ἀντιδικέω: Difference between revisions

|lstext='''ἀντιδῐκέω''': μέλλ. -ήσω: παρατ. ἠντιδίκουν Λυσ. 104. 12, ἀλλ’ ἠντεδίκουν (κατὰ τὸ ἄριστον χειρόγρ.) Δημ. 1006. 2, 1013. 23: ἀόρ. ἠντιδίκησα Δημ. παρὰ [[Πολυδ]]. Η΄, 23. Ἐγείρω ἢ ἔχω δίκην κατά τινος, [[προστρέχω]] εἰς τὸ [[δικαστήριον]] ὡς [[ἀντίδικος]], [[περί]] τινος Ξεν. Ἀπομν. 4. 4, 8· οἱ ἀντιδικοῦντες ἑκάτεροι, ἀμφότεροι οἱ ἀντίδικοι, Πλάτ. Νόμ. 948D· ἀπολ., ἐπὶ τοῦ κατηγορουμένου, ἀντιδικῶν δίκην, ὑπερασπίζων δίκην, Ἀριστοφ. Νεφ. 776· ἀντ. [[πρός]] τι ἢ [[πρός]] τινα, [[ἐγείρω]] δίκην [[ἐναντίον]] τινός, Δημ. 840, ἐν τέλ., 1030, ἐν τέλ., Ἰσαῖος 84. 21· μετ’ αἰτιατ. καὶ ἀπαρεμ., [[ἀντιδικάζομαι]] [[πρός]] τινα [[περί]] τινος, ὁ δὲ Ἄρχιππος ἠντιδίκει ἦ τὸν Ἑρμῆν ὑγιᾶ τε καὶ ὅλον [[εἶναι]] Λυσ. ἔνθ’ ἀνωτ.: ἐναντιοῦμαι, [[ἀποκρούω]], διαβολαῖς Δημ. 1032. 4.