αὐτός: Difference between revisions

{{DGE

|dgtxt=-ή, -ό<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> lesb. [[αὖτος]] Alc.112.3; cret. y panf. [[ἀϝτός]] <i>ICr</i>.2.12.4.2 (Eleuterna VI/V a.C.), <i>IPamph</i>.3.7 (IV a.C.); át. [[hαυτός]] <i>IG</i> 11.476.151 (V a.C.); jón. [[ἀϝυτός]] <i>ID</i> 4 (VII/VI a.C.); jón. [[αὀτός]] <i>SIG</i> 283.17 (Quíos IV a.C.); frec. en pap. [[ἀτός]] <i>PHal</i>.1.130 (III a.C.), <i>PTeb</i>.812.9 (II a.C.)<br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. lacon. [[ὠτός]] <i>IG</i> 5(1).305.10 (Esparta II d.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. nom. y ac. neutr. αὐτόν Parm.B 8.34, <i>ICr</i>.4.72.3.4 (Gortina V a.C.); gen. jón. αϝὐτō <i>ID</i> 4 (VII/VI a.C.), αὐτέου Hp.<i>Epid</i>.2.1.3, dór. αὐτō <i>IG</i> 5(1).213.17 (Esparta V a.C.), ép. αὐτοῖο <i>Il</i>.1.360, fem. αὐτέης Hp.<i>Epid</i>.2.4.1; dat. beoc. αὐτῦ <i>IG</i> 7.3172.111 (Orcómeno III a.C.), αὐτυί <i>IM</i> 25.4, beoc. y lacon. αὐτοῖ <i>IG</i> 7.2408.5 (Tebas IV a.C.), <i>IG</i> 5(1).965.15 (Cotirta II a.C.), αὐτέῳ Hp.<i>Mul</i>.1.9, fem. αὐτέῃ Hp.<i>Decent</i>.6; plu. nom. beoc. αὐτύ <i>IG</i> 7.3172.121 (Orcómeno III a.C.); ac. lacon. αὐτώς <i>IG</i> 5(1).1111.11 (Gerontras III a.C.), fem. lesb. αὔταις Alc.119.15, dór. αὐτάς (-ᾰ-) Theoc.3.2; gen. fem. ép.-eol. [[αὐτάων]] <i>Il</i>.5.752, ép.-jón. [[αὐτέων]] <i>Il</i>.112.424, Hes.<i>Sc</i>.237, Hp.<i>Aër</i>.13; dat. ép.-jón. αὐτοῖσι <i>Il</i>.11.51, αὐτέοισι Hp.<i>Epid</i>.2.2.24, αὐτέοις Hp.<i>Prorrh</i>.1.124, beoc. αὐτῦς <i>SIG</i> 1185.23 (Tanagra III a.C.), lesb. αὔτοισι Alc.70.5, fem. át. arc. αὐτε͂σι <i>IG</i> 1³.78.15 (V a.C.), ép.-jón. αὐτῇς Hes.<i>Th</i>.64, αὐτῇσι <i>Il</i>.7.474, αὐτέῃσι Hp.<i>Mul</i>.1.3, panf. ἀϝταῖσι <i>IPamph</i>.3.7 (IV a.C.); por ὁ [[αὐτός]], ἡ αὐ., τὸ αὐ., ép. y jón. crasis ωὐτός, τωὐτό, át. αὑτός, αὑτή, ταὐτό(ν), dór. crasis ταὐτόν de τὸν αὐτόν <i>SEG</i> 26.461.13 (Esparta VI/V a.C.); compar. αὐτότερος Epich.1, adv. αὐτοτέρως Gal.18(2).431; sup. αὐτότατος Ar.<i>Pl</i>.83, Phld.<i>Piet</i>.8, adv. αὐτότατα Phld.<i>Piet</i>.101.18<br /><b class="num">A</b> indicando exclusividad en op. expresas<br /><b class="num">I</b> destacando el término más importante en el contexto [[él]], [[él mismo]]<br /><b class="num">1</b> abs.<br /><b class="num">a)</b> op. al conjunto que lo rodea, de Zeus por op. a los demás dioses αὐτὸς δέ σφ' ἀγόρευε, θεοὶ δ' ὑπὸ πάντες ἄκουον él hablaba y todos los dioses le escuchaban</i>, <i>Il</i>.8.4<br /><b class="num">•</b>de hombres por op. a sus familias ἐκ δὲ γυναῖκας ἄγον καὶ νήπια τέκνα, αὐτοὺς δ' ἔκτεινον se llevaban las mujeres y los tiernos hijos y a ellos los mataban</i>, <i>Od</i>.14.265<br /><b class="num">•</b>por op. a su ciudad πτόλεϊ τε καὶ αὐτῷ <i>Il</i>.17.152, cf. <i>Od</i>.1.39<br /><b class="num">•</b>de un ave por op. a sus crías τέκνα ἔφαγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν <i>Il</i>.2.317<br /><b class="num">•</b>por op. a su familia y sus bienes, Pl.<i>Grg</i>.511e<br /><b class="num">•</b>de pers. por op. a sus propiedades<br /><b class="num">•</b>del guerrero y sus armas <i>Il</i>.14.145, id. y sus caballos <i>Il</i>.2.466, de los Cíclopes y sus rebaños <i>Od</i>.9.167, αὐτῷ καὶ τῷ οἴκῳ X.<i>Oec</i>.3.5, [[αὐτός]] τε καὶ τὰ ποίηματα él y sus poemas</i> Pl.<i>R</i>.398a<br /><b class="num">•</b>de hombres por op. a animales <i>Il</i>.1.51<br /><b class="num">•</b>de las torres de una [[muralla]] por op. a sus puertas <i>Il</i>.7.338;<br /><b class="num">b)</b> oponiendo unas personas a otras destaca la más importante<br /><b class="num">•</b>el guerrero frente a su sirviente αὐτὸν καὶ θεράποντα <i>Il</i>.6.18, αὐτοί τε καὶ οἱ ἀκόλουθοι ... αὐτὸν καὶ τὸν οἰκέτην X.<i>Ath</i>.1.19, [[αὐτός]] τε καὶ Ἰόλαος tú (de Heracles) y Yolao</i> Archil.242.3, de Astiages αὐτὸς ... καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ X.<i>Cyr</i>.1.4.18<br /><b class="num">•</b>del rey David [[αὐτός]] τε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ <i>Eu.Marc</i>.2.25<br /><b class="num">•</b>op. simplemente a [[ἄλλος]], [[ἄλλοι]] Hdt.1.3;<br /><b class="num">c)</b> de una cosa u organismo en sí por op. a sus partes ἡ σίδη καὶ αὐτὴ καὶ τὰ φύλλα Thphr.<i>HP</i> 4.10.7<br /><b class="num">•</b>del hombre por op. a su ψυχή <i>Il</i>.1.3-4, prob. por op. a su [[εἴδωλον]] <i>Od</i>.11.602<br /><b class="num">•</b>de un objeto por op. a su apariencia τὰ τῶν ἄλλων εἴδωλα, ὕστερον δὲ αὐτά Pl.<i>R</i>.516a.<br /><b class="num">2</b> determinando a un subst. o pron.