ἐπαΐσσω: Difference between revisions

|lstext='''ἐπαΐσσω''': μέλλ. -ΐξω: συνῃρ. Ἀττ. ἐπᾴσσω, -ττω: μέλλ. -άξω: ᾱΐσσω Ἐπ., ᾰΐσσω Ἀττ.. Ἐφορμῶ κατά τινος ἢ ἐπί τι, μετὰ γεν., Αἰνείαο δ’ ἐπαΐξαι μεμνημένος ἵππων, ἐφορμῆσαι κατ’ αὐτῶν, Ἰλ. Ε. 263· σπουδῇ ἐπαΐσσοντα νεῶν ἔχον, «σπουδῇ ἐφορμῶντα κατὰ τῶν νεῶν ἐκώλυον» (Θ. Γαζῆς), Ν. 687· ([[οὐδέποτε]] [[οὕτως]] ἐν τῇ Ὀδ.). 2) μετὰ δοτ. προσ., Κίρκῃ ἐπαΐξαι, ἐφορμῆσαι κατ’ αὐτῆς, Ὀδ. Κ. 295, 322: ἐν Ἰλ. μόνον μετὰ δοτ. ὀργανικῆς, ξίφει, δουρὶ ἐπ. Ἰλ. Ε. 584, κτλ.· [[οὕτως]], ἦ μέν μοι [[μάλα]] πολλοὶ ἐπήϊσσον μελίῃσιν Ὀδ. Ξ. 281. 3) μετ’ αἰτ., ὁρμῶ, ἐπιτίθεμαι κατά τινος, [[διώκω]], Ἕκτορ’ ἐπαΐσσων, «τὸν Ἕκτορα διώκων» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ψ. 64· [[τεῖχος]] ἐπαΐξαι «ἐπὶ τὸ [[τεῖχος]] ὁρμῆται» (Θ. Γαζῆς), Μ. 308· ([[οὐδέποτε]] [[οὕτως]] ἐν τῇ Ὀδ.): - Μέσ., ἐπαΐξασθαι [[ἄεθλον]], «ἐπὶ τὸ [[ἔπαθλον]] ὁρμήσειν» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ψ. 773. 4) ἀλλὰ παρ’ Ὁμ. τὸ πλεῖστον ἀπολύτως, ἐπὶ ἱέρακος, ταρφέ’ ἐπαΐσσει, συνεχῶς ἐφορμᾷ Ἰλ. Χ. 142· ἐπὶ τοῦ ἀνέμου, ἐπαΐξας... ἐκ νεφελάων Β. 146, κτλ.: οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ., Ἀριστοφ. Ἀχ. 1171· ἐπᾴξας ἐς δρόμους Σοφ. Αἴ. 305· σπανίως ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, ὡς ἐν Πλάτ. Θεαιτ. 190Α, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 44, 5. ΙΙ. μετ’ αἰτ., κινῶ τι μεθ’ ὁρμῆς, πᾷ πόδ’ ἐπᾴξας...; πρὸς ποῖον [[μέρος]] κινήσας τὸν [[πόδα]]...; Εὐρ. Ἑκ. 1071, πρβλ. βαίνω ἐν τέλει· γυμνὸν ἐπαΐσσων παλάμῃ [[ξίφος]] Ἀπολλ. Ρόδ. Α 1254: ἐν τῷ Παθ., [[οὐδέ]] τι χεῖρες ὤμων [[ἀμφοτέρωθεν]] ἐπαΐσσονται ἐλαφραί, «οὐδὲ αἱ χεῖρες [[ἑκατέρωθεν]] ἐκ τῶν ὤμων κινοῦνται ἐλαφρῶς» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ψ. 628.