τύπος: Difference between revisions

|lstext='''τύπος''': [ῠ], ὁ, (ÖΤΥΠ, [[τύπτω]])· - [[κτύπος]], [[κτύπημα]], τ. [[ἀντίτυπος]] Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 1. 67. ΙΙ. τὸ [[ἀποτέλεσμα]] τὸ παραγόμενον ἐκ κτυπήματος· [[ἐντεῦθεν]], 1) τὸ [[σημεῖον]] κτυπήματος, τύποι πληγῶν, ὀδόντων Πλουτ. Αἰμίλ. 19, Ἀνθ. Π. 6. 57. β) τὸ [[σημεῖον]] ὃ ἀφίνει ἡ [[σφραγίς]], Εὐρ. Ἱππ. 862, Λυσίου Ἀποσπ. 40, Πλάτ. Θεαίτ. 192Α, 194Β, Κικ πρὸς Ἀττ. 1. 10, 3· οὕτω, στίβου γ’ οὐδεὶς [[τύπος]], οὐδὲν [[σημεῖον]] ἢ [[ἴχνος]] πατήματος, Σοφ. Φιλ. 29· σὸς τ., τὸ [[σημεῖον]] [[ὅπερ]] ἀφῆκεν ὁ [[βραχίων]] σου, Εὐρ. Τρῳ. 1196, [[ἔνθα]] ἴδε σημ. Paley, [[ὅστις]] παραδέχεται τὴν γραφήν: ἐν πόρπακι σῷ κεῖται [[τύπος]]· - τύπον ἐνσημήνασθαί τινι Πλάτ. Πολ. 377Β· τοῦ [[αὐτοῦ]] [[μετέχω]] τ., εἶμαι ἐσχηματισμένος κατὰ τὸν αὐτὸν τύπον, [[αὐτόθι]] 402D· πρβλ. 396Ε, κλπ.· - [[σημεῖον]] δι’ ἐγκαύματος, [[στίγμα]], Λουκ. Ἁλ. 46. γ) τύποι, σημεῖα, οἷα τὰ γράμματα, Πλάτ. Φαῖδρ. 275Α· τύποι γραμμάτων Πλουτ. Ἀλέξ. 17· ὁ τ. τῶν χαρακτήρων ὁ αὐτ. 2. 577F. δ) ὡς τὸ [[νύμφη]], ἡ [[κοιλότης]] ἡ μεταξὺ τοῦ [[κάτω]] χείλους καὶ τοῦ ἄκρου τῆς σιαγόνος, «ἡ ἐν τῷ ἄνω χείλει [[κοιλότης]] [[φίλτρον]], ἡ δὲ ἐν τῷ [[κάτω]] [[τύπος]] ἢ [[νύμφη]]» [[Πολυδ]]. Β΄, 90. ε) ἡ ἐπὶ τοῦ κύβου [[κοιλότης]], «[[κύβος]]... ἡ ἐν αὐτῷ [[κοιλότης]], τὸ [[σημεῖον]], ὁ [[τύπος]], ἡ [[γραμμή]], τὸ δηλοῦν τὸν ἀριθμὸν τῶν βληθέντων» ὁ αὐτ. Θ΄, 95. ζ) ἐντυπώσεις ἐπὶ τῶν αἰσθητηρίων, Θεφρ. Περὶ Αἰσθ. 52 κἑξ. η) ὁ τ. τῶν ἵππων, ὁ [[κτύπος]], ἡ [[ἦχος]] τοῦ βαδίσματος αὐτῶν, Ξεν. Ἱππ. 11. 12 2) ἐπὶ μετάλλου ἢ λίθου, τύποις ἐσκευάσθαι, ἐγγεγλύφθαι Ἡρόδ. 2. 138· σιδηρονώτοις ἀσπίδος τύποις Εὐρ. Φοίν. 1130· ἐν τύπῳ καὶ ἐπὶ τύπου, ἐν ἀναγλύφῳ, Παυσ. 2. 19, 7., 6. 11, 3· πρβλ. [[ἔκτυπος]]· -[[ὅθεν]] [[ἁπλῶς]], [[εἰκών]], [[ἄγαλμα]], ἀνδριὰς κλπ., Ἡρόδ. 2. 86, 106., 3. 88· χρυσέων ξοάνων τύποι, περιφραστικῶς ἀντὶ χρύσεα ξόανα, Εὐρ. Τρῳ. 1074 γραφαῖς καὶ τ., ἐν ζωγραφίαις καὶ ἀγάλμασι, Πολύβ. 9. 10, 12· ἀλλ’ ἀμφότερα περιλαμβάνονται ἐν τῷ ὀνόματι τύποι, Ἰσοκρ. 204Β· γραπτοὶ τ., πιθ., κεχωρματισμένα ἀγάλματα, Εὐρ. Ἀποσπ. 11, πρβλ. Ἀνθ. Π. 7. 730· - [[ἐντεῦθεν]], [[εἴδωλον]], γλυπτόν, Ἑβδ. (Ἀμὼς Ε΄, 26), Πράξ. Ἀπ. ζ΄, 43, πρβλ. Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 1. 19, 10. 3) [[τύπος]] τινός, ἡ μορφὴ τοῦ ἀνθρώπου, δηλ. αὐτὸς ὁ [[ἄνθρωπος]], Ἱππομέδοντος... [[μέγας]] τύπ. Αἰσχύλ. Θήβ. 488 Γοργείοισιν εἰκάσω τ. ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 49· ἐν γυναικείοις τ. ὁ αὐτ. ἐν Ἱκ. 382 [[οὕτως]], ὄμφακος τ. ἀντὶ [[ὄμφαξ]], Σοφ. Ἀποσπ. 239· βραχιόνων ἡβητὴς τ. Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 858. 4) ὁ γενικὸς [[τύπος]] ἢ χαρακτὴρ προσώπου ἢ πράγματος, ὁ τ. τῆς φιλοσοφίας τοιοῦτός τίς ἐστιν Ἰσοκρ. π. Ἀντιδ. § 186, πρβλ. Πλάτ. Φίληβ. 51D· πάντα ὅσα τοῦ τύπου τούτου ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 171Ε· ἕως ἂν ὁ τ. ἐνῇ τοῦ πράγματος ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 432Ε· τ. τῆς λέξεως ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 397C, πρβλ. 383C. β) ὁ [[καθόλου]] [[τύπος]], ἡ γενικὴ [[ἔννοια]] ἢ «[[ἰδέα]]» πράγματός τινος, οἱ τ. περὶ θεολογίας τίνες ἂν [[εἶεν]] [[αὐτόθι]] 379Α, πρβλ. 380C· - ὁ [[καθόλου]] [[νοῦς]] ἢ [[ἔννοια]] χωρίου, Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. ΙΕ΄, 2), Πράξ. Ἀποστ. κγ΄, 25. 5) ὁ πρῶτος [[τύπος]] πράγματός τινος, τὸ ἀρχέτυπον, τοῖς τ. οἷς ἐνομοθετησάμεθα Πλάτ. Πολ. 388Β· αὐτὸν ἐκμάττειν... εἰς τοὺς κακιόνων τ. [[αὐτόθι]] 396Ε εἰς [[ἀρχήν]] τε καὶ τ. τινὰ τῆς δικαιοσύνης [[αὐτόθι]] 443Β· - [[παράδειγμα]], [[ὑπόδειγμα]], Α΄ πρ. Θεσσ. α΄, 7, Α΄ πρ Τιμ. δ΄, 12· κατὰ τὸν τ. Πράξ. Ἀποστ. ζ΄, 44, κλπ.· - ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] τὸ ἀντίτυπον, ὡς τὰ τέκνα λέγονται [[τύπος]] τοῦ πατρός, καθ’ ἃ μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἀρτεμιδ. ἐπὶ τοῦ Δημοσθένους, τ. λογίου Ἑρμοῦ Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 307. 6) σχέδιον, [[σχεδίασμα]], [[περίληψις]], ἰχνογράφημα, ὅσον τοὺς τύπους ὑφηγεῖσθαι Πλάτ. Πολ. 403Ε· περιγραφὴ καὶ τύποι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 876Ε· ἔχεις τὸν τ. ὦν [[λέγω]] ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 491C· τοὺς τ. μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 7, 2· ἐξηγεῖσθαι τύποις Πλάτ. Νόμ. 816C· οὕτω, τύπῳ, ἐν τύπῳ, ἐν περιλήψει, [[καθόλου]], γενικῶς, ὡς ἐν τύπῳ, μὴ δι’ ἀκριβείας, εἰρῆσθαι ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 414Α· ἵνα τύπῳ λάβωμεν αὐτὰς [[αὐτόθι]] 559Α· ἐν ἑνὶ περιλαβόντα εἰπεῖν αὐτὰ οἷόν τινι τύπῳ ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 718Α· τύπῳ, καὶ οὐκ ἀκριβῶς Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 2. 