γάρ: Difference between revisions

|lstext='''γάρ''': [[σύνδεσμος]]· ἀπὸ τοῦ Ὀμήρου καὶ [[ἐφεξῆς]] τὸ κοινότατον αἰτιολογικὸν ἢ συλλογιστικὸν [[μόριον]]· κοινῶς θεωρούμενον ὡς σύνθετον ἐκ τοῦ γε, ἄρα, ὦν τὸ μὲν πρῶτον εἰδοποιεῖ καὶ ὁρίζει, τὸ δὲ δεύτερον ἐπιβάλλει τὴν παραδοχήν· ἂν καὶ [[εἶναι]] μάταιον νὰ πειραθῇ τις νὰ ὁρίσῃ κατὰ ποίαν ἀναλογίαν αἱ δύο αὖται ἔννοιαι ὑπάρχουσιν ἐν τῷ μορίῳ κατὰ τὰς διαφόρους χρήσεις [[αὐτοῦ]], καθ’ ἃς [[εἶναι]]: Ι. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ· καὶ τοῦτο, 1) [[ἁπλῶς]] εἰσάγων τὸν λόγον ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ προηγουμένου = [[διότι]]· ἀλλ’ [[ὅμως]] ἐν λόγω οἷος ὁ [[Ζεὺς]] πολλῶν πολίων κατέλυσε κάρηνα…, τοῦ γάρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον Ἰλ. Β. 118, κτλ., ἡ [[αἰτιολογία]] ἀναφέρεται [[μᾶλλον]] εἰς [[μέρος]] τι τῆς προηγηθείσης γνώμης ἢ καὶ εἴς τι περιλαμβανόμενον ἀλλὰ μὴ ῥητῶς ἐκφραζόμενον, ἢ εἰς τὴν ὅλην κυρίαν πρότασιν ὡς ὑπάρχει· ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει δύναται νὰ ἑρμηνεύηται διὰ τοῦ «βέβαια» ἢ «ὄχι βέβαια» κατὰ τὸ [[εἶδος]] τοῦ λόγου· [[οὕτως]] ἐπὶ ἀποκρίσεων εἰς ἐρωτήσεις προκαλούσας κατάφασιν ἢ ἄρνησιν, [[οὔκουν]]… [[ἀνάγκη]] ἐστί; - [[ἀνάγκη]] γάρ, ἔφη, βέβαια, ἀναμφιβόλως [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]], Ξεν. Κύρ. 2.1, 7, πρβλ. § 4 καὶ 12· [[οὕτως]] ἐν ἀποκρίσει, ἔχει γάρ - Πλάτ. Φαίδρ. 268Α· ἱκανὸς γάρ, ἔφη, - συμβαίνει γὰρ, ἔφη, ὁ αὐτ. Πολ. 502Β, C, πρβλ. Ἀπολ. 41Α, κτλ.· [[οὔκουν]] δὴ τὸ [[εἰκός]]… οὐ γάρ· ὁ αὐτ. Φαίδρ. 276C β) [[συχνάκις]] εὕρηται ἀντὶ [[ἐπεὶ]] ἐν τῇ πρώτῃ προτάσει, [[ὥστε]] ἡ [[αἰτιολογία]] προηγεῖται τοῦ αἰτιολογουμένου, [[ὁπότε]] καὶ ἐξηγεῖται ὡς τὸ ἐπεί, (ἀφοῦ, [[ἐπειδὴ]]) ὡς Ἀτρείδη, πολλοί γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί,… τῷ σε χρὴ πόλεμον παῦσαι Ἰλ. Η. 328· τὸ παρ’ Ἡροδότῳ [[χωρίον]] 1. 8 χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος (χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε· Γύγη, οὐ γάρ σε [[δοκέω]] πείθεσθαι… (ὧτα γὰρ τυγχάνει, κτλ.), ποίεε [[ὅκως]]…, παρέχει ἀξιοσημείωτον [[παράδειγμα]]· τὸ [[εἶδος]] τοῦτο τῆς παρενθέσεως [[εἶναι]] συχνὸν παρ’ Ἡροδ., πρβλ. 1. 24, 30., 6. 102, κτλ.· [[ἐνίοτε]] καθ’ ἕλξιν τινὰ συγχωνευομένη μετὰ τῆς κυρίας προτάσεως, [[οἷον]] τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε γενέσθαι εἶπε, [[ἀντί]], ἡ δὲ (κακῶς γὰρ οἱ ἔδεε γενέσθαι) εἶπε ὁ αὐτ. 9. 109, πρβλ. 4. 149, 200, Θουκ. 1. 72., 8. 30. - Ἐν ὑποθετ. προτάσεσι τὸ γὰρ [[ἐνίοτε]] ἀκολουθεῖ τῷ ὑποθετικῷ μορίῳ ἀντὶ νὰ ἐνωθῇ πρὸς τὴν κυρίαν πρότασιν, οὐδ’ εἰ γὰρ ἦν τὸ [[πρᾶγμα]] μὴ θεήλατον, ἀκάθαρτον ὑμᾶς εἰκὸς ἧν [[οὕτως]] ἐᾶν, δηλ. οὐδὲ γὰρ, εἰ ἧν…, Σοφ. Ο. Τ. 255. γ) [[ἐνίοτε]] ἐπαναλαμβάνεται, οὐ γὰρ οὖν σιγήσομαι· ἔτικτε γὰρ… ὁ αὐτ. Ο. Κ. 980, πρβλ. Ἀντ. 659 κἐξ., 1255. 