<br /><b class="num">a)</b> a un subst. [[ἄλλοι]] δὲ ῥίνοις, [[ἄλλοι]] αὐτῇσι βόεσσιν unos por pieles, otros por los bueyes mismos</i>, <i>Il</i>.7.474, ὅς τις ... [[ἀντίον]] ἦλθεν ἢ αὐτῶν Τρώων ἠὲ κλειτῶν ἐπικούρων <i>Il</i>.11.219-20, αὐτή τε ἡ Μανδάνη καὶ ... τὸν υἱὸν ἔχουσα la propia Mandana con su hijo</i> X.<i>Cyr</i>.1.3.1;<br /><b class="num">b)</b> a un pron. pers. στέγαι δὲ εἰ καὶ ἡμῖν αὐτοῖς εἰσιν, ἀλλὰ ... οὐχ ἵπποις οὐδὲ θεράπουσιν οὐδὲ τῷ δήμῳ τῶν στρατιωτῶν X.<i>Cyr</i>.6.1.14;<br /><b class="num">c)</b> a un pron. relat. οἳ δὲ φύγωσι αὐτοὶ ἔργα τίνουσιν ἢ παῖδες τούτων ἢ γένος ἐξοπίσω y los que ellos mismos escapan (a la ira divina) sus obras las pagan bien sus hijos bien su descendencia posterior</i> Sol.1.30;<br /><b class="num">d)</b> a un pron. dem. πόλεις ἄλλας τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ Βυζάντιον entre otras ciudades también a esta misma de Bizancio</i> X.<i>An</i>.7.1.27.<br /><b class="num">II</b> c. ref. a una serie de numerales destaca el principal [[él]] εὗρε δευτέρην αὐτήν la encontró a ella con otra</i> Hdt.4.113, πέμπτος [[αὐτός]] él y otros cuatro</i> Th.1.46, cf. 8.35, X.<i>HG</i> 2.2.17, καὶ αὐτὸς ὄγδοός ἐστιν y él es el octavo</i>, <i>Apoc</i>.17.11.<br /><b class="num">B</b> indicando exclusividad, en op. implícitas<br /><b class="num">I</b> abs.<br /><b class="num">1</b> enfático [[él]], [[el mismísimo]] op. a los inferiores: [[el señor]] de Zeus αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε <i>Il</i>.8.75<br /><b class="num">•</b>en AT y NT [[el Señor]], [[Dios]] [[LXX]] <i>Sap</i>.6.7, 1<i>Ma</i>.3.229, αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν <i>Ep.Hebr</i>.13.5<br /><b class="num">•</b>gener. [[el amo]], [[el señor]] Ar.<i>Fr</i>.279, cf. Pl.<i>Prt</i>.314d, αὐτὸς ἀϋτεῖ Theoc.24.50<br /><b class="num">•</b>de jefes de escuelas filosóficas y religiones [[él]], [[el maestro]] por op. a los discípulos<br /><b class="num">•</b>de [[Sócrates]] ΣT. [[τίς]] γὰρ [[οὗτος ]]...; MA. [[αὐτός]] Ar.<i>Nu</i>.218-9, de [[Pitágoras]] [[αὐτὸς ἔφα]] = [[él lo dijo]]</i> D.L.8.46, de Jesús αὐτὸς δ' ἐκάθευδεν <i>Eu.Matt</i>.8.24.<br /><b class="num">2</b> equivalente c. más o menos énfasis a un pron. pers., pero indiferente a la clasificación en 1^a, 2^a y 3^a pers. οὐδέ τοι αὐτὸς ἧσθαι ... λιλαίομαι no deseo yo quedarme sentado</i>, <i>Il</i>.13.252, αὐτὸς ... [[γιγνώσκω]] Th.3.44, αὐτοὶ ... κυκλήσομεν traigamos en carros</i>, <i>Il</i>.7.332, αὐτὸς νῦν ἰδέ mira ahora tú mismo</i>, <i>Od</i>.8.443, αὐτὸν δ' ἐλέησον ten piedad de mí</i>, <i>Il</i>.24.503<br /><b class="num">•</b>en neutr. αὐτό ἐστι τὸ ζητηθέν eso mismo es lo que se busca</i> Pl.<i>Plt</i>.267c, cf. <i>R</i>.362d<br /><b class="num">•</b>máximo énfasis en nom. reforz. a veces por καί: οὐ μὲν [[γάρ]] τι νόου γε καὶ αὐτὴ δεύεται ἐσθλοῦ tampoco carece ella de buen juicio</i>, <i>Od</i>.7.73, ἀξιοῦμεν δὲ Ἕλληνες ὄντες καὶ αὐτοι ... ἀγαθὸν ... τι πάσχειν por ser también griegos nosotros mismos pretendemos recibir un buen trato</i> X.<i>An</i>.5.5.9, καὶ αὐτὸς προθυμούμενος εἶναι τῆς οἰκίας ... ἀξιῶ <i>PTeb</i>.40.10 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>esp. en forma epistolar ἔρρωμαι δὲ καὶ [[αὐτός]] <i>PCair.Zen</i>.46.3 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>o c. énfasis marcado mediante repetición ὁ δ' αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών, αὐτὸς τάδ' εἰπών, [[αὐτός]] ἐστιν ὁ κτανὼν τὸν παῖδα τὸν ἐμόν A.<i>Fr</i>.350, cf. Lys.12.68. En NT, prácticamente sólo como pron. pers. de 3^a pers. αὐτοὶ παρακληθήσονται ellos serán consolados</i>, <i>Eu.Matt</i>.14.2, καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν y él enseñaba</i>, <i>Eu.Luc</i>.4.15, καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης y él era samaritano</i>, <i>Eu.Luc</i>.17.16.<br /><b class="num">3</b> como anafórico, pron. de 3^a pers. [[le]], [[la]], [[lo]], [[a él]], etc. εἰ δὲ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ <i>Il</i>.7.204, καί μιν ὀΐω αὐτῷ σκηπτόμενον κατίμεν δόμον [[Ἄϊδος]] [[εἴσω]] <i>Il</i>.14.456-7, ἀλλὰ βόλεσθε αὐτόν τε ζώειν καὶ ἔχειν πατρώϊα πάντα <i>Od</i>.16.388, Ζεὺς ὅστις ποτ' ἐστίν, εἰ τόδ' αὐτῷ φίλον κεκλημένῳ A.<i>A</i>.160, αὐτὰ δ' εἰκάσαι πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἃ ἀμπίσχομαι E.<i>Hel</i>.421, ἀναπαυομένου Κανδαύλεο ἀποκτείνας αὐτὸν ἔσχε βασιληίην Hdt.1.12, ἐγὼ μὲν οὖν βασιλέα ... οὐκ οἶδα ὅ τι [[δεῖ]] αὐτὸν ὀμόσαι X.<i>An</i>.2.4.7<br /><b class="num">•</b>πειράσομαι τῷ πάππῳ ... συμμαχεῖν αὐτῷ X.<i>Cyr</i>.1.3.15, ἄνδρα δή, ... εἰ ... ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν ... προσκυνοῖμεν ἂν αὐτόν Pl.