2, 3· παχυλῶς καὶ τύπῳ ἐνδείκνυσθαι [[αὐτόθι]] 1. 11, 2· τύπῳ καὶ ἐπὶ κεφαλαίῳ [[αὐτόθι]] 2. 7, 5· ὡς ἐν τύπῳ ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 6. 8, 24· ὅσον τύπῳ, μόνον ἐν περιλήψει, ὁ αὐτ. ἐν Τοπ. 1. 1, 7. 7) [[τρόπος]] ἐκφράσεως, [[ὕφος]], ὁ τ. τῆς γραφῆς Λογγίνου Ἀποσπ. 6. 3· τύπ. ἐπιστολικὸς Δημήτρ. Φαληρ. 230. 8) [[τύπος]] ἢ μορφὴ νόσου, Γαλην· πρβλ. [[τυπόω]] ΙΙ. 2. ΙΙΙ. [[δίκη]] ἐπὶ ὀφειλῇ, παρ’ Ἀττ. [[λῆξις]], Λατ. formula, Φιλόστρ. 541· «καὶ δίκης μὲν λῆξιν εἴη ἂν ὁ νῦν καλούμενος [[τύπος]], τὸ ἰδιωτικῶς [[ἀμφισβήτημα]]» [[Πολυδ]]. Η΄, 29. IV. [[διάταγμα]], [[δόγμα]], Βυζ.

|mltxt=ο, ΝΜΑ<br /><b>1.</b> [[ίχνος]], [[σημάδι]] προκαλούμενο από [[χτύπημα]] ή από [[πίεση]] (α. «[[τύπος]] τών ήλων» — τα σημάδια τών καρφιών στο [[σώμα]] του σταυρωμένου Χριστού, ΚΔ<br />β. «τοὺς τύπους τῶν πληγῶν ἰδοῡσα», <b>Αθήν.</b>)<br /><b>2.</b> [[αποτύπωμα]] σφραγίδας<br /><b>3.</b> [[κοίλο]] [[αποτύπωμα]] του αρνητικού ομοιώματος ενός αντικειμένου, [[μήτρα]], [[καλούπι]], [[φόρμα]], [[εκμαγείο]]<br /><b>4.</b> (κυριολ. και μτφ.) [[πρότυπο]], [[υπόδειγμα]] (α. «[[είναι]] [[τύπος]] και [[υπογραμμός]] της αρετής και της τιμιότητας» β. «[[γενέσθαι]] ὑμᾱς τύποις πᾱσι τοῑς πιστεύουσιν», ΚΔ)<br /><b>5.</b> [[είδος]], [[κατηγορία]] στην οποία εντάσσονται πράγματα ή φαινόμενα με ορισμένα κοινά γνωρίσματα (α. «[[καπνά]] τύπου Ξάνθης» β. «[[ξηρά]], [[γλυκέα]], [[πάντα]] ὅσα τοῡ τύπου τούτου», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>6.</b> προκαθορισμένη [[μορφή]] που περιέχει τους όρους βάσει τών οποίων συντάσσεται ή γράφεται [[κάτι]] (α. «[[τύπος]] συμβολαίου» β. «[[τύπος]] αίτησης» γ. «[[τύπος]] ἐπιστολιμαῑος», <b>Φώτ.</b><br />δ. «τὸν τύπον τᾱς γραφῆς», Λογγίν.)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[ενέργεια]], [[πράξη]] ή [[συμπεριφορά]] που έχει καθιερωθεί με κανόνα ή από τη [[συνήθεια]] (α. «[[τύπος]] λατρείας» β. «κοινωνικοί τύποι» γ. «[[τηρώ]] [ή [[κρατώ]]] τους τύπους»)<br /><b>2.</b> η εξωτερική [[μορφή]], τα δευτερεύουσας σημασίας στοιχεία («τον ενδιαφέρουν μόνον οι τύποι και όχι η [[ουσία]]»)<br /><b>3.</b> το [[σύνολο]] τών γνωρισμάτων που προσιδιάζουν σε ένα [[άτομο]] (α. «[[είναι]] [[απλός]] και [[χαρούμενος]] [[τύπος]]» β. «δεν μού αρέσει ο [[τύπος]] της»)<br /><b>4.</b> <b>συνεκδ.</b> [[άτομο]] ιδιόμορφο, εκκεντρικό («[[είναι]] [[τύπος]] ο [[νεαρός]]»)<br /><b>5.