2) τίθεται ἐν προτάσεσιν, [[ἔνθα]] παραλείπεται ἐκεῖνο, τοῦ ὁποίου τὸν λόγον δίδει τὸ γάρ, καὶ τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ νοηθῇ. α) σύνηθες ἐν τοῖς τραγικοῖς διαλόγοις, [[ἔνθα]] τὸ ναὶ ἢ οὔ εὐκόλως δύναται νὰ νοηθῇ ἐκ τῶν συμφραζομένων, καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους; - οὐ γάρ τί μοι [[Ζεὺς]] ἧν ὁ κηρύξας τάδε, [ναί], [[διότι]] δὲν ἦτο ὁ Ζεύς, κτλ., Σοφ. Ἀντ. 405, πρβλ. Ο. Τ. 102, 339, 433, 626, κτλ.· οὕτω [[συχνάκις]] καὶ παρὰ Πλάτ., ἔστι γὰρ οὕτω ([[μάλιστα]]), [[διότι]] [[οὕτως]] ἔχει, = [[μάλιστα]], βεβαίως, ἴδε Σταλβ. Συμπ. 194Α· ο ὕτω λέγεταί τι καινόν; γένοιτο γὰρ ἂν τι καινότερον ἢ…; ([[μάλιστα]]), [[διότι]] δύναται νὰ ὑπάρξῃ. ; Δημ. 43. 8· καὶ ἐν ἀρνητικαῖς προτάσεσιν, ὡς ἐν Ἀριστοφ. Βάτρ. 262, τούτῳ γὰρ οὐ νικήσετε [κράζετε], ἀλλ’ [[ὅμως]] δὲν θὰ ὑπερισχύσητε διὰ τούτου τοῦ μέσου· περὶ τοῦ ἀλλὰ γάρ, ἴδε κατωτ. ΙV. 1. β) [[ὅπου]] τὸ γὰρ κεῖται [[ἁπλῶς]], [[ὅπως]] ἐπιβεβαιώσῃ ἢ ἐνισχύσῃ τι λεχθέν, οἵδ’ οὐκέτ’ [[εἰσί]]· τοῦτο γάρ σε δήξεται, [σοῦ τὸ [[λέγω]]], [[διότι]] θά σε δαγκάσῃ («θὰ σοῦ πονέσῃ»), Εὐρ. Μηδ. 1370· οὕτω μετ’ [[ἐπιφώνημα]], ὦ [[πόποι]]· ἀνάριθμα γὰρ [[φέρω]] πήματα Σοφ. Ο. Τ. 167, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 857. γ) ἐν ὑποθετικαῖς προτάσεσιν, [[ἔνθα]] ἡ [[πρότασις]] παραλείπεται, ὅτε δύναται νὰ μεταφρασθῇ «ἄλλως», οὐ γὰρ ἂν με ἔπεμπον [[πάλιν]] [ἐνν. εἰ μὴ ἐπίστευον] Ξεν. Ἀν. 7. 6, 33· γίνεται γὰρ ἡ [[κοινωνία]] [[συμμαχία]] Ἀριστ. Πολ. 3. 9, 8· πρβλ. [[ἐπεὶ]] ΙΙ. 3. γ. II. ΕΠΕΞΗΓΗΤΙΚΟΣ, [[ἔνθα]] εἰσάγει πλήρη καὶ λεπτομερῆ ἐξήγησιν τοῦ ἀνωτέρω ἀναφερομένου, καὶ [[οὕτως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει πρὸς ἔναρξιν διηγήσεως, οἶον [[ὅμως]] δὲ λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· ἔχει γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία κάλλιστα… [[δηλαδή]], ἡ [[χώρα]]…, Ξεν. Ἀν. 5. 7, 6· [[συχνάκις]] προηγουμένης δεικτικῆς ἀντωνυμίας, [[ἀλλά]] τόδ’ αἰνὸν ἂχος..· Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει Ἰλ. Θ. 148, πρβλ. Ὀδ. Β. 163· μετὰ τὰ ὑπερθετικὰ ὃ δὲ (ἢ τὸ δὲ) μέγιστον, δεινότατον, ὡς παρ’ Ἀριστοφ. Ὄρν. 514· μετὰ τὰς εἰσαγωγικὰς φράσεις, σκέψασθε δέ, δῆλον δέ, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, κτλ., ἰδίως παρὰ Πλάτ. καὶ τοῖς ῥήτορσιν· ἢ πληρέστερον, τούτου δὲ [[τεκμήριον]]· τόδε γάρ…, Ἡροδ. 2. 58, πρβλ. Θουκ. 1. 2 (δίς), 3, 20, κτλ. ΙΙΙ. ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟΣ, 1) ἐπιτείνων ἐρώτησιν, ὡς τὸ Λατ. nam, πρβλ. τὰ Ἀγγλ. why, what τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἂγγελον ἦκεν; καὶ [[ποῖος]] σὲ ἔστειλε; Ἰλ. Σ. 182· πῶς γὰρ δὴ.., εὔδουσι; Κ. 424· πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί; τί; θὰ κατοικήσῃς μετ’ ἐμοῦ; Αἰσχύλ. Χο. 909· καὶ οὕτω [[καθόλου]] προηγουμένων ἐρωτηματικῶν μορίων ἦ γάρ…; [[ἀλήθεια]], ἦτο…; Σοφ. Ο. Τ. 1000, 1039, κτλ.