ἐπιτελής: Difference between revisions

|Definition=ἐπιτελές, ([[τέλος]])<br><span class="bld">A</span> [[brought to an end]], [[completed]], [[accomplished]], <b class="b3">ποιεῖν τι ἐπιτελές</b>, = [[ἐπιτελεῖν]], [[Herodotus|Hdt.]]1.117, 3.141, Hp.''Jusj.'', etc.; ἐπιτελῆ ποιῆσαι ἐντολάν τινος ''Test.Epict.''1.18; ἐ. ἐγίνετό τι [[Herodotus|Hdt.]]1.124, Th.1.141; εὐχαὶ ἐ. γενόμεναι [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''931e, cf. ''SIG''581.5 (ii B.C.); κρίσιν λαμβάνει ὁ πόλεμος ἐπιτελῆ D.H.10.46; of persons, [[adult]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] Ion. Adv. [[ἐπιτελέως]] = [[at last]], Aret.''SA''2.8.<br><span class="bld">II</span> Act., [[effective]], Ant.Lib. 19.3.<br><span class="bld">III</span> [[subject to taxation]], ἔλαιον ἐ. τελῶν ''Milet.''3.149.19 (ii B.C.).

|mltxt=-ές (Α [[ἐπιτελής]], -ές)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b><br /><b>1.</b> [[στρατιωτικός]] που [[είναι]] [[μέλος]] του επιτελείου<br /><b>2.</b> [[βοηθός]] ταγματάρχη του πεζικού ή μοιράρχου του ιππικού<br /><b>3.</b> αυτός που συγκαταλέγεται στα βασικά στελέχη [[κόμματος]], οργανισμού ή κινήσεως<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[τέλειος]] («[[ἐπιτελής]] δ’ εἴη ἡ [[εὐχή]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> (για [[γυναίκα]]) η ώριμη για γάμο<br /><b>3.</b> αυτός που οδηγεί στην [[εκπλήρωση]], στην [[ολοκλήρωση]]<br /><b>4.</b> αυτός που υπόκειται σε [[φορολογία]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἐπιτελῶς</i> και -<i>έως</i> (Α)<br />επιτέλους, τελικά, τελειωτικά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>τελής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[τέλος]] «[[σκοπός]]»), τ. που απαντά μόνον εν συνθέσει ([[πρβλ]]. [[ατελής]], [[νομοτελής]]). Ο νεοελλ. τ. με τη [[σημασία]] «[[αξιωματικός]], [[στρατιωτικός]]» [[είναι]] [[υποχωρητικός]] [[σχηματισμός]] από το ρ. <i>επι</i>-[[τέλλω]] / -<i>ομαι</i> «[[διατάσσω]], [[παραγγέλλω]]»].