</b> <b>ειρων.</b> [[άτομο]], [[πρόσωπο]] («σού αρέσει [[εκείνος]] [[εκεί]] ο [[τύπος]] με τα γυαλιά που μάς κοιτάζει;»)<br /><b>6.</b> <b>γλωσσ.</b> η εξωτερική [[μορφή]] λέξης, σε [[αντιδιαστολή]] με [[άλλην]] (α. «το [[ποιέω]] [[είναι]] [[ασυναίρετος]] [[τύπος]] του [[ποιώ]]» β. «το <i>τὰν</i> [[είναι]] [[δωρικός]] [[τύπος]] του <i>τήν</i>» γ. «[[λόγιος]] [[τύπος]]» δ. «[[διαλεκτικός]] [[τύπος]]»)<br /><b>7.</b> <b>βιολ.</b> α) το αρχικό υλικό στο οποίο θεμελιώνεται ο [[ορισμός]] μιας ομάδας ταξινόμησης<br />β) ζῶο ή [[φυτό]] που συγκεντρώνει στον [[μέγιστο]] βαθμό τα γνωρίσματα τα οποία χαρακτηρίζουν ένα [[είδος]] ή μια [[ποικιλία]]<br /><b>8.</b> <b>ζωοτ.</b> το [[σύνολο]] τών μορφολογικών χαρακτηριστικών που αντιστοιχούν σε ορισμένη [[ικανότητα]] ή [[παραγωγή]] (α. «[[γαλακτοφόρος]] [[τύπος]]» β. «κρεατοπαραγωγός [[τύπος]]»)<br /><b>9.</b> η με [[εκτύπωση]] [[αναπαραγωγή]] κειμένων και εικόνων, η [[τυπογραφία]] («γράφει τόσο ωραία γράμματα σαν να [[είναι]] του τύπου»)<br /><b>10.</b> το [[σύνολο]] τών εφημερίδων και τών περιοδικών εντύπων θεωρούμενων ως μέσων ενημέρωσης (α. «ο [[αθηναϊκός]] [[τύπος]]»<br />«β. «[[ημερήσιος]] [[τύπος]]» γ. «είν' [[ελεύθερος]] ο [[τύπος]], φθάνει μόνον να μη γράφει», Κλ. Τριαντάφυλλος)<br /><b>11.</b> το [[επάγγελμα]] του δημοσιογράφου, η [[δημοσιογραφία]] («προσανατολίζεται να ασχοληθεί με τον τύπο»)<br /><b>12.</b> το [[σύνολο]] τών δημοσιογράφων («ο [[τύπος]], [[μολονότι]] δεν είχε ειδοποιηθεί, ήταν από την πρώτη [[στιγμή]] [[παρών]]»)<br /><b>13.</b> <b>μαθημ.</b> α) αλγεβρική [[παράσταση]] ορισμένης βασικής μορφής («ο [[τύπος]] της δευτεροβάθμιας εξίσωσης»)<br />β) η [[έκφραση]] ενός μεγέθους συναρτήσει άλλων μεγεθών<br /><b>14.</b> <b>μτφ.</b> [[τρόπος]], [[μέσο]], [[φόρμουλα]] («[[πρέπει]] να εξευρεθεί [[ένας]] [[τύπος]] για την [[επίλυση]] του θέματος»)<br /><b>16.</b> <b>φρ.</b> α) «για τον τύπο» ή «για τους τύπους» — για να τηρούνται τα προσχήματα<br />β) «[[κατά]] τύπους» — κατ' [[επίφαση]]<br />γ) «διά του τύπου» — με [[δημοσίευμα]] σε [[εφημερίδα]] ή σε περιοδικό<br />δ) «τύποις [[άκυρος]]»<br /><b>(νομ.)</b> [[άκυρος]] σε ό,τι αφορά το [[τυπικό]] [[μέρος]], σε ό,τι αφορά τους προβλεπόμενους από τον νόμο τύπους<br />ε) «αντιπροσωπευτικός [[τύπος]]» — [[άτομο]] ή [[πράγμα]] που συγκεντρώνει τα κοινά γνωρίσματα τα οποία [[είναι]] χαρακτηριστικά για όλα τα άτομα ή πράγματα μιας ομάδας, μιας κατηγορίας ή ενός πληθυσμού<br />στ) «[[ονοματολογικός]] [[τύπος]], ή, [[απλώς]], «[[τύπος]]»<br /><b>βιολ.