· τί γάρ; quid enim? δηλ. «πρέπει νὰ ἔχῃ οὕτω», ὁ αὐτ. Ο. Κ. 539, 542, 547 κτλ· ἴδε Herm. Vig. ἀρ. 108· κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ πῶς γάρ; [[πόθεν]] γάρ; δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ ἔχῃ οὕτω· - τί γὰρ [[δήποτε]]; quidnam enim? Δημ. 528. 12· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] μορίου τινός, ὡς Αἰσχύλ. Χο. 927. 2) ἐπιτείνει εὐχήν, μετὰ τῆς εὐκτικῆς, κακῶς γὰρ ἐξόλοιο! [[εἴθε]] νὰ ἀφανισθῇς! Εὐρ. Κύκλ. 261· παρ’ Ὁμήρ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον αἳ γάρ, Ἀττ. εἰ ἢ [[εἴθε]] γάρ, Λατ. utinam· οὕτω καὶ πῶς γάρ, [[εἴθε]] νὰ...· - ἴδε ἐν λ. εἰ VII. 2. β. IV. ΕΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜῼ ΜΕΤ’ ΑΛΛΩΝ ΜΟΡΙΩΝ: 1) ἀλλὰ γάρ, [[ἔνθα]] τὸ γὰρ περιέχει τὸν λὸγον προτάσεως, ἥτις πρέπει νὰ νοηθῇ καὶ τεθῇ μεταξὺ τοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ γάρ, ὡς, ἀλλ’ ἐν γὰρ Τρώων πεδίῳ, ἀλλὰ [πολὺ [[διαφόρως]]], [[διότι]]…, Ἰλ. Ο. 739· άλλά γὰρ ἥκουσ’ αἵδ’ ἐπὶ [[πρᾶγος]] πικρόν, ἀλλὰ [σιώπα], [[διότι]].., Αἰσχύλ. Θήβ. 861· ἀλλ’ οὐ γάρ σ’ [[ἐθέλω]]…, ἀλλὰ [πρόσεχε], [[διότι]]…, Ἰλ. Η. 242, πρβλ. Ὀδ. Ξ. 355, κτλ.· - [[πλήρης]] ἡ [[σύνταξις]] εὕρηται παρ’ Ἡροδ. 9. 109, ἀλλ’, οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ [[φᾶρος]], [[ὥστε]] τὸ γὰρ δὲν ἔπρεπε [[κυρίως]] νὰ ἀκολουθῇ τῷ [[ἀλλά]], ὡς παρ’ Ἀττ., ἀλλ’ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθῇ τῇ δευτέρᾳ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς προτάσεως λέξει, ὡς παρ’ Ὁμ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) γὰρ ἄρα, [[διότι]] ἀληθῶς, [[διότι]] τῷ ὄντι, Πλάτ. Πρωτ. 309C, 315C. 3) γὰρ δή, [[διότι]] βέβαια, [[διότι]] ὡς γνωστόν, Ἰλ. Β. 301, Ψ. 607, Ἡρόδ. 1. 34. 114, κτλ.· φαμὲν γὰρ δή, [[μάλιστα]], βεβαίως λέγομεν οὕτω, Πλάτ. Θεαιτ. 187Ε, πρβλ. 164D· πρβλ. οὐ γὰρ δή. 4) γάρ νυ Ὀδ. Ξ. 359. 5) γὰρ οὖν, «[[διότι]] τῇ ἀληθείᾳ..», πρὸς βεβαίωσιν ἢ ἐξήγησιν, Ἰλ. Ο. 232, Ἡρόδ. 5. 34, καὶ Ἀττ., ἴδε Πόρσ. Μήδ. 585· φησὶ γὰρ οὖν, «[[μάλιστα]], λέγει βέβαια», Πλάτ. Θεαιτ. 170Α· [[ὡσαύτως]], γὰρ οὖν δὴ ὁ αὐτ. Παρμ. 148C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ οὖν, τοιγαροῦν. 6) γάρ που, [[διότι]] ὑποθέτω, [[στοχάζομαι]]…, ὁ αὐτ. Πολ. 381C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ που. 7) γάρ ῥα, ὡς τὸ γὰρ ἄρα, ἴδε παρ’ Ὁμ. 8) γάρ τε, Λατ. etenim, Ἰλ. Ψ. 156· πρβλ. τε. 9) γάρ τοι ποιεῖ τὴν αἰτιολογίαν ἰσχυροτέραν, [[διότι]] βεβαίως…, συχνότατα, ὡς ἐν Εὐρ. Ἑλ. 93, Ἱκέτ. 564· πρβλ. οὐ γάρ τοι, τοιγάρτοι. Β. ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΟΥ: - τὸ γάρ, ὡς τὸ Λατ. enim, [[κυρίως]] τίθεται δεύτερον μετὰ τὴν πρώτην λέξιν ἐν τῇ προτάσει, ἀλλὰ παρὰ ποιηταῖς δύναται νὰ κατέχῃ τὴν τρίτην ἢ τετάρτην θέσιν, [[ὅταν]] αἱ προηγούμεναι λέξεις ίσχυρῶς ἀλλήλαις συνδέωνται, ὡς ὁ μὲν γὰρ… Σοφ. Αἴ. 764· χή [[ναῦς]] γὰρ… ὁ αὐτ. Φ. 527· τό τ’ [[εἰκαθεῖν]] γάρ… ὁ αὐτ. Ἀντ. 1096· τὸ μὴ [[θέμις]] γὰρ… Αἰσχύλ. Χο. 641, πρβλ. 753· [[ἐνίοτε]] [[ὅμως]] καὶ [[ὅπου]] δὲν ὑπάρχει τοιαύτη [[σύνδεσις]] τίθεται τρίτον [[ἕνεκα]] μετρικῶν λόγων (Αἰσχύλ. Ἀγ. 222, 729, Σοφ. Φ. 219), ἢ τέταρτον (Ἀριστοφ. Ὄρν. 1545)· - ἀλλ’ ἡ [[ἐλευθερία]] τῶν μεταγενεστ. κωμικῶν ποιητῶν ἦτο μεγαλειτέρα, [[διότι]] ἔθετον αὐτὸ πέμπτον, (Μένανδ. παρ’ Ἀθην. 132D)· ἕκτον (Ἀντιφ. Αὐτόθι 339Β)· ἔτι δὲ καὶ ἕβδομον (Ἄλεξ. [[αὐτόθι]] 21D, Ἀθηνίων 660Ε). Ὁ Σοφ. μεταχειρίζεται [[ἅπαξ]] τὴν τοιαὺτην ἐλευθερίαν, Φ. 1451 καιρὸς καὶ [[πλοῦς]] ὅδ’ ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμναν. 2) παρεντίθενται μεταξὺ τῆς λέξεως καὶ τοῦ δεικτικοῦ προσχηματισμοῦ -ί, ὡς, νυνγαρὶ ἀντὶ νυνὶ γάρ· ἴδε νῦν.

|sltr=[[γάρ]] [[particle]], [[always]] in [[second]] or [[third]] [[position]]. <br /><b>1</b> [[not]] joined [[with]] [[other]] particles.<br />&nbsp;&nbsp;&nnbsp;<b>a</b> gives [[reason]] [[for]] [[what]] precedes. ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων [[καλά]]. [[μείων]] γὰρ [[αἰτία]] (O. 1.35) [[λάθα]] δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων [[πῆμα]] θνᾴσκει (O. 2.19) (If a [[man]] had the qualities I [[describe]], he would be [[celebrated]].) [[ἴστω]] γὰρ ἐν [[τούτῳ]] πεδίλῳ [[δαιμόνιον]] πόδ' ἔχων Σωστράτου [[υἱός]] ([[but]] cf. h infra) (O. 6.8) ὄτρυνον [[νῦν]] ἑταίρους, Αἰνέα, . ἐσσὶ γὰρ [[ἄγγελος]] [[ὀρθός]] (O. 6.90) ἀσκεῖται [[Θέμις]] ἔξοχ' ἀνθρώπων (sc. in Aigina). [[ὅτι]] γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές [[because]] Aigina is a [[great]] [[commercial]] [[state]] — and is [[bound]] to [[reverence]] the [[rule]] of [[righteous]] dealing, Sandys (O. 8.23) πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· [[πρόσθε]] γὰρ [[νώνυμνος]] (O. 10.50) Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, [[σώτειρα]] [[Τύχα]]. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) (O. 12.3) ναυσιφορήτοις δ' [[ἀνδράσι]] πρώτα [[χάρις]] πομπαῖον [[ἐλθεῖν]] [[οὖρον]]· ἐοικότα γὰρ καὶ τελευτᾷ φερτέρου νόστου [[τυχεῖν]] (P. 1.34) ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν [[δάκος]] ἀδινὸν κακαγοριᾶν. [[εἶδον]] γὰρ Ἀρχίλοχον (P. 2.54) “ἱκόμαν οἴκαδ' . [[πεύθομαι]] [[γάρ]] νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι [[βιαίως]] ἀρχεδικᾶν τοκέων” (P. 4.109) ἔλπετο δ' [[οὐκέτι]] οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ([[δέρμα]] sc.) λόχμᾳ (P. 4.244) μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν·[[ὥρα]] γὰρ συνάπτει (P. 4.247) [[θεόθεν]] ἐραίμαν [[καλῶν]], δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. [[τῶν]] γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων (P. 11.52) ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ [[ὁμῶς]] (N. 1.53) ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε [[μιχθείς]]. εἶδε γὰρ (N. 1.56) [[ἵκεο]] Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι (N. 3.3) ἀπότρεπε [[αὖτις]] Εὐρώπαν [[ποτὶ]] χέρσον [[ἔντεα]] [[ναός]]· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι [[διελθεῖν]] (N. 4.71) εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, [[ἄγε]], [[Μοῖσα]], [[οὖρον]] ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων (N. 6.29) ἀμπνέων τε [[πρίν]] τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα [[δόμεν]] βασάνῳ ἐς ἔλεγχον [[ἅπας]] [[κίνδυνος]] (N. 8.20) ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει (N. 9.4) ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα (N. 11.45) οἱ μὲν [[πάλαι]] [[ῥίμφα]] παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ [[Μοῖσα]] γὰρ οὐ [[φιλοκερδής]] τω τότ' ἦν (I. 2.6) ἔστι μοι [[θεῶν]] [[ἕκατι]] μυρία [[παντᾷ]] [[κέλευθος]]· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας (I. 4.2) δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. [[τῶν]] ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί (I. 4.30) προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ . [[τόλμα]] γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ (I. 4.45) ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ [[Μοῖσα]], [[ταμίας]] Πυθέᾳ τε κώμων (I. 6.57) κώμαζ' [[ἔπειτεν]] Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ [[Ἰσθμοῖ]] νίκαν παγκρατίου (I. 7.21) ἄλοχον εὐειδέα θέλων [[ἑκάτερος]] ἑὰν [[ἔμμεν]]. [[ἔρως]] γὰρ ἔχεν (I. 8.29) τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ [[οὐκ]] ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ [[καλῶν]] δάμασεν (I. 8.70) ἐν ζαθέῳ με [[δέξαι]] χρόνῳ . ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ [[ἦλθον]] ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων (Pae. 6.7) ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν [[θεῶν]] ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς [[ὑπὲρ]] Πανελλάδος (Pae. 6.62) πιστὰ δ Ἀγασικλέει [[μάρτυς]] [[ἤλυθον]] ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2. . ἀσκὸς δ' [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι . [[τοῦτο]] γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.<br /><b>b</b> gives an [[explanation]] of [[what]] precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε [[φύτευμα]] . [[ἤδη]] γὰρ [[αὐτῷ]] ἀντέφλεξε Μήνα i. e. [[for]] by [[now]] [[all]] [[else]] [[was]] [[ready]] (O. 3.19) νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν (O. 3.36) ζεῦξον [[ἤδη]] μοι [[σθένος]] ἡμιόνων . κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται (O. 6.25) ἅπαντας ἐν οἴκῳ [[εἴρετο]] παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ [[γεγάκειν]] πατρός (O. 6.49) ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες (O. 8.61) χαρίτων [[νέμομαι]] κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν (O. 9.28) [[ἄνευ]] δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. [[since]] we are [[gifted]] in [[different]] directions (O. 9.104) τὰν ὀλβίαν Κόρινθον . ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει (O. 13.6) ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα . γλυκὺ γὰρ [[αὐτῷ]] [[μέλος]] ὀφείλων ἐπιλέλαθ (O. 10.3) ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. [[ἕκαθεν]] γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων [[χρόνος]] ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ [[χρέος]] (O. 10.7) May my [[poetry]] be [[effective]]. Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' [[ἔβαν]] [[ἐπίκουρος]] (O. 13.96) τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων [[ἔμολον]] (O. 14.17) καιρὸν εἰ φθέγ- ξαιο, [[μείων]] ἕπεται [[μῶμος]] ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ [[κόρος]] ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας (P. 1.82) With the [[help]] of [[Artemis]] he mastered his horses. ἐπὶ γὰρ [[ἰοχέαιρα]] [[παρθένος]] χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον (P. 2.9) νεφέλᾳ παρελέξατο [[ψεῦδος]] γλυκὺ μεθέπων . [[εἶδος]] γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου (P. 2.38) “αἷμά οἱ κείναν [[λάβε]] σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· [[τότε]] γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” (P. 4.48) Μοίσαισι [[δώσω]] καὶ τὸ πάγχρυσον [[νάκος]] κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν (P. 4.68) “οὐ πρέπει [[νῷν]] χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν [[δάσασθαι]]. μῆλά τε [[γάρ]] [[τοι]] ἐγὼ καὶ [[βοῶν]] ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” (P. 4.148) κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ [[ἔσαν]]” (P. 4.209) ἀκηράτοις ἁνίαις . κατέκλασε γὰρ ἐντέων [[σθένος]] [[οὐδέν]] (P. 5.34) ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν [[τεσσαράκοντα]] γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον [[δίφρον]] κομίξαις (P. 5.49) [[Ἡσυχία]], τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ [[παθεῖν]] [[ὁμῶς]] ἐπίστασαι (P. 8.6) “τὸ δὲ [[οἴκοθεν]] [[ἀντία]] πράξει. [[μόνος]] γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” (P. 8.52) [[θεῶν]] δ' ὄπιν ἄφθονον [[αἰτέω]], λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν [[μακρῷ]] πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ [[but]] [[ultimately]] it is [[god]] [[who]] is [[responsible]] [[for]] [[good]] [[fortune]] (P. 8.73) Ἱπποκλέᾳ θέλοντες [[ἀγαγεῖν]] ἐπικωμίαν [[ἀνδρῶν]] κλυτὰν [[ὄπα]]· γεύεται γὰρ ἀέθλων (P. 10.7) κώπαν σχάσον . ἐγκωμίων γὰρ [[ἄωτος]] ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε [[μέλισσα]] [[θύνει]] λόγον (P. 10.53) χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν [[σθένος]], βουλαῖσι δὲ [[φρήν]] (N. 1.26) I had [[rather]] be [[generous]] to my friends [[than]] [[miserly]]. