κωκύω: Difference between revisions

|lstext='''κωκύω''': ἴδε ἐν τέλ., μέλλ. -ύσω, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1313, -ύσομαι Ἀριστοφ. Λυσ. 1222· ἀόρ. ἐκώκῡσα, Ἐπικ. κώκυσα Ὅμ., Σοφ. ― Μέσ., Ἀνθ. Π. 7. 412. (Πιθ. [[τύπος]] μετ’ ἀναδιπλασιασμοῦ, πρβλ. Σανσκρ. kû (kâuti) [[κράζω]], μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ kôkuyatê.) Κραυγάζω μετ’ ὀδύνης, θρηνῶ, παρ’ Ὁμ. καὶ τοῖς Τραγ., ἀείποτε ἐπὶ γυναικῶν, ὡς Ἰλ. Σ. 37, Ὀδ. Β. 361, κτλ.· κλαῖον καὶ ἐκώκῠον Τ. 541· [[συχνάκις]] μετ’ ἐπιρρ., λίγ’ ἐκώκῠε Ἰλ. Τ. 284, πρβλ. Ὀδ. Δ. 259, κτλ.· ὀξὺ δὲ κωκύσασα (ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ βαρὺ στενάχων, ἐπὶ τοῦ ἀνδρός), Ἰλ. Σ. 71· κώκῡσεν δὲ [[μάλα]] μέγα Χ. 407· [[ὡσαύτως]] παρὰ μεταγεν. πεζολόγοις, ὡς Πλούτ. 2. 357C, κτλ.· ἔτι καὶ ἐπὶ ἀνδρῶν, Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 21. 1· οὕτω καὶ ὁ Ἀριστοφ., ὡς [[κατάρα]], μακρὰ κωκύειν [[κελεύω]] σε Βάτρ. 34· οἰμώζοι γ’ ἂν καὶ κωκύοι Ἐκκλ. 648. 2) μετ’ αἰτ., θρηνῶ μετὰ [[μεγάλης]] φωνῆς, «ξεφωνίζω» [[ἐπάνω]] εἰς νεκρόν, [[ὡσαύτως]] [[κυρίως]] ἐπὶ γυναικῶν, κώκυσ’ ἐν λεχέεσσιν ἑὸν πόσιν Ὀδ. Ω. 295· ἐμὴν μοῖραν κ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1314. πρβλ. Σοφ. Ἀντ. 28. 204, 1302· ― κωμικῶς ἐπὶ ἀνδρῶν κωκύσεσθε τὰς τρίχας μακρὰ Ἀριστοφ. Λυσ. 1222. ― [[ὡσαύτως]] παρὰ μεταγεν. πεζολόγοις, ὡς Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 10. 12, κτλ. ῠ παρ’ Ὁμ. πρὸ φωνήεντος, ῡ πρὸ συμφώνου, ἴδε τὰ ἀνωτέρω παραδείγματα· ἀκολούθως ῡ [[ἐνίοτε]] πρὸ φωνήετος, κωκῡ΄οι Ἀριστοφ. Ἐκκλ. ἔνθ’ ἀνωτ.· κωκῡ΄ουσα Βίων 1. 23, Κόϊντ. Σμ.· κωκῡ΄εσκε [[αὐτόθι]] 3. 460.