ἀποξενόω: Difference between revisions

|lstext='''ἀποξενόω''': [[ἀπελαύνω]], ἀπομακρύνω ἀπὸ τοῦ οἴκου καὶ τῆς πατρίδος· [[καθόλου]], ἀποξενῶ, [[ἐξορίζω]], τινὰ τῆς Ἑλλάδος Πλούτ. 2. 857Ε, πρβλ. τοῦ [[αὐτοῦ]] Ἀλέξανδρον 69· [[ἐξορίζω]] τινά, ὁ αὐτ. Φιλοπ. 13: ― Παθ., ἀποξενοῦμαι, [[φεύγω]] καὶ ζῶ μακρὰν τῆς πατρίδος μου, εἶμαι [[ἐξόριστος]], φυγὰς ἀπεξενοῦτο Σοφ. Ἠλ. 777· γῆς ἀποξενοῦσθαι Εὐρ. Ἑκ. 1221· ἀπ. ἔξω τῆς οἰκείας Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 9, 11· [[ἑτέρωσε]] ἀποξ., μεταναστεύειν εἰς ἄλλον τόπον, Πλάτ. Νόμ. 708Β. ― [[καθόλου]], ἀποξενῶ ἐμαυτὸν ἀπό τινος, [[αἰσθάνομαι]] ἀποστροφὴν [[πρός]] τινα, τινος Διόδ. 3. 47, πρβλ. Λουκ. περὶ Οἴκου 2. 2) [[φεύγω]] γραφὴν ξενίας, καταδικάζομαι ὡς [[ξένος]] ψευδῶς φέρων τὸ [[ὄνομα]] πολίτου, Ἰσαῖος παρὰ [[Πολυδ]]. Γ΄, 57. ΙΙ. μεταφ., [[λέγω]] [[περί]] τινος πράγματος ὅτι δὲν ἀνήκει εἴς τινα, ὅτι [[εἶναι]] ξένον, [[Ἡσίοδος]] ἐν Κήυκος γάμῳ (κἄν γὰρ γραμματικῶν παῖδες ἀποξενοῦσι τοῦ ποιητοῦ τὰ ἔπη [[ταῦτα]]) Ἀθήν. 49Β· ῥὴματα ἀποξενωμένα, οὐχὶ γνήσια, Ἡρωδίαν π. μον. λ. 5. 18., 6. 8., 8. 7· [[λέξις]] ἀπεξ. Οὐλπ. εἰς Δημοσθ., κτλ.