</b><br />το μοναδικό [[στοιχείο]] στην [[ταξινόμηση]], στο οποίο βασίστηκε η [[περιγραφή]] που συνδέεται με την αρχική [[έκδοση]] μιας ονομασίας<br />ζ) «[[χημικός]] [[τύπος]]»<br /><b>χημ.</b> [[παράσταση]] συμβόλων, [[τρόπος]] γραφικής απεικόνισης της σύστασης ή της δομής τών χημικών ενώσεων<br />η) «[[εμπειρικός]] [[τύπος]]»<br /><b>χημ.</b> [[χημικός]] [[τύπος]] που δείχνει από ποια χημικά στοιχεία αποτελείται μια χημική [[ένωση]], [[καθώς]] και τη σχετική [[αναλογία]] τους σ' αυτήν<br />θ) «[[γενικός]] [[τύπος]]»<br /><b>χημ.</b> [[χημικός]] [[τύπος]] που [[είναι]] μια [[κατηγορία]] εμπειρικών τύπων, οι οποίοι αποδίδουν τη [[σύσταση]] οποιουδήποτε μέλους μιας ολόκληρης τάξης χημικών ενώσεων<br />ι) «[[μοριακός]] [[τύπος]]» — <b>βλ.</b> [[μοριακός]]<br />ια) «[[συντακτικός]] [[τύπος]]»<br /><b>χημ.</b> [[χημικός]] [[τύπος]] που απεικονίζει επί [[πλέον]], σε [[σχέση]] με τους μοριακούς τύπους, και τη [[θέση]] τών χημικών δεσμών [[μεταξύ]] τών ατόμων ενός μορίου<br />ιβ) «[[στερεοχημικός]] [[τύπος]]»<br /><b>χημ.</b> [[χημικός]] [[τύπος]] που αποδίδει τη [[διάταξη]] τών μορίων στον χώρο<br />ιγ) «[[ηλεκτρονικός]] [[τύπος]]» — το [[σύνολο]] τών τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης<br /><b>μσν.</b><br />[[δόγμα]], [[διάταγμα]] που αφορά [[κυρίως]] τον διακανονισμό ενός θρησκευτικού ζητήματος<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[χτύπημα]]<br /><b>2.</b> [[σημάδι]] («τοῡ Σταυροῡ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος», Μηναί.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[στίγμα]] από [[κάψιμο]]<br /><b>2.</b> [[εγχάραγμα]], [[εγχάραξη]] («[[πρόσωπον]] δὲ ἦν γυναικὸς ὁ [[τύπος]]», <b>Ησύχ.</b>)<br /><b>3.</b> η [[κοιλότητα]] του κύβου («[[κύβος]]... ἡ ἐν αὐτῷ [[κοιλότης]], τὸ σημεῑον, ὁ [[τύπος]], ἡ [[γραμμή]], τὸ δηλοῡν τὸν ἀριθμὸν τῶν βληθέντων», <b>[[Πολυδ]].</b>)<br /><b>4.</b> ([[κατά]] τον <b>[[Πολυδ]].</b>) το [[λακκάκι]] που βρίσκεται [[μεταξύ]] του [[κάτω]] χείλους και του πιγουνιού, [[νύμφη]]<br /><b>5.</b> η [[εντύπωση]] που σχηματίζεται στα αισθητήρια<br /><b>6.</b> [[ήχος]] από [[χτύπημα]], [[κρότος]] («ὁ [[τύπος]] τῶν ἵππων» — ο [[χτύπος]] τών οπλών τών αλόγων», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>7.