<i>R</i>.398a<br /><b class="num">•</b>(αἶγες) βόσκονται κατ' ὄρος καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει Theoc.3.2, διαφέρετε αὐτῶν sois diferentes de ellos</i>, <i>Eu.Matt</i>.6.26<br /><b class="num">•</b>esp. en gen. equivalente a [[su]] τὴν φωνὴν γνοὺς αὐτοῦ reconociendo su voz</i> Pl.<i>Prt</i>.310b, delante del subst. αὐτοῦ τὰ σημεῖα <i>Eu.Io</i>.2.23<br /><b class="num">•</b>en NT, a veces se usan las formas de [[αὐτός]] en una serie c. ref. a distintas pers. φέρουσιν αὐτῷ (Jesús) τυφλόν, καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν (Jesús) ἵνα αὐτοῦ (el ciego) ἅψηται <i>Eu.Marc</i>.8.22<br /><b class="num">•</b>c. ref. a un n. que debe suplirse en el contexto ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν (e.d. τῶν Γαλιλαίων) <i>Eu.Marc</i>.4.23<br /><b class="num">•</b>en gr. tard. redundante cuando precede un n. en el mismo caso y regido por el verbo οὐδὲ γὰρ λέοντι τὸ τυχὸν βοίδιον τολμᾷ ἀντιστῆναι αὐτῷ Arr.<i>Epict</i>.3.1.22, Λάμπωνι ... ἔδωκα αὐτῷ (δραχμάς) <i>POxy</i>.299.2 (I d.C.), τοῖς καθημένοις ἐν σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς <i>Eu.Matt</i>.4.16<br /><b class="num">•</b>pleonástico después del relat. ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται ... ἔκλυον αὐτοῦ <i>Il</i>.1.218, οὓς μὴ εὕρισκον, κενοτάφιον αὐτοῖς ἐποίησαν X.<i>An</i>.6.4.9<br /><b class="num">•</b>tb. en gr. tard. ἐξ ὧν δώσεις τοῖς παιδίοις σοῦ ἕν ἐξ αὐτῶν <i>POxy</i>.117.15 (II/III d.C.), cf. <i>Peripl.M.Rubri</i> 35, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ... λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ <i>Eu.Marc</i>.1.7, cf. 7.25<br /><b class="num">•</b>para continuar una oración de relat. c. cambio de caso οἳ ἂν ἐξελεγχθῶσι ... ὡς προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι X.<i>An</i>.2.5.27, cf. Pl.<i>R</i>.337c, D.3.24<br /><b class="num">•</b>en subdivisiones ὅσοι ... οἱ μὲν αὐτῶν ... X.<i>Cyr</i>.1.1.1, cf. Pl.<i>Chrm</i>.168e<br /><b class="num">•</b>en el sent. de un dem. débil, átono, después de or. de relat. se usa frec. en vez de οὗτος al que ha sustituido en gr. moderno ὅσα ὑπῆρχεν ἐν ταμιείῳ ἐγὼ αὐτὰ ἐφύτευσα <i>PSI</i> 433.7 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>en ac. neutr. c. un segundo compl. dir., c. cierto énfasis ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν a eso lo llaman cometer injusticia</i> Pl.<i>Grg</i>.483c.<br /><b class="num">II</b> como determinante [[mismo]]<br /><b class="num">1</b> c. un pron. pers. que puede ir delante o detrás ἐγὼν [[αὐτός]] yo mismo (en contraste c. los demás)</i> <i>Od</i>.2.194, αὐτὸς [[ἔγωγε]] Pl.<i>Phd</i>.59b, αὐτὸς [[ἐγώ]] <i>Ep.Rom</i>.15.14, <i>BGU</i> 1002.15 (I a.C.), μάλιστα μὲν αὐτὸς σὺ διάλυσον τὸν πατέρα <i>PEnteux</i>.25.15 (III a.C.), σέθεν αὐτοῦ de sí mismo</i>, <i>Il</i>.23.312, νωΐτερον λέχος αὐτῶν <i>Il</i>.15.39, ἡμῶν αὐτῶν Lys.21.25, Isoc.6.71, τὰς χρείας ὑμῶν αὐτῶν ἰσάγετε <i>PWürzb</i>.9.33 (II d.C.), καὶ αὐτῶν ὑμῶν [[ἕνεκα]] καὶ ἡμῶν <i>PPetr</i>.3.531.9 (III a.C.), αὐτόν μιν <i>Od</i>.4.244, αὐτὸν διαχρᾶσθαί μιν Hdt.1.24, αὐτὸν γὰρ σε [[δεῖ]] προμηθίας A.<i>Pr</i>.86<br /><b class="num">•</b>en los casos oblicuos frec. en composición a partir de Homero [[ἐμαυτοῦ]], σεαυτοῦ, [[ἑαυτοῦ]] (qq.u.). En ciertos giros: en gen. c. el pron. pos. [[de mí]], [[de sí]], [[de él mismo]] πατρὸς κλέος ἢ δ' ἐμὸν αὐτοῦ la gloria de mi padre y la mía propia</i>, <i>Il</i>.6.446, θρῆνον ... ἐμὸν τὸν αὐτῆς A.<i>A</i>.1323, ἐχθρὸς ὢν τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ S.<i>OT</i> 416, πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῆς σύμφερον Arist.<i>Pol</i>.1295^a21<br /><b class="num">•</b>reforz. por el refl. τοῖς δ' αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πήμασιν βαρυνήσας mortificándose él mismo con su propio dolor</i> A.<i>A</i>.836, cf. <i>Pr</i>.762, τούς γ' αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πολεμίους S.<i>Ai</i>.1137, αὐτὸς καθ' [[αὑτοῦ]] τήνδ' ὕβριν μαντεύσεται A.<i>Th</i>.406, cf. Pl.<i>Tht</i>.201e, αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν πορθούμεθα A.<i>Th</i>.194, αὐτὸς ἐφ' [[αὑτοῦ]] <i>AP</i> 7.654, αὐτὸ ἐφ' ἑωτοῦ ello de por sí</i> Hp.<i>VM</i> 15, αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος corre (el Nilo) con mucho menos caudal que el suyo propio</i>, e.d. lleva menos agua que nunca</i> Hdt.2.25, τῇ εὐρυτάτῃ αὐτὴ ἑωυτῆς por allí tiene su máxima anchura</i> Hdt.1.203.