συνήθης: Difference between revisions

|elnltext=συνήθης -ες, gen. -ους, zonder contr. -εος, Att. ook ξυνήθης [σύν, ἦθος] van levende wezens gewend (aan), vertrouwd (met); met dat.; met inf. gewend om. συνήθεις ἄδειν γενόμενοι omdat we eraan gewend zijn om (die liederen) te zingen Plat. Lg. 666d. die op vertrouwelijke voet staat, vertrouwd; met dat. met iem.; subst.. ὁ συνήθης intieme vriend, vertrouweling. van zaken gebruikelijk, gewoon(lijk):; ξυνήθη τὴν δίαιταν μεθ ’ ὅπλων ἐποιήσαντο ze maakten zich het leven onder de wapens tot een gewoonte Thuc. 1.6.1; onpers. σύνηθες ( ἐστι ) met dat. en inf. het is iems. gewoonte om; subst. τὸ σύνηθες wat gewoon is, waar men aan gewend is, gewoonte.