εἰσπίπτω: Difference between revisions

|lstext='''εἰσπίπτω''': μέλλ. -πεσοῦμαι: ἀόρ. -έπεσον: ― [[πίπτω]] [[ἐντός]], [[πίπτω]] μέσα εἰς..., ἀλλὰ συνήθως μεθ’ ὁρμῆς ἢ βίας, εἰσορμῶ, ἐπιφαίνομαι [[ἐξαίφνης]], ἐς πόλιν Ἡρόδ. 5. 15· ἐς τὰς [[νέας]] ὁ αὐτ. 8. 56· ἐς [[οἴκημα]] Θουκ. 2. 4, κτλ.· ἀπολ., ἐπὶ τῆς θαλάσσης, ὁ αὐτ. 4. 24: ― ποιητ. μετὰ δοτ. ἐσπίπτει δόμοις Εὐρ. Ἴων 1196: ἀπολ., Σοφ. Αἴ. 35. 2) [[ἁπλῶς]] [[πίπτω]] ἐντὸς εἰς, οἱ δὲ νικώμενοι ὑπεχώρουν· καί τι αὐτῶν [[μέρος]]... προσβιασθέν... ἐσέπεσεν ἔς του [[χωρίον]] ἰδιώτου Θουκ. 1. 106· ἐς χαράδρας ὁ αὐτ. 3. 98, κτλ.· ἐσπ. ἐς εἱρκτήν, ῥίπτομαι εἰς φυλακήν, ὁ αὐτ. 1. 131· οὕτω, παρὰ ποιηταῖς, μετ’ αἰτ. ἐσπεσοῦσα δικτύων βρόχους Εὐρ. Ὀρ. 1315· ὄχλον γὰρ ἐσπεσεῖν ᾐσχυνόμην, νὰ [[ὑπάγω]] εἰς τὸ [[πλῆθος]] ᾐσχυνόμην, ὁ αὐτ. Ἑλ. 415· εἰσπ. πέπλους, ζητεῖν [[καταφύγιον]] ὑπὸ τοὺς πέπλους, ὁ αὐτ. Τρῳ. 1181· κτύπου κέλευθον ἐσπεσόντος, ἐλθόντος, γενομένου θορύβου ἐν τῇ ὁδῷ, ὁ αὐτ. Ὀρ. 1312. 3) [[περιέρχομαι]] εἵς τινα κατάστασιν, εἰσπ. δούλειον [[ἦμαρ]] ὁ αὐτ. Ἀνδρ. 99· ξυμφορὰν [[αὐτόθι]] 983· [[γῆρας]] ὁ αὐτ. Ἴων 700· παρὰ Θουκ. 4. 4 ἤδη διορθοῦται ἐπέπεσε. ΙΙ. [[ἐπιπίπτω]], [[προσβάλλω]], τινὰ Ἡρόδ. 1. 63, Σοφ. Αἴ. 55· [[ὡσαύτως]], ἐσπ. ἐς τὸν πεζὸν Ἡρόδ. 4. 128· πρὸς τὴν πόλιν Θουκ. 4. 25.