegen sie sein, ἀπὸ τοῦ ὕπνου Ael. H. A. 13, 13. – Eur. hat auch das pass. gebildet, Hipp. 1457, wo auf die Aufforderung ἀλλὰ καρτέρει geantwortet wird κεκαρτέρηται [[τἀμά]].

|elrutext='''καρτερέω:''' [[мужественно выдерживать]], [[терпеливо переносить]] (τὰ ἀδύνατα Eur.; πολλὴν κακοπάθειαν Arst.); быть стойким, выказывать твердость, обнаруживать упорство (μάχῃ Eur.; πρὸς λιμὸν καὶ [[ῥῖγος]] Xen.; ἐν πολέμῳ Plat., Luc.; ἐπὶ τοῖς παροῦσι Isocr.; ἐν τοῖς πάθεσιν Arst.): κ. ἐλπίδι τινός Thuc. утешаться (досл. укрепляться) надеждой на что-л.; καρτερεῖ ἀναλίσκων [[ἀργύριον]] Plat. он упорно тратит деньги; τὰ δεινὰ κ. Soph. быть страшно упорным, непреклонным; ἃ ἐγὼ [[οὔτε]] τότ᾽ ἐκαρτέρουν ἀκούων Aeschin. то, чего я тогда не в силах был слушать; μή [[νυν]] προδῷς με, ἀλλὰ καρτέρει. - Κεκαρτέρηται [[τἀμά]] Eur. не оставляй меня, потерпи. - Я уже претерпел свое, т. е. нет у меня больше сил.

|lstext='''καρτερέω''': μέλλ. -ήσω, [[ὑπομένω]] γενναίως καὶ εὐσταθῶς, [[βούλομαι]] δέ σου κλύειν πότερα δέδοκταί σοι μένοντα καρτερεῖν ἢ [[πλεῖν]] μεθ’ ἡμῶν Σοφ. Φιλ. 1274, κτλ. ῥᾷον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν Εὐρ. Ἄλκ. 1078, πρβλ. Θουκ. 7. 64· κ. [[μάχη]] Εὐρ. Ἡρακλ. 837· κ. παίδων ἐλπίδι Θουκ. 2. 44: - συχνὸν μετὰ προθ., [[ἀντέχω]] εἴς τι, μαλακὸς δὲ καρτερεῖν πρὸς ἡδονάς τε καὶ λύπας Πλάτ. Πολ. 556Β· πρὸς λιμόν τε και [[ῥῖγος]] Ξεν. Κύρ. 2. 3, 13· ἐπὶ τοῖς παροῦσι Ἰσοκρ. 125D, πρβλ. Πλάτ. Λάχ. 194Α· [[ἀλλά]], καρτερῶ ἐν ταῖς ἡδοναῖς, εἶμαι [[μέτριος]] εἰς, δὲν νικῶμαι ὑπ’ αὐτῶν, ὁ αὐτ. ἐν. Νόμ. 635C· ἐν πολέμῳ ὁ αὐτ. ἐν Λάχ. 193Α· [[ὡσαύτως]], κ. ἀπὸ τοῦ ὕπνου, [[ἀντέχω]] κατ’ [[αὐτοῦ]], ἀγρυπνῶ, Αἰλ. π. Ζ. 13. 13· μετὰ μετοχ., [[ἐπιμένω]], [[ἐμμένω]] εἰς τὸ πράττειν τι, οἱ δ’ ἐκαρτέρουν πρὸς [[κῦμα]] λακτίζοντες Εὐρ. Ι. Τ. 1395· εἴ τις καρτερεῖ ἀναλίσκων [[ἀργύριον]] φρονίμως Πλάτ. Λάχ. 192Ε· ἀκούων Αἰσχίν. 88. 19· πρβλ. [[ἀποκαρτερέω]]· -τὰ δείν’ ἐκαρτέρουν, [[ἤμην]] παραδόξως [[ἰσχυρογνώμων]], [[ἐπίμονος]], Σοφ. Αἴ. 650. ΙΙ. μετ’ αἰτ. πράγμ. [[ὑποφέρω]] μεθ’ ὑπομονῆς, [[ὑπομένω]], τά δ’ ἀδύνατ’ ἡμῖν καρτερεῖν οὐ ῥᾴδιον Εὐρ. Ι. Α. 1370· κ. θεοῦ δόσιν ὁ αὐτ. ἐν Ἀλκ. 1071· τῷ σώματι τὰ συντυγχάνοντα Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 7· πολλὴν κακοπάθειαν Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 6, 5:- Παθ., κεκαρτέρηται τἀμά, δι’ ἐμὲ τὸ καρτερεῖν ἐτελείωσε πλέον, ὡς [[ἀπάντησις]] εἰς τὴν παρακέλευσιν ἀλλὰ καρτέρει, Εὐρ. Ἱππ. 1457. - Παρ’ Ἡσύχ., οὐ καρτεριάδδει· οὐ [[φρόνιμος]] εἶ, πιθανῶς διορθωτέον εἰς οὐ καρτερίδδει (Λακ. ἀντὶ καρτερίζει)· ἀλλ’ ὁ Schmidt ἐξέδωκεν: «οὐ καρτερεῖ· ἀηδεῖ. οὐ [[φρόνιμος]] εἶ».

|txtha=καρτέρω: 1st aorist ἐκαρτέρησα; ([[καρτερός]] (from [[κάρτος]] i. e. [[κράτος]], '[[strong]]')); to be [[steadfast]]: A. V. endured). ([[Sophocles]] and [[Thucydides]] down.) (Compare: [[προσκαρτερέω]].)

|lsmtext='''καρτερέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i> ([[καρτερός]])·<br /><b class="num">I.</b> είμαι [[σταθερός]], [[ακλόνητος]], [[υπομονετικός]], στέρεος, σε Σοφ. κ.λπ.· με πρόθ., κ. [[πρός]] τι, [[αντέχω]] σε [[κάτι]], σε Ξεν. κ.λπ.· με μτχ., [[επιμένω]] στην [[εκτέλεση]] ενός πράγματος, σε Ευρ.· απόλ., <i>τὰ δείν' ἐκαρτέρουν</i>, ήμουν [[παραδόξως]] [[ισχυρογνώμων]] ή [[επίμονος]], σε Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> με αιτ. πράγμ., [[υποφέρω]] με [[υπομονή]], σε Ευρ., Ξεν. — Παθ., κεκαρτέρηται [[τἀμά]], ο [[χρόνος]] της υπομονής τελείωσε για εμένα, σε Πλάτ.