τελευτώ: Difference between revisions

|mltxt=τελευτῶ, -άω, ΝΜΑ [[τελευτή]]<br /><b>1.</b> <b>(αμτβ.)</b> α) [[φθάνω]] στο [[τέλος]], [[τελειώνω]], [[λήγω]], [[καταλήγω]]<br />β) [[πεθαίνω]] (α. «[[προτού]] τελευτήσει τον βίο της» β. «τελευτήσαντος δὲ τοῦ Γέροντος, ἦλθε... τὴν συνήθη εὐχὴν ἀποδώσων», Μηναί.<br />γ. «[[ἐπεὶ]] δὲ ἐτελεύτησε Δαρεῑος», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> <b>(μτβ.)</b> [[οδηγώ]] [[κάτι]] στο [[τέλος]] του, [[φέρνω]] εις [[πέρας]], [[τελεύω]] (α. «τελευτώντας τον λόγο του είπε...» β. «ἄρξομαι ἐκ βολβοῑο τελευτήσω δ' ἐπὶ θύννον», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[εκπληρώνω]], [[πραγματοποιώ]] («καὶ γὰρ [[Ζεὺς]] ὅ,τι νεύσει, σὺν σοὶ τοῡτο τελευτᾷ», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> (με κακή σημ.) [[πραγματοποιώ]] [[απειλή]]<br /><b>3.</b> (το αρσ. της μτχ. ενεστ. με ρ. ως επίρρ.) <i>τελευτῶν</i><br />καταλήγοντας, στο [[τέλος]] («τελευτῶν ἔλεγε», <b>Ηρόδ.</b>).