ἀντόμνυμι: Difference between revisions

|lstext='''ἀντόμνυμι''': μέλλ. -ομοῦμαι: - [[ὄμνυμι]] καὶ [[αὐτός]], μετὰ δοτ. καὶ ἀπαρεμ. μέλλ., Τισσαφέρνης μὲν ὤμοσε τοῖς πεμφεῖσι πρὸς αὐτόν... ἦ μὴν πράξειν ἀδόλως τὴν εἰρήνην... ἐκεῖνοι δὲ ἀντώμοσαν [[ὑπὲρ]] Ἀγησιλάου... ἐμπεδώσειν τὰς σπονδὰς Ξεν. Ἑλλ. 3. 4, 6, Ἀγησ. 1. 10. ΙΙ. ὡς νομικὸς ὅρος τοῦ Ἀττ. δικαίου, ἐπὶ μὲν τοῦ ἐνάγοντος (διώκοντος), ὀμνύω κατὰ τοῦ ἀντιδίκου ὅτι ἀληθῆ θὰ κατηγορήσω, ἐπὶ δὲ τοῦ κατηγορουμένου (φεύγοντος) ὅτι ἀληθῆ θὰ ἀπολογηθῶ, (πρβλ. [[ἀντωμοσία]]), Ἀντιφῶν 112. 22, Ἰσαῖος 74. 31, κτλ., [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, Ἰσαῖος 52. 19.