</b> γλυπτό ή σφυρήλατο [[έργο]] τέχνης, [[ανδριάντας]], [[άγαλμα]] (α. «τύπον ποιησάμενος λίθινον ἔστησε», <b>Ηρόδ.</b><br />β. «χρυσέων τε ξοάνων τύποι», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>8.</b> [[είδωλο]], [[ομοίωμα]] («τοὺς τύπους οὓς ἐποιήσατε προσκυνεῑν αὐτοῑς», ΚΔ)<br /><b>9.</b> το αρχικό [[σχήμα]] σύμφωνα με το οποίο γίνεται [[επεξεργασία]] ενός αντικειμένου, αρχέτυπο, πρωτότυπο<br /><b>10.</b> [[αντίτυπο]], [[αντίγραφο]]<br /><b>11.</b> η γενική [[έννοια]], η [[ιδέα]] ενός πράγματος («οἱ τύποι περὶ θεολογίας τίνες ἂν [[εἶεν]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>12.</b> το [[νόημα]], το [[περιεχόμενο]] ενός χωρίου, ενός κειμένου («γράψας ἐπιστολὴν περιέχουσαν τὸν τύπον τοῡτον», ΚΔ)<br /><b>13.</b> η εξωτερική [[μορφή]], το [[σχήμα]] με το οποίο εμφανίζεται [[κάτι]]<br /><b>14.</b> [[περίληψη]], [[σχεδιάγραμμα]] («ἐξηγεῑσθαι τύποις», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>15.</b> <b>ιατρ.</b> ο [[τρόπος]] με τον οποίο παρουσιάζεται μια [[νόσος]] και, σχετικά με τον πυρετό, η [[σειρά]], τα στάδια της έντασης και της ύφεσης<br /><b>16.</b> γενικές οδηγίες<br /><b>17.</b> γενική [[αρχή]] νόμου<br /><b>18.</b> [[αγωγή]] ενώπιον δικαστηρίου [[εναντίον]] δύστροπου οφειλέτη<br /><b>19.</b> δικαστική [[απόφαση]]<br /><b>20.</b> (σχετικά με τον γραπτό λόγο) [[τρόπος]] έκφρασης, ύφος<br /><b>21.</b> [[έμβλημα]]<br /><b>22.</b> [[σύμβολο]]<br /><b>23.</b> [[τρόπος]] ζωής<br /><b>24.</b> <b>στον πληθ.</b> οι χαρακτήρες τών γραμμάτων τών χαραγμένων [[πάνω]] σε λίθους, τα [[σημεία]] («δέλτον... χαλκῆν τύπους ἔχουσαν ἀρχαίων γραμμάτων», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>25.</b> <b>φρ.</b> α) «στίβου... [[τύπος]]» — [[ίχνος]] πατήματος (<b>Σοφ.</b>)<br />β) «πεποιημένα ἐν τύπῳ»<br />(για έργα τέχνης) τα ανάγλυφα (<b>Παυσ.</b>)<br />γ) «γραπτοὶ τύποι»<br /><b>πιθ.</b> ζωγραφισμένα αγάλματα (<b>Ευρ.</b>)<br />δ) «τύποι τοῡ πατρός» — τα [[παιδιά]] (Αρτεμίδ. Δαλδ.)<br />ε) «Πρὸς Ναυσίαν περὶ τοῡ τύπου» — [[τίτλος]] λόγου του Λυσίου (λεξ. [[Σούδα]])<br />στ) «ὅσον τύπῳ» — μόνον περιληπτικά (<b>Αριστοτ.</b>)<br />ζ) «τύπῳ» ή «ἐν τύπῳ» και «ὡς τύπῳ περιλαβεῑν» — περιληπτικά (<b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>τυπ</i>- του [[τύπτω]] (<b>βλ.</b> και λ. [[τύπτω]])].