περιρρέω: Difference between revisions

|lstext='''περιρρέω''': μέλλ. -ρεύσομαι· πρκμ. -ερρύηκα· ἀόρ. -ερρύην· Ι. μετ’ αἰτ., ῥέω [[περί]] τινα ἢ [[περί]] τι, τὸν δ’ [[αἷμα]] περίρρεε Ὀδ. Ι. 388· νῆσον π. ὁ [[Νεῖλος]] Ἡρόδ. 2. 29, πρβλ. 127· νήσους, ἃς περιρρεῖν τὸν ἀέρα Πλάτ. Φαίδων 111Α· κύκλῳ... τὸν τόπον περιρρεῦσαι τὸ πῦρ Λυκοῦργ. 160. 1· ἐπὶ προσώπων, ἅπαντες π. ἡμᾶς κύκλῳ Πλάτ. Χαρμ. 155D. ― Παθητ., περιερρεῖτο δ’ αὕτη (δηλ. ἡ [[πόλις]] Κορσωτὴ) ὑπὸ τοῦ Μάσκα κύκλῳ Ξεν. Ἀνάβ. 1, 5, 4, Ἀριστ. π. Κόσμ. 3, 2, κ. ἀλλ. ΙΙ. ἀπολ., ῥέω ὁλόγυρα, π. ἐπ’ ἀμφότερα ὁ Στρυμὼν Θουκ. 4. 102, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 4. 1, 16, Ἀριστ. π. Οὐρ. 2. 4, 12. 2) [[διαρρέω]] ὁλόγυρα, περιερρυηκυίας τῆς γῆς Πλάτ. Κριτί. 111Β· [[ἐκπίπτω]], φθείρομαι, ξηραίνομαι, [[βραχίων]] π. [[ὅλος]] Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Γ΄, 1083. 3) [[ἐκφεύγω]] ἔκ τινος, ἡ ἀσπὶς περιερρύη εἰς τὴν θάλασσαν, ἐξέφυγεν ἐκ τῆς χειρὸς [[αὐτοῦ]] καὶ ἔπεσεν εἰς τὴν θάλασσαν, Θουκ. 4. 12· Ξενοφῶν δὲ [[ὄναρ]] εἶδεν· ἔδοξεν ἐν πέδαις δεδέσθαι, αὗται δὲ αὐτῷ αὐτόμαται περιρρυῆναι Ξεν. Ἀν. 4. 3, 8· αἱ ζῶναι π. Πλούτ. 2. 304Β· οἱ στέφανοι Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 2. 11· μετὰ γεν., ἵππου περιρρυέντα, πεσόντα, Πλουτ. Ἀρτοξ. 15. πρβλ. 2. 970D· τροχοὶ π. τῶν ἁρμάτων Παρθέν. 6. 4. 4) πλημμυρῶ [[πανταχόθεν]], σοὶ δὲ πλουσία [[τράπεζα]] κείσθω καὶ περιρρείτω [[βίος]], καὶ ὁ [[βίος]] σου ἔστω [[πλήρης]] παντὸς ἀγαθοῦ, Σοφ. Ἠλ. 362· οὐδενὸς περιρρέοντος, ὄντος περιττοῦ, Πλουτ. Περικλ. 16. ― Παθητ., ἵππους πολλῷ περιρρεομένους ὁ αὐτ. ἐν Αἰμιλ. 25· δάκρυσι Σουΐδ. ἐν λέξ. [[ἄναυδος]].