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων [[ἀνδρῶν]] ([[but]] cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) (N. 1.32) κτείνοντ' ἐλάφους [[ἄνευ]] κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε (N. 3.52) τὸ δ' [[ἐναντίον]] ἔσκεν· πολλὰ [[γάρ]] μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν (N. 5.31) ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν [[πόδα]] νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. [[κεῖνος]] γὰρ [[Ὀλυμπιόνικος]] ἐὼν (N. 6.17) [[εὔδοξος]] ἀείδεται Σωγένης . πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ (N. 7.9) εἰ δὲ τύχῃ [[τις]] ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι (N. 7.12) βασιλῆα δὲ [[θεῶν]] πρέπει [[δάπεδον]] ἂν [[τόδε]] γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι (N. 7.84) λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας (N. 9.24) [[ἴστω]] λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ [[ἅμα]] κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον [[ἄρηται]] [[κῦδος]], [[οὐκ]] ἔστι [[πρόσωθεν]] (N. 9.46) ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν [[φάος]] ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον [[ἄστυ]] τὸ Προίτοιο θάλησεν† (N. 10.41) ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον [[ὄμμα]] (N. 10.62) [[οὐκ]] ἀγνῶτες [[ὑμῖν]] ἐντὶ δόμοι [[οὔτε]] κώμων . οὐ γὰρ [[πάγος]] οὐδὲ [[προσάντης]] ἁ [[κέλευθος]] γίνεται, εἴ [[τις]] εὐδόξων ἐς [[ἀνδρῶν]] ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων (I. 2.33) ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν (I. 4.23) ἔστιν δ' [[ἀφάνεια]] τύχας καὶ μαρναμένων . [[τῶν]] τε γὰρ καὶ [[τῶν]] [[διδοῖ]] (I. 4.33) [[Homer]] has perpetuated the [[fame]] of Aias. [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴτῃ τι (I. 4.40) We [[sing]] the [[praise]] of the [[victorious]] sons of Lampon. εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς [[ἤδη]] πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν (I. 6.10) τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. [[ἴστω]] γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον [[κλέος]] αὔξων (I. 7.27) τὸ δὲ πρὸ ποδὸς [[ἄρειον]] ἀεὶ βλέπειν [[χρῆμα]] πάν. [[δόλιος]] γὰρ αἰὼν ἐπ' [[ἀνδράσι]] κρέμαται (I. 8.14) ἐπέων δὲ [[καρπὸς]] οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ [[ξύν]]' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας (I. 8.46) ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα. . 112. [[ἐπεύχομαι]] εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] [[ἀνδρῶν]] φρένες, [[ὅστις]] ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ [[εὔφρων]] ἕψεται πρώτα [[θυγάτηρ]] ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The [[soul]] survives the [[body]].