<br /><b class="num">2</b> c. subst. de pers., [[ciudad]] o abstr. (op. a los demás) [[el propio]], [[mismo]], [[en persona]] οὔ μοι μέλει [[ἄλγος]] οὐτ' αὐτῆς Ἑκάβης no me importa ni el dolor de la propia Hécuba</i>, <i>Il</i>.6.451, εἴ περ ἂν αὐταὶ Μοῦσαι ἀείδοιεν (se jactaba de que vencería) aunque cantaran las propias Musas</i>, <i>Il</i>.2.597, αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι Hdt.1.65, οἱ Βαρκαῖοι αὐτοί Hdt.4.167, αὐτὸς βασιλεύς el propio Rey</i>, el Rey en persona</i> Hdt.5.31, X.<i>An</i>.1.7, αὐτῷ Πρωταγόρᾳ Pl.<i>Tht</i>.170e, αὐτὸς Δαυειδ <i>Eu.Marc</i>.12.36, cf. <i>Eu.Luc</i>.20.42, Ἰησοῦς [[αὐτός]] <i>Eu.Io</i>.4.2, αὐτὸς ὁ Θεός <i>Apoc</i>.21.3<br /><b class="num">•</b>τὸ [[ἄστυ]] αὐτό la ciudad misma, en sí</i> Hdt.1.180, οὐδὲ ἡ φύσις αὐτὴ διδάσκει 1<i>Ep.Cor</i>.11.14<br /><b class="num">•</b>el art. se coloca entre el subst. y [[αὐτός]] o antes de ambos τὰς Συρακούσας αὐτάς Plb.1.13.5, αὐτὴν τὴν Ῥώμην Plb.1.6.2<br /><b class="num">•</b>intensificado por καί: καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις incluso el mundo creado</i>, <i>Ep.Rom</i>.8.21<br /><b class="num">•</b>por un dem. Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι Th.6.33.6<br /><b class="num">•</b>de cosas αὐτοῦ τοῦ συστήματος ἐκείνου Plb.2.7.6<br /><b class="num">•</b>sin subst. οὗτος [[αὐτός]] Pl.<i>Prt</i>.323b, αὐτοὶ οὗτοι <i>Act.Ap</i>.24.15, καὶ αὐτὰ ταῦτα ἀσφαλίσομαι <i>PRyl</i>.77.39 (II d.C.), cf. <i>POxy</i>.1119.11 (III d.C.).<br /><b class="num">3</b> fil. [[en sí mismo]], [[en sí]] de las ideas (op. a sus realizaciones concretas) ἵνα αὐτὴ [[δικαιοσύνη]] πρὸς ἀδικίαν αὐτὴν κριθείη Pl.<i>R</i>.612c, δίκαιον αὐτό la justicia en sí</i> Pl.<i>Phd</i>.65d<br /><b class="num">•</b>en neutr. sin concordancia de género c. el subst. al que califica οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ' αὐτῆς εὐδοκιμήσεις Pl.<i>R</i>.363a, αὐτὸ τοῦτο πατέρα, ἀδελφὸς αὐτὸ τοῦτο el padre, el hermano ideal, en abstracto</i> Pl.<i>Smp</i>.199d-e<br /><b class="num">•</b>en Arist. designa las diferentes ideas platónicas αὐτὸ γὰρ ἄνθρωπόν φασιν εἶναι καὶ ἵππον καὶ ὑγίειαν (los platónicos) dicen que existen el hombre, el caballo, la salud en abstracto (o la idea de ...)</i>, Arist.<i>Metaph</i>.997^b14<br /><b class="num">•</b>seguido de relat. ἵνα καὶ γνῷ αὐτὸ τελευτῶν ὅ ἐστι καλόν para que conozca al cabo lo que es el bien en sí</i> Pl.<i>Smp</i>.211c.<br /><b class="num">4</b> c. subst. indicando localización (espacial o temporal) u otra circunstancia al insistir en su identidad ὑπὸ λόφον αὐτόν justo bajo el penacho</i>, <i>Il</i>.8.615, precediendo gener. al art. πρὸς αὐταῖς ταῖς θύραις ante las puertas mismas</i> Lys.12.12, ἐπ' α] ὐτῆς τῆς πύλης <i>PTeb</i>.5.34 (II a.C.), νέφη φερόμενα παρ' αὐτὴν τὴν γῆν Arist.<i>Mete</i>.348^a24, ἐν αὐτῷ τῷ ἱρῷ Hdt.1.31, ἐν αὐτῷ τῷ γυμνασίῳ <i>PEnteux</i>.8.16 (III a.C.), αὐτὸ τὸ περίορθρον justo al amanecer</i> Th.2.3, ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ justo en ese momento</i>, <i>Eu.Luc</i>.13.1<br /><b class="num">•</b>para indicar circunstancias diversas αὐτὸ τὸ [[δέον]] justo lo que hacía falta</i> X.<i>An</i>.4.7.7, αὐτὸ ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι justo lo que más falta hacía decir</i> Pl.<i>R</i>.362d.<br /><b class="num">5</b> c. subst. concr. en dat. indicando compañía (quizá por asimilación de αὐ. suj.) ὀπτήσας ... πάντα ... παρέθηκ' Ὀδυσῆϊ θέρμ' αὐτοῖς ὀβελοῖσιν después de haber asado toda la carne se la presentó caliente a Odiseo en los asadores mismos, e.d. con sus mismos asadores</i>, <i>Od</i>.14.77, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ (los) arrastraría junto con la tierra y el mar mismos, e.d. con tierra y mar a la vez</i>, <i>Il</i>.8.24<br /><b class="num">•</b>en dat. c. el subst. indicando propiedad o dependencia de alguien en op. a sus dueños [[con su propio]] αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ... ἰόντες yendo con nuestros caballos y carros</i>, <i>Il</i>.23.8, αὐτῷ ἵππῳ Hdt.3.126, αὐτοῖς τοῖς ἵπποις κατακρημνισθῆναι X.<i>Cyr</i>.1.4.8, ἰόντ' αὐτῇσι βόεσσιν marchándome con mis bueyes</i>, <i>Od</i>.20.219, cf. E.<i>Med</i>.164<br /><b class="num">•</b>tb. c. objetos pers. por op. a su dueño ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς αὐτῇ σὺν φόρμιγγι <i>Il</i>.9.194, ropas o envolturas αὐτῷ φάρει <i>Od</i>.8.186, αὐτῷ σύν τε λίνῳ καὶ ῥήγεϊ' σιγαλόεντι <i>Od</i>.13.118, αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι Hdt.2.47, αὐτῷ σὺν ἄγγει σπαργάνοισί θ' οἷς ἔχει con la cuna misma y los pañales que tiene</i> E.