ἀθάνατος: Difference between revisions

|sltr=<b>ᾱθᾰνᾰτος, -α -ον</b> (-ον; -οι, -ων, -οις, οισιν, -ους: -α, -αν; -αι, -αις（ι): -ου, -ου, ον) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[immortal]] καλεῖσθαί νιν τοῦτ' ὄνυμ ἀθάνατον (O. 6.57) μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε (P. 3.61) ἀθανάτα [[Θέτις]] (P. 3.100) Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς [[παῖς]] ἀπέπνευσ' ἀθανάτου στόματος (τῆς Μηδείας εἶπεν. Σ. cf. Hes. Theog. 992.) (P. 4.11) “θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον” (sc. Ἀρισταῖον) (P. 9.63) ἵν' ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν (I. 2.28) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.40) τοὶ δ' ἐπὶ γλεφάροις νεῦσαν ἀθανάτοισιν (I. 8.46) ἐλπίσιν ἀθανάταις [[ἁρμοῖ]] φέρονται fr. 10. ἐμοὶ δὲ [[τοῦτο]][ν δ]ιέδω[κ.ν] ἀθάνα- τον πόνον i. e. of creating [[poetry]] Πα. 7B. 22. — ἵπποι μὲν ἀθάναται Ποσειδᾶνος (Pae. 15.2) ]δολιχὰ δ' ὁδὸς ἀθανάτω[ν Δ. . 1. ἀθάναται δὲ βροτοῖς ἁμέραι, [[σῶμα]] δ ἐστὶ θνατόν “hören nimmer auf” Wil. Παρθ. 1. 1. ὁ [Λοξ]ίας [[[πρό]]]φρων ἀθανάταν [[χάριν]] Θήβαις ἐπιμείξων Παρθ. 2. . [[τοῦτο]] γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον fr. 121. 3. ἀ]θανάταισι πρ[ (supp. Lobel.) Θρ. 4. 10. as subs. pl., gods ἀθανάτουςκλέψαις ἀθάνατοί οἱ [[πάλιν]] (O. 1.65) [[Ζεύς]] τε καὶ (v. l. ἀθανάτων) (O. 1.60) προῆκαν υἱὸν ἀθάνατοι (O. 7.55) τεθμὸς δέ [[τις]] ἀθανάτων (O. 8.25) χωρὶς ἀθανάτων (O. 9.41) ἓν παρ' ἐσλὸν πήματα [[σύνδυο]] δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι (P. 3.82) ἀθανάτων [[ἀνδρῶν]] τε σὺν εὐμενίᾳ (P. 12.4) παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν (N. 1.58) [[Ζεὺς]] θανάτων βασιλεὺς (N. 5.35) [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.5) ἀθανάτων βασιλεὺς (N. 10.16) τετίματαί τε πρὸς ἀθανάτων [[φίλος]] (I. 4.59) ὀ δ' ἀθανάτων μὴ θρασσέτω [[φθόνος]] (I. 7.39) ἔδοξ' [[ἦρα]] καὶ ἀθανάτοις, ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις [[θεᾶν]] διδόμεν (I. 8.59) ]καὶ [[πόθεν]] ἀθαν[άτων [[ἔρις]] ἄ]ρξατο (supp. Bury.) Πα. . . [[πλεῖστα]] μὲν δῶρ' ἀθανάτοις ἀνέχοντες fr. 119. 3. Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων fr. 169. 2.