ἐνόδιος: Difference between revisions

|mltxt=[[ἐνόδιος]], -ία, -ον και [[ἐνόδιος]], -ον (επικ. τ. [[εἰνόδιος]], -ίη, -ον) (Α) [[οδός]]<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται [[πάνω]] ή [[δίπλα]] στον δρόμο («τῶν γὰρ [[πόλεων]] τὰς ἐνοδίους καὶ παραθαλαττίους», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>2.</b> ο [[χρήσιμος]] για τον δρόμο<br /><b>3.</b> ως επίθ. τών θεών, τών οποίων έστηναν βωμούς ή αγάλματα στους δρόμους, [[κυρίως]] Ερμή, Περσεφόνης και Εκάτης (α. «ἐνοδία [[θεός]]» [[[Περσεφόνη]]], <b>Σοφ.</b><br />β. «εἰνοδίας Ἐκάτης», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>4.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ ἐνόδια</i><br />α) δίχτια για τη [[σύλληψη]] θηραμάτων<br />β) φουσκάλες από τη μακρά [[οδοιπορία]].