<i>Io</i> 32<br /><b class="num">•</b>de cosas tradicionalmente unidas, op. la parte al todo o a lo más importante ἵπποι αὐτοῖσι ὄχεσφιν caballos con sus respectivos carros</i>, <i>Il</i>.8.290<br /><b class="num">•</b>de cosas incluidas una en la otra, designando la envoltura ἀπήραξεν χαμᾶζε αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη de un golpe hizo caer la cabeza con su casco</i>, <i>Il</i>.14.498, cf. 20.482, τόξον αὐτῷ φωρυτῷ el arco con su estuche</i>, <i>Od</i>.21.54, (ἀσπίδες) αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξιν (escudos) con sus abrazaderas</i> Ar.<i>Eq</i>.849<br /><b class="num">•</b>de pers. y dioses νέας τέσσερας αὐτοῖσι τοῖς ἀνδράσι (cogieron) cuatro barcos con sus tripulaciones</i> Hdt.6.93, Ταρτάρου μελαμβαθὴς κευθμὼν καλύπτει τὸν παλαιγενῆ Κρόνον αὐτοῖσι συμμάχοισι el abismo negro y hondo del Tártaro guarda al antiguo Crono y a sus aliados</i> A.<i>Pr</i>.221.<br /><b class="num">III</b> c. ref. a un verb. en uso abs. o como determinante<br /><b class="num">1</b> [[que obra por sí mismo]], [[por su propia voluntad]] de pers. τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις; ¿por qué me incitas a mí que ya me apresuro por mí mismo?</i>, <i>Il</i>.8.293, οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων que ellos cesen por propia iniciativa</i>, <i>Od</i>.2.168, τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς βαδίζοντας Pl.<i>Lg</i>.646c, op. [[ἄκων]] Plb.15.8.4, αὐτὸς ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς <i>Eu.Io</i>.16.27, αὐτὸς ᾠκοδόμησεν edificó a sus expensas</i>, <i>Eu.Luc</i>.7.5<br /><b class="num">•</b>[[en persona]] τῶν πραγμάτων ὑμῖν ... αὐτοῖς [[ἀντιληπτέον]] D.1.2, cf. <i>Eu.Io</i>.4.2<br /><b class="num">•</b>de cosas αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος pues por sí mismo atrae el hierro al hombre</i>, <i>Od</i>.16.294, 19.13<br /><b class="num">•</b>en neutr. esp. en sg. αὐτὸ σημανεῖ ello sin más lo indicará</i> E.<i>Ph</i>.623, αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστιν, προσσημαίνει δέ porque ello de por sí no es nada, sino que indica ...</i> Arist.<i>Int</i>.16^b23, αὐτὸ δηλώσει ello de por sí mostrará</i> D.19.157, sobre todo en la expresión αὐτὸ δείξει Cratin.188, Pl.<i>Hp.Ma</i>.288b, acompañada a veces de ἔργον: τάχ' αὐτὸ δείξει τοὔργον S.<i>Fr</i>.388, τοὔργον τάχ' αὐτὸ δείξει Ar.<i>Lys</i>.375<br /><b class="num">•</b>tb. en plu. αὐτὰ δηλοῖ Pl.<i>Prt</i>.329b, αὐτὰ τὰ ἔργα μαρτυρεῖ los propios hechos dan fe</i>, <i>Eu.Io</i>.5.36.<br /><b class="num">2</b> [[solo]], [[sin los demás]] ref. a pers. [[αὐτός]] περ ἐών <i>Il</i>.8.99, ἔστε μὲν αὐτὸς ἔπινον ἀπὸ κρήνης μελανύδρου mientras era yo solo el que bebía de la fuente de negras ondas</i> Thgn.959, αὐτοὶ [[γάρ]] ἐσμεν pues estamos solos</i> Ar.<i>Ach</i>.504, ὥς γ' ἡμῖν αὐτοῖς εἰρῆσθαι para que quede dicho entre nosotros</i> Pl.<i>Prt</i>.309a, αὐτοὶ κινδυνεύσομεν nos arriesgamos nosotros solos</i> Pl.<i>Tht</i>.164e, αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι ... ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις X.<i>An</i>.2.3.7, τυφλὸς δ' οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος no es el único ciego el dios de la Riqueza</i> Theoc.10.19, αὐτὸς [[ἐγώ]] yo solo</i>, <i>Ep.Rom</i>.7.25, cf. 2<i>Ep.Cor</i>.12.13, εἰ μὴ [[αὐτός]] excepto él</i>, <i>Apoc</i>.19.12<br /><b class="num">•</b>[[solo]], [[sin mujer]] αὐτὸς ἐγείναο παῖδ' (de Zeus) tú solo engendraste a tu hija</i>, <i>Il</i>.5.880, αὐτὸς δ' ἐκ κεφαλῆς γλαυκώπιδα γείνατ' Ἀθήνην Hes.<i>Th</i>.924<br /><b class="num">•</b>ref. a cosas αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα pues existen sólo estos elementos</i> Emp.B 21.13, ἥξει γὰρ αὐτά pues ello (las desgracias) vendrá solo</i> S.<i>OT</i> 341, λεγόντων ἄλλο μὲν οὐδὲν ... αὐτὰ δὲ τάδε sin decir ninguna otra cosa ... sino sólo esto</i> Th.1.1<br /><b class="num">•</b>reforzado por οἷος, μόνος: αὐτὸς κτήσατο οἷος <i>Od</i>.14.450, μόνῳ γὰρ αὐτῷ ἀλήθεια ὁρᾶται Pl.<i>R</i>.521a, αὐτὸς μόνος él solo</i>, <i>Eu.Marc</i>.6.47, καὶ πάντα μόνος αὐτὸς ὤν y siendolo el solo todo</i> Luc.<i>Peregr</i>.11<br /><b class="num">•</b>en neutr. y reforz. por dem. αὐτὸ τοῦτο μόνον Pl.<i>Grg</i>.500b<br /><b class="num">•</b>c. κατά y refl. [[por sí solo]], [[aparte]] πυνθανόμενος στρατοπεδεύειν αὐτοὺς καθ' ἑαυτούς habiéndose enterado de que los aliados habían acampado aparte</i> Plb.1.24.4.<br /><b class="num">C</b> c. o sin art. indicando identidad<br /><b class="num">1</b> [[el mismo]], [[idéntico]] sin art. ἐλευσόμεθα αὐτὰ κέλευθα volveremos por los mismos caminos</i>, <i>Il</i>.12.225 cf. <i>Od</i>.8.107, 16.138, A.R.1.199, ἀγάλματ' ἐπ' αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ' estatuas erguidas sobre un mismo pedestal</i> Pi.