σκῆψις: Difference between revisions

|lstext='''σκῆψις''': -εως, ἡ, ([[σκήπτω]] Ι. 2) [[πρόφασις]], [[δικαιολογία]], τοιάδε μέντοι σκ. οὐ δόλον φέρει Αἰσχύλ. Ἀγ. 886· μὴ σκ. οὐκ οὖσαν τιθῇς Σοφ. Ἠλ. 584, πρβλ. Εὐρ. Ι. Τ. 122, κτλ.· ― μετὰ γεν., κατὰ φόνου τινὰ σκῆψιν, ἐπὶ προφάσει φόνου, Ἡρόδ. 1. 146 ([[ἔνθα]] ἡ γεν. σημαίνει τὸν ἰσχυρισμὸν ὅτι οὐχὶ φόνον ἀλλ’ [[ἄλλο]] τι ἔπραξαν)· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], σκ. τοῦ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν, [[πρόφασις]], [[δικαιολογία]] περὶ τοῦ μὴ ποιεῖν τι, Δημ. 10. 27· σκ. ἡ [[νόσος]], ἦτο [[πρόφασις]] οὐχὶ [[ἀλήθεια]], Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 31· ― μετὰ ῥημάτων, σκῆψιν ποιιεῖσθαί τι, χρῶμαι προφάσει, [[προφασίζομαι]], Ἡρόδ. 5. 30· πρὸς Ἕλληνάς σφι σκ. ἐπεποίητο ὁ αὐτ. 7. 168· σκῆψιν εὐπρεπεστάτην ἔχειν ὁ αὐτ. 3. 72· σκῆψιν εἶχ’ ὀλωλότα (ἐξυπακ. τὰ τέκνα) Εὐρ. Ἠλ. 29· σκ. προτείνειν, δεικνύναι [[αὐτόθι]] 1067, Μήδ. 744· τοῖς νέοις σκῆψιν φέρει ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 122· σκήψεις καὶ προφάσεις ἐρεῖ Δημ. 373. 10· ἀντίθετον τῷ σκ. ἐσδέχεσθαι, Ἀριστοφ. Ἀχ. 392· σκ. ἐκδέχεσθαι Ὑπερείδ. Ὑπὲρ Εὐξεν. 22· εὑρίσκειν Δημ. 540· 26· διδόναι Ἀριστ. Τοπ. 5. 3, 7· προβάλλεσθαι, πορίζεσθαι κτλ., Πολύβ. κλπ.