3,259,462
edits
προσφωνέω: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(έω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ"
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(έω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶῶ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosfoneo | |Transliteration C=prosfoneo | ||
|Beta Code=prosfwne/w | |Beta Code=prosfwne/w | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[call]] or [[speak to]], [[address]], pres. first in A.''Supp.''236: used by Hom. only in impf., the Ep.aor.being προσέειπον, τινα Il.2.22, Od.4.69: abs., 5.159, 10.109, al.: later c. dat. pers., [[LXX]] ''1 Es.''2.21, Antig.Rex ap. D.L.7.7, ''Ev.Matt.''11.16, ''Act.Ap.''22.2: c. dupl. acc., [[address]] words [[to]] a person, οὐδέ τί μιν προσεφώνεον Il.1.332, cf. A.''Fr.'' 159, E.''Med.''664.<br><span class="bld">2</span> [[call by name]], <b class="b3">ποδαπὸν ὅμιλον τόνδε.. προσφωνοῦμεν</b>; A.''Supp.''l.c.; ὀνόματι π. τινά E.''Tr.''942; <b class="b3">π. τινὰ βασιλέα</b> [[salute]] him king, Plb.10.38.3, etc.<br><span class="bld">3</span> [[issue directions]] or [[issue orders]], τινι ''PTeb.''27.109 (ii B.C.): abs., followed by [[ὅπως]], ib.124.21 (ii B.C.):—Pass., ''UPZ''106.20 (ii B.C.).<br><span class="bld">II</span> c. acc. rei, [[pronounce]], [[utter]], τήνδε π. φάτιν S.''El.'' 1213; τὰ ὑπογεγραμμένα ''IG''7.2713.7 (Acraeph., i A.D.); [[address]] or [[dedicate]] a [[book]], τινι Cic.''Att.''16.11.4, Plu.''Luc.''1, Ath.7.313f, etc.<br><span class="bld">2</span> [[make a report]], POxy.475,476 (ii A.D.); περί τινος Wilcken ''Chr.''27.15 (ii A.D.): abs., ''OGI''572.43 (Myra, ii/iii A.D.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0787.png Seite 787]] zutönen, zurufen, zu Einem reden, anreden, τινά; oft bei Hom. προσεφώνεέ μιν, u. absol., Od. 10, 109; auch τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος προσεφώνεε, er redete sie an, 22, 69; Aesch. Ch. 1010 u. öfter, wie die andern Tragg.; Soph. vrbdt auch οὔ σοι προσήκει τήνδε προσφωνεῖν φάτιν, El. 1204; Ar. u. in Prosa, bes. anreden als, nennen, προσφωνεῖν τινα [[βασιλέα]], σωτῆρα, Pol. 10, 38, 3. 40, 2. Auch τινί, sc. [[βιβλίον]], dediciren, D. L. 4, 39. 7, 185, wie Phot. bibl. 99 b 25. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0787.png Seite 787]] zutönen, zurufen, zu Einem reden, anreden, τινά; oft bei Hom. προσεφώνεέ μιν, u. absol., Od. 10, 109; auch τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος προσεφώνεε, er redete sie an, 22, 69; Aesch. Ch. 1010 u. öfter, wie die andern Tragg.; Soph. vrbdt auch οὔ σοι προσήκει τήνδε προσφωνεῖν φάτιν, El. 1204; Ar. u. in Prosa, bes. anreden als, nennen, προσφωνεῖν τινα [[βασιλέα]], σωτῆρα, Pol. 10, 38, 3. 40, 2. Auch τινί, ''[[sc.]]'' [[βιβλίον]], dediciren, D. L. 4, 39. 7, 185, wie Phot. bibl. 99 b 25. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=[[προσφωνῶ]] :<br /><b>1</b> [[adresser la parole à]] : τινα, <i>postér.</i> τινι à qqn ; προσφωνεῖν τι prononcer une parole ; <i>avec double rég.</i> τινά τινι <i>ou</i> τινά τι dire qch à qqn;<br /><b>2</b> [[appeler d'un nom]] <i>ou</i> d'un titre : τινα βασιλέα, proclamer qqn roi ; dédier : τινί τι qch à qqn.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[φωνέω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=προσ-φωνέω, ep. imperf. 3 sing. προσεφώνεε, 3 plur. προσεφώνεον, toespreken; met acc..; τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖ’ Ἀφροδίτη boos sprak de stralende Aphrodite haar toe Il. 3.413; κάλλιον οὐδεὶς οἶδε προσφωνεῖν φίλους geen ander weet zijn vrienden fraaier toe te spreken Eur. Med. 664; met dubb. acc..; εἴτε Ἀλέξανδρον θέλεις ὀνόματι προσφωνεῖν νιν of je hem bij de naam Alexander wilt noemen Eur. Tr. 942; met acc. en acc. v. h. inw. obj..; οὐδε τί μιν προσεφώνεον zij spraken geen woord meer tegen hem Il. 1.332; met acc. v. h. inw. obj..; τήνδε προσφωνεῖν φάτιν (de urn) op deze manier toe te spreken Soph. El. 1213; later ook met dat..; προσφωνοῦντα τοῖς ἑτέροις (kinderen) die de anderen toespreken NT Mt. 11.16; overdr. opdragen:. Σύλλας... ἐκείνῳ προσεφώνησεν Sulla droeg het werk aan hem op Plut. Luc. 1.4. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''προσφωνέω:'''<br /><b class="num">1</b> [[обращаться с речью]], [[заговаривать]] (τινα Hom. и τινι Diog. L., NT, π. τινά τι Hom., Aesch., Eur.): τοῖσι προσεφώνεε Hom. он обратился со следующими словами;<br /><b class="num">2</b> [[произносить]], [[говорить]] (τήνδε φάτιν Soph.);<br /><b class="num">3</b> [[называть]], [[именовать]] (ὀνόματί τινα Eur.; τινα [[βασιλέα]] Polyb.);<br /><b class="num">4</b> [[посвящать]] (τινι, ''[[sc.]]'' [[βιβλίον]] Plut.);<br /><b class="num">5</b> [[призывать]], [[созывать]] (τινας NT). | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
| Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''προσφωνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[καλώ]] ή [[μιλώ]] σε, [[προσφωνώ]], [[φωνάζω]] σε, απευθύνομαι σε, <i>τινά</i>, σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ., σε Ομήρ. Οδ.· <i>τοῖσιν προσεφώνεε</i>, τους προσφώνησε με αυτές τις λέξεις, στο ίδ.· ([[αλλά]] με δοτ. προσ., σε Καινή Διαθήκη)· με [[διπλή]] αιτ., [[απευθύνω]] λόγους σε κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[καλώ]] με το όνομα του, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> με αιτ. πράγμ., [[προφέρω]], [[λέγω]], σε Σοφ. | |lsmtext='''προσφωνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[καλώ]] ή [[μιλώ]] σε, [[προσφωνώ]], [[φωνάζω]] σε, απευθύνομαι σε, <i>τινά</i>, σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ., σε Ομήρ. Οδ.· <i>τοῖσιν προσεφώνεε</i>, τους προσφώνησε με αυτές τις λέξεις, στο ίδ.· ([[αλλά]] με δοτ. προσ., σε Καινή Διαθήκη)· με [[διπλή]] αιτ., [[απευθύνω]] λόγους σε κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[καλώ]] με το όνομα του, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> με αιτ. πράγμ., [[προφέρω]], [[λέγω]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''προσφωνέω''': φωνῶ [[πρός]] τινα, λαλῶ, ὁμιλῶ, [[προσαγορεύω]], τινα Ἰλ. Β. 22, Ὀδ. Δ. 69, κτλ., καὶ Ἀττ.· ἀπολ., Ὀδ. Ε. 159, Κ. 109, κτλ.· [[ὅταν]] ὑπὸ τοῦ Ὁμ. προστίθεται δοτική, [[οἷον]] ἐν τῷ τοῖσιν προσεφώνεε (Ὀδ. Χ. 69), ἡ δοτ. τοῖσιν δὲν [[εἶναι]] ἀντικείμενον, πρὸς αὐτούς, ἀλλὰ δοτικ. τοῦ ὀργάνου, μὲ τοὺς λόγους τούτους· ― ἀλλὰ μετὰ δοτ. πρσώπου, Διογ. Λ. 7. 7, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ια’, 16, Πράξ. Ἀποστ. κβ´, 2· ― μετὰ διπλῆς αἰτ., [[ἀποτείνω]] λόγους εἴς τινα, οὐδὲ τί μιν προσεφώνεον Ἰλ. Α. 332. πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 155, Εὐρ. Μήδ. 664. 2) καλῶ κατ’ [[ὄνομα]], ποδαπὸν ὅμιλον τόνδε… προσφωνοῦμεν Αἰσχύλ. Ἱκ. 234· ὀνόματι πρ. τινα Εὐρ. Τρῳ. 942· πρ. τινὰ βασιλέα, [[χαιρετίζω]] τινά, [[προσαγορεύω]] ὡς βασιλέα, Πολύβ. 10. 38, 3, κτλ. ΙΙ. μετ’ αἰτ. πράγμ., [[προσφέρω]] [[λέγω]], τήνδε πρ. φάτιν Σοφ. Ἠλ. 1213· ἀφιερώνω, [[βιβλίον]] τινὶ Ἀθήν. 313F, Πλουτ. Λούκουλ. 1, κτλ. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «προσφωνεῖ· προσαγορεύει». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