<i>N</i>.5.1, πᾶσιν δ' ἀνθρώποις αὐτὸς ἔνεστι νόος todos los hombres tienen igual modo de ser</i> Thgn.622, cf. 334<br /><b class="num">•</b>c. art. ὁ [[αὐτός]] (por op. al tipo αὐτὸς ὁ Περικλῆς, cf. B II 2) ὁ δ' [[ἀπέσσυτο]] δώματος Ἕκτωρ τὴν αὐτὴν ὁδὸν [[αὖτις]] Héctor se echó otra vez fuera de su casa por el mismo camino</i>, <i>Il</i>.6.391, ἐκ δὲ τοκήων τῶν αὐτῶν οἵ περ τέκον Ἀλκίνοον βασιλῆα (Arete era hija) de los mismos padres que engendraron al rey Alcínoo</i>, <i>Od</i>.7.55<br /><b class="num">•</b>en gr. posthom. gener. c. art. ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ pues no es posible entrar dos veces en el mismo río</i> Heraclit.B 91, cf. 49a, τὸ γὰρ αὐτὸ νοεῖν ἐστίν τε καὶ εἶναι es lo mismo lo que cabe concebir y lo que cabe que sea</i> Parm.B 3, ὥστε τὰ ἐν ἴσῳ ταὐτὸ μέγεθος κινούμενα ἰσοταχῆ, τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἀδιάφορον εἴδει καὶ κινήσει ἀδιάφορον de modo que las cosas que recorren en el mismo intervalo la misma distancia son de igual velocidad, y la identidad es indiferente a la forma y al movimiento</i> Arist.<i>Ph</i>.249^a19-20, τὸ ταὐτὸν καὶ τὸ ἕτερον la identidad y la diferencia</i> Pl.<i>Tht</i>.185c<br /><b class="num">•</b>τὸν αὐτὸν λόγον εἰπὼν πάλιν diciendo otra vez las mismas palabras</i>, <i>Eu.Matt</i>.5.46<br /><b class="num">•</b>τῷ στρατηγῷ τοῦ αὐτοῦ νομοῦ al gobernador del mismo nomo</i>, <i>POxy</i>.1119.20 (III d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[ἐν τῷ αὐτῷ]] = [[en el mismo sitio]] ἐν ταὐτῷ μίμνει ὁ θεός la divinidad permanece en el mismo sitio, e.d., es inalterable</i> Xenoph.B 26.1, cf. Parm.B 8.29<br /><b class="num">•</b>en gr. tard. en cont. temp., c. art. o sin él τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ en el mismo día</i>, <i>BGU</i> 1303.2 (I a.C.), αὐτῇ ἡμέρᾳ <i>PBremen</i> 50.7 (II d.C.), αὐταῖς ταῖς ἡμέραις <i>IUrb.Rom</i>.148.1 (III d.C.), ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ en la misma ocasión</i>, <i>Eu.Luc</i>.13.1<br /><b class="num">•</b>c. régimen en dat. [[el mismo que]], [[idéntico a]] τὸν αὐτὸν χῶρον ἐκλιπὼν ἐμοί habiendo dejado el mismo lugar que yo</i> A.<i>Ch</i>.543, χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους ποταμοὺς ... ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ sería preciso que a los otros ríos les pasase lo mismo y en las mismas condiciones que al Nilo</i> Hdt.2.20, τὠυτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσομεν compartiríamos vuestra suerte</i> Hdt.4.119, οἱ αὐτοὶ γὰρ ὄντες ἐκείνοις γένει pues siendo iguales a ellos por la raza</i> Pl.<i>Mx</i>.244b, ἢ σὺ εἶ ὁ αὐτὸς τῷ λίθῳ; ¿o eres tú lo mismo que la piedra?</i> Pl.<i>Euthd</i>.298a, c. gen. partit. τὰ αὐτὰ τῶν παθημάτων τῇ ... ὑμῶν ἀδελφότητι iguales sufrimientos que a vuestros hermanos</i> 1<i>Ep.Petr</i>.5.9<br /><b class="num">•</b>c. prep. acompañando al neutr. [[a la par]] ἐς ταὐτὸ συμβαίνουσι τοῖς ἐμοῖς στίβοις llegan a la identidad con mis huellas</i>, e.e. resultan idénticas a mis huellas</i> A.<i>Ch</i>.210, τὸν ἄνθρωπον τοῦτον μήτε προσίεσθαι εἰς ταὐτὸ ἡμῖν αὐτοῖς ni admitir a ese hombre a la par que nosotros</i> X.<i>An</i>.3.1.30, ἐν ταὐτῷ γε μέντοι ἦσθα τούτοις tú estabas en lo mismo que éstos, e.e. de acuerdo con éstos</i> X.<i>An</i>.3.1.27<br /><b class="num">•</b>c. otros regímenes, c. ὥσπερ: ὁ αὐτὸς ... ὥσπερ el mismo ... que</i> Pl.<i>Phd</i>.86a, c. καί: Βουδίνοι δὲ οὐ τῇ αὐτῇ γλώσσῃ χρέωνται καὶ Γελωνοί pero los budinos no emplean la misma lengua que los gelonos</i> Hdt.4.109, ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον las opiniones coincidieron</i> Th.1.79<br /><b class="num">•</b>κατὰ τὠυτὸ γενόμενοι habiendo llegado a un acuerdo</i> Hdt.4.119.<br /><b class="num">2</b> [[sin cambiar]], [[idéntico a sí mismo]] en rel. c. ‘[[ser]]’, ‘[[permanecer]]’ ταὐτὸν ... μένον (τὸ ἐόν) (el ser) que permanece sin cambios</i> Parm.B 8.39, ταὐτὸν καὶ ἓν ὂν [[ἀεί]] Pl.<i>Lg</i>.721c, σὺ δὲ αὐτὸς εἶ pero tú eres el mismo</i> [[LXX]] <i>Ps</i>.101.28, cf. <i>Ep.Hebr</i>.1.12<br /><b class="num">•</b>[[el mismo]], [[sin cambiar de opinión]] ὁ [[αὐτός]] εἰμι τῇ γνώμῃ soy del mismo parecer</i> Th.3.38, cf. 5.75<br /><b class="num">•</b>op. a ‘[[cambiar]]’ ἐγὼ μὲν ὁ [[αὐτός]] εἰμι ... ὑμεῖς δὲ μεταβάλλετε yo soy el mismo ... pero vosotros cambiáis de opinión</i> Th.2.61.<br /><b class="num">3</b> en gr. tard. documental [[el citado]], [[el susodicho]], [[el mencionado]] Ἡρώδης ὁ [[αὐτός]] <i>PLille</i> 23.8 (III a.C.), cf. <i>POxy</i>.2134.18 (II d.C.), τῶν αὐτῶν θεῶν <i>Stud.Pal</i>.22.183.48 (II d.C.), τοὺς αὐτοὺς ἄρτους <i>UPZ</i> 57.7 (II a.C.).