κορέννυμι: Difference between revisions

|lstext='''κορέννῠμι''': μόνον παρὰ Θεμιστίῳ· [[ὡσαύτως]] [[κορέω]] Νικ. Ἀλεξιφ. 195· [[κορέσκω]] [[αὐτόθι]] 225, 360, 415: μέλλ. κορέσω Ἡρόδ. 1. 212· Ἐπικ. κορέεις Ἰλ. Ν. 831· κορέει Θ. 379, Ρ. 241: ἀόρ. ἐκόρεσα Ἰλ., Ἀττ.· ποιητ. κόρεσσα Θεόκρ., Ἀνθ. ― Μέσ., κορέννυμαι Ὀρφ., εὐκτ. κορέοιτο Νικ. Ἀλεξιφ. 263: μέλλ. κορέσομαι Χρησμ. Σιβυλλ.: ἀόρ. ἐκορεσάμην, Ἐπικ. ἐκορεσσ-, κορέσσ-, Ὅμ. ― Παθ., μέλλ. κορεσθήσομαι Βαβρ. 2. 31, 19· κεκορήσομαι Μάξιμ. π. καταρχ. 117: ἀόρ. ἐκορέσθην Ὀδ. Δ. 341· Ἐπικ. γ΄ πληθ. -θεν Ἀριστοφ. Εἰρ. 1283, 4: πρκμ. κεκόρεσμαι Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 3 ([[οὐδαμοῦ]] [[ἄλλοθι]] παρὰ τοῖς δοκίμοις τῶν πεζογράφ. Ἀττ.), Πλούτ.· Ἰων. [[κεκόρημαι]] Ὅμ., Ἀριστοφ. Εἰρ. 1285, ἴδε κατωτ.· μετοχ. ἐνεργ. πρκμ. (μετὰ παθ. σημασίας) κεκορηώς, ότος, Ἰλ. Σ. 287, Ὀδ. Σ. 372, Ἡσίοδ., κτλ. (Ἐκ τῆς √ΚΟΡ, πρβλ. [[κόρος]], κτλ.) Χορταίνω, ἱκανοποιῶ, πληρῶ τινά τινος, μετὰ δοτ. τρόπου ἢ ὀργάνου, κορέει κύνας ἠδ’ οἰωνοὺς δημῷ καὶ σάρκεσσι Ἰλ. Ν. 831· κ. θυμὸν μολπῇ Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 897· [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν. πράγμ., κορέσαι [[στόμα]] ἐμᾶς σαρκὸς Σοφ. Φιλ. 1156· μετὰ μόνης αἰτ., τίς ἂν κορέσειεν ἅπαντας Θέογν. 229· πρὶν ἂν ἢ κορέσαι [[κέαρ]] Αἰσχύλ. Πρ. 165. ― Μέσ., χορτάζομαι, μετὰ γεν., ἐκορέσσατο φορβῆς Ἰλ. Λ. 562· οἴνοιο κορεσσάμενος καὶ ἐδωδῆς Τ. 167· [[ὡσαύτως]] ὄφρ’: [[κρειῶν]] κορεσαίατο θυμόν, ἵνα χορτάσῃ τὴν ἐπιθυμίαν του μὲ κρέατα, Ὀδ. Ξ. 28· μεταφ., φυλόπιδος κορέσασθαι Ἰλ. Ν. 635· συχνότερον μετὰ μετοχ., κλαίουσα κορέσσατο, ὃ ἐστίν, ἔκλαυσεν ὅσον ἠδύνατο, Ὀδ. Δ. 541· κορεσσάμεθα κλαίοντε Ἰλ. Χ. 427, κτλ.· ἐκορέσσατο χεῖρας τάμνων Λ. 87· ― Παθ., χορτάζομαι, «χορταίνω», δαιτὸς κεκορήμεθα θυμὸν ἐΐσης Ὀδ. Θ. 98· κεκορήμεθ’ ἀέθλων Ψ. 350· κεκορημένος [[ἦτορ]] ἐδωδῆς Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 591· βορᾶς κορεσθεὶς Εὐρ. Ἱππ. 112· πολέμου ἐκόρεσθεν Ἀριστοφ. Εἰρ. 1283· μετὰ μετοχ., κλαίων ἐκορέσθην Ὀδ. Δ. 541· [[οὔπω]] κεκόρησθε ἐελμένοι Ἰλ. Σ. 287· σπανίως μετὰ δοτ. πράγμ., κριθῇσι κορεσθεὶς Θέογν. 1269· πλούτῳ κεκορημένος [[αὐτόθι]] 751· ὕβρι Ἡρόδ. 3. 80.