ἄκλαυτος: Difference between revisions

|lstext='''ἄκλαυτος''': ἢ ἄκλαυστος, ον, ὁ πρῶτος [[εἶναι]] ὁ [[μόνος]] [[τύπος]], ὃν ἔχει ὁ [[Ὅμηρος]], [[ἴσως]] δὲ καὶ οἱ Τραγικοί: ([[κλαίω]]): Ι. παθ., ὁ μὴ κλαυθείς, ἰδίως [[ἄνευ]] τοῦ ἐπικηδείου θρήνου, Ἰλ. Χ. 386, Ὀδ. Λ. 54, Σόλων 21· ὤλετ’ [[ἄκλαυτος]], ᾆστος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 565· μετὰ γεν. φίλων [[ἄκλαυτος]], Σοφ. Ἀντ. 847. ― Ἐν Εὐρ. Ἀνδρ. 1235 ἡ [[Θέτις]] λέγει, ἐγὼ γὰρ ἢν ἄκλαυτ’ ἐχρῆν τίκτειν τέκνα ..., ὅ ἐ. τέκνα μὴ ὑποκείμενα εἰς θάνατον. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ κλαίων, μὴ δακρύων, οὐδὲ σέ φημι δήν ἄκλαυτον ἔσεσθαι, Ὀδ. Δ. 494, πρβλ. Αἰσχύλ. Θ. 696, Εὐρ. Ἄλκ. 173. ― Ἐν Σοφ. Ἠλ. 912 = χαίρων, ἀφόβως, νηποινεί.