<br /><b class="num">D</b> [[formas adverb]].<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>αὐτό [[precisamente]] ἀλλ' αὐτὸ περὶ τοῦ πρότερος [[εἰπεῖν]] διαμαχοῦμαι voy a pelear en primer lugar precisamente por hablar el primero</i> Ar.<i>Eq</i>.339<br /><b class="num">•</b>αὐτὸ τοῦτο [[precisamente por esa causa]] καὶ γὰρ αὐτὸ τοῦτο οὗπερ αὐτὸς [[ἕνεκα]] φίλων ᾤετο δεῖσθαι pues precisamente por eso mismo, porque él mismo creía que necesitaba amigos</i> X.<i>An</i>.1.9.12, ἀγάσθησαν αὐτὸ τοῦτο τὸ ἐπιθυμῆσαι X.<i>Ages</i>.1.8, cf. Pl.<i>Smp</i>.204a, <i>Lyr.Alex.Adesp</i>.1.25, 2<i>Ep.Petr</i>.1.5, τῆς αὐτὸ τοῦτο κινουμένης σφαίρας Iambl.<i>Comm.Math</i>.17<br /><b class="num">•</b>en fil. ἀλλ' αὐτὰ ταῦτα καὶ νῦν ἥκω παρὰ σέ, ἵνα ... διαλεχθῇς αὐτῷ pero por eso mismo he venido ahora a verte, para que le hables</i> Pl.<i>Prt</i>.310e.<br /><b class="num">2</b> τὸ αὐτό del mismo modo</i> X.<i>Mem</i>.3.8.5, <i>Eu.Matt</i>.27.44, Vett.Val.56.24.<br /><b class="num">II</b> [[αὐτὸ μόνον]] = [[simplemente]], [[solamente]] [[δεῖ]] ... ὑδρίας αὐτὸ μόνον sólo necesita un cántaro</i> Ph.2.252, αὐτὸ μόνον ἐργάτης Luc.<i>Somn</i>.9, αὐτὸ μόνον τὸ ὄνομα τῆς φωνῆς A.D.<i>Synt</i>.22.20, λόγους αὐτὸ μόνον καταβροχθίνας engullendo sólo palabras</i> Ath.270b.<br /><b class="num">III</b> c. prep.<br /><b class="num">1</b> [[εἰς τὸ αὐτό]], [[ἐπὶ τὸ αὐτό]] = [[en el mismo lugar]], [[juntamente]] ὅταν χολὴ καὶ φλέγμα συμμιχθῇ ἐς τωὐτὸ τῷ αἵματι cada vez que la bilis y el flegma se mezclan con la sangre</i> Hp.<i>Morb</i>.1.24, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό <i>Eu.Matt</i>.22.34, cf. <i>Eu.Luc</i>.17.35, <i>BGU</i> 762.9<br /><b class="num">•</b>[[todo junto]], [[en total]] ἐπὶ τὸ αὐτὸ [ἀροῦραι] ιɛ̄ <i>PTeb</i>.319.9 (III d.C.), cf. <i>PTeb</i>.14.20 (II a.C.), <i>CPR</i> 7.8.9 (II/III d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[κατ' αὐτό]] = [[justamente entonces]] ἐκπορευομένων [[γάρ]] ποτε κατ' αὐτὸ πάντων ἐκ τῆς οἰκίας Plb.31.23.7, cf. Hdn.1.12.3<br /><b class="num">•</b>[[κατὰ τὸ αὐτό]] = [[al mismo tiempo]]</i> Ael.<i>VH</i> 14.8, <i>Act.Ap</i>.14.1<br /><b class="num">•</b>[[juntamente]], [[en compañía]] εἶναι δ' ἡμᾶς κατὰ ταὐτό <i>PEleph</i>.1.5 (IV a.C.).<br /><b class="num">3</b> [[κατὰ ταὐτά]] = [[del mismo modo]], [[asimismo]], <i>PEleph</i>.2.6 (III a.C.), <i>IKyme</i> 19.35 (I d.C.).<br /><b class="num">4</b> [[ἐξ αὐτῆς]] = [[inmediatamente]] Plb.2.7.7, 8.37.7.<br /><b class="num">5</b> [[παρ' αὐτά]] = [[inmediatamente]] op. [[τῇ αὔριον]] en Plb.23.5.11.<br /><b class="num">IV</b> [[αὐτοῦ]] [dór. [[αὐτεῖ]] A.D.<i>Synt</i>.335.2] gen. de [[αὐτός]] usado como adv. <br /><b class="num">1</b> sent. local [[aquí]], [[ahí]], [[allí]] según el cont.<br /><b class="num">a)</b> c. determ. del lugar, gener. pospuesta, en distintas constr. prep. o adverb. αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ aquí mismo, en [[Troya]]</i>, <i>Il</i>.2.237, αὐ. τῷδ' ἐνὶ χώρῳ aquí mismo, en este lugar</i>, <i>Od</i>.10.271, ἐπ' ὄχθῃ <i>Il</i>.21.17, παρὰ κλισίῃσιν <i>Il</i>.15.656, ἐν Θυρέῃσι Hdt.1.82, ἐν πόλει Pl.<i>Sph</i>.244d, cf. <i>R</i>.575b, Longus 2.31.2, D.C.44.50.2, ref. a pers. αὐτοῦ παρὰ τούτῳ aquí mismo, junto a éste</i> Pl.<i>Smp</i>.216a, ὑπὲρ κεφαλῆς <i>Od</i>.8.68, πρὸ τῆς στρατοπεδείας Plb.2.3.4, cf. Longus 4.38.1, αὐτοῦ περὶ τεῖχος allí mismo, en torno a la muralla</i> A.<i>A</i>.452, περὶ τὴν ἀγοράν Pl.<i>R</i>.371c, cf. Ach.Tat.5.16.2, αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα allí mismo en Salamina</i> Hdt.8.121, αὐτοῦ [[ἔνθα]] ... ἐν Ἴδῃ allí mismo, en el Ida</i>, <i>Il</i>.8.207, αὐτου τῇδε aquí mismo</i> Hdt.5.19, cf. Pl.<i>Phdr</i>.264d, αὐτοῦ ταύτῃ Hdt.1.189, αὐτοῦ [[ἐκεῖ]] Th.7.16, αὐτοῦ [[ἐνθάδε]] Pl.<i>R</i>.621c, αὐτοῦ ... χαμαί Pl.<i>R</i>.390c, αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε allí mismo donde había caído</i> Hdt.1.30<br /><b class="num">•</b>c. un adv. de modo αὐτοῦ [[δέσμιος]] ὧδε μένε quédate aquí así prisionero</i>, <i>AP</i> 5.184.8 (Mel.)<br /><b class="num">•</b>menos frec. la determ. va antepuesta ἐν χώρᾳ αὐτοῦ allí mismo, en su puesto</i> X.<i>HG</i> 4.8.39, cf. 7.4.36, κατ' οἴκους αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους quédate aquí, en nuestra casa</i> Ar.<i>Pax</i> 89, cf. Paus.2.28.7, ἐς Μίλητον αὐτοῦ ... καθιστᾶσιν Th.8.28, [[ἀλλά]] που αὐτοῦ ἀγρῶν sino en algún lugar allí, en el campo</i>, <i>Od</i>.4.639, κεῖθι αὐτοῦ <i>h.Ap</i>.374, cf. Sol.24.13, S.<i>OC</i> 78, Ar.<i>Pl</i>.1187;<br /><b class="num">b)</b> sin determ. [[τὸν δὲ λίπ' αὐτοῦ]] = [[y lo dejó allí]]</i>, <i>Il</i>.1.428, λίπ' αὐτοῦ <i>Od</i>.15.199, μένειν αὐτοῦ Hdt.1.94, cf. Pl.<i>R</i>.519d, Longus 3.30.2, 4.36.3, [[αὐτοῦ γενοίμην πέτρος]] = ¡[[ojalá me vuelva piedra aquí mismo]]!</i> E.<i>HF</i> 1397, [[ἐπίσχες αὐτοῦ]] ¡[[párate ahí]]!</i> Cratin.69, cf. Pl.<i>Grg</i>.490a, Lys.2.6, X.<i>HG</i> 6.5.14, D.Chr.56.6, Agath.1.21.6, ταύτην ... τὴν βύβλον ... αὐτοῦ περιγράφομεν terminamos aquí este libro</i> [[Diodorus Siculus|D.S.]]19.95, cf. D.Chr.56.16.<br /><b class="num">2</b> sent. temp. [[enseguida]], [[en el mismo momento]], [[de inmediato]] αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι = al momento tramaré su muerte</i>, <i>Il</i>.15.349, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο [[γούνατα]] καὶ φίλον ἦτορ y al momento desfallecieron sus rodillas y su [[corazón]]</i>, <i>Il</i>.21.425, cf. <i>Od</i>.4.703, 18.212, de la ceniza αὐτοῦ πηγνυμένης = endurecida [[súbitamente]]</i> Arat.1038.<br /><b class="num">E</b> [[αὔτως]] junto a [[αὔτως]], explicado como [[psilosis]] eol. en Hom. por Eust.235.5, hay tb. [[αὕτως]] frec. en cód.; para discusiones de gramáticos sobre etim., espíritu y acento cf. A.D.<i>Adu</i>.174.1, <i>EM</i> 172.34<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[asi mismo]], [[sin más]], [[sin otras cosas]] (cf. B III) ἀλλ' [[αὔτως]] ... Τρώεσσι φάνηθι ea, muéstrate así mismo (e.d. sin armas) a los [[troyano]]s</i>, <i>Il</i>.18.198, ὅσσ' Ἕκτωρ ἔρρεξε ... [[αὔτως]] = cuantas cosas hizo [[Héctor]] por su [[cuenta]]</i>, <i>Il</i>.10.50, νέος πάϊς οἴχεται [[αὔτως]] = el muchacho se ha ido sin más ni más</i>, <i>Od</i>.4.665, [[αὔτως]] δ' ἔζων = y vivían sin más</i> Arat.110, cf. <i>Il</i>.1.133, 18.338, <i>Od</i>.15.83, 16.111, Arat.65, 260, Mosch.4.115, Luc.<i>Pseudol</i>.4<br /><b class="num">•</b>c. καί [[incluso así]], [[pese a todo]] ἡ δὲ καὶ [[αὔτως]] μ' αἰεὶ ... νεικεῖ de todos modos me zahiere siempre</i>, <i>Il</i>.1.520, κακὸν δ' ἤμυνε καὶ [[αὔτως]] = pero aun así los libró del [[peligro]]</i>, <i>Il</i>.9.599<br /><b class="num">•</b>c. subst. o adj. [[simplemente]], [[solamente]] [[νήπιον]] [[αὔτως]] = [[solamente]] un [[niño]]</i>, <i>Il</i>.6.400, ἄφρονα ... [[αὔτως]] <i>Il</i>.3.220, cf. <i>Od</i>.20.379, Theoc.5.40, 2.133, 25.83, 239.<br /><b class="num">2</b> [[en vano]], [[sin sentido]], [[sin fundamento]] [[αὔτως]] ἐπιδαίνομεν en vano porfiamos</i>, <i>Il</i>.2.342, cf. 11.388, 13.104, 14.18, 15.128, 17.143, ἄλλον ἔτ' [[αὔτως]] ἄλλῳ ἐπιπροϊείς = tirando uno tras otro (astrágalos) en vano</i> A.R.3.123.<br /><b class="num">II</b> (cf. [[αὐτός]] C I y II)<br /><b class="num">1</b> [[de la misma manera]], [[de igual modo]] seguido de ὡς: γυμνὸν ... [[αὔτως]] ὥς τε γυναῖκα = [[desarmado]] [[igual]] que una [[mujer]]</i>, <i>Il</i>.22.125, [[εἴσατο]] [[αὔτως]] ὡς ὅτε [[Γαῖα]] καὶ [[Οὐρανός]] Hes.<i>Th</i>.702, [[αὔτως]], ὧδ' [[αὔτως]], ὡς μ' ὤλεσεν (que muera ésta) [[igual]], [[del mismo modo]] que me mató</i> S.<i>Tr</i>.1040, [[αὔτως]] ὡς ἐθέλεις A.R.1.890, cf. 3.386<br /><b class="num">•</b>c. constr. de dat. καὶ σκιαδίσκην ἐλεφαντίνην φορέει γυναιξίν [[αὔτως]] Anacr.82.12<br /><b class="num">•</b>[[ὣς δ' αὔτως]] = [[así también]], [[igualmente]] [[ὣς δ' αὔτως]] [[Μενέλαος]] ... [[ἔντε]]' ἔδυνεν <i>Il</i>.3.339, [[ὣς δ' αὔτως]] [[Εὔμαιος]] ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι de igual modo rogó Eumeo a todos los dioses</i>, <i>Od</i>.20.238, [[ὣς δ' αὔτως]] ἄνδρεσσι κακὸν ... γυναῖκας Ζεὺς ... θῆκε Hes.<i>Th</i>.600, [[ὣς δ' αὔτως]] σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ ἀποφεύγει Thgn.1159, γυνὴ γὰρ ὀξύθυμος, [[ὣς δ' αὔτως]] ἀνὴρ ῥᾴων [[φυλάσσειν]] = pues es más [[fácil]] [[guardarse]] de una [[mujer]] [[vehemente]] y lo mismo de un [[hombre]]</i> E.<i>Med</i>.319, [[ὣς δ' αὔτως]] καὶ [[θῆλυς]] ... ὄλλυται Opp.<i>H</i>.1.547, cf. Hes.<i>Th</i>.402, Thgn.1270, Hdt.1.215, E.<i>Andr</i>.673, X.<i>Cyr</i>.3.1.32, 6.4.16, <i>HG</i> 2.2.9, <i>An</i>.5.6.9, Theoc.22.78, 185, Mosch.4.59<br /><b class="num">•</b>sin [[ὥς]] mismo sent. [[αὔτως]] δὲ καί σύ γ', ὦ ξέν' = así también tú, [[extranjero]]</i> S.<i>OT</i> 931, σὺν δ' [[αὔτως]] [[ἐγώ]] S.<i>Ant</i>.85, αὔ. δ' αὖ Πολύφημον ... πέπρωται ... μοῖραν ἀναπλήσειν A.R.1.1321, ἀλλὰ μάλ' [[αὔτως]] [[ἄξων]] αἰὲν ἄρησεν Arat.21, ἴσχια δ' [[αὔτως]] [[μάλκη]] ... κατήριπεν = y al mismo tiempo el [[entumecimiento]] invadió sus caderas</i> Nic.<i>Th</i>.723, cf. A.R.2.114, 3.451, Arat.172, 180, 195, Nic.<i>Th</i>.72.<br /><b class="num">2</b> [[como antes]], [[sin cambiar]], [[todavía]] ἔργον [[αὔτως]] ἀκράαντον = [[empresa]] todavía sin [[cumplir]]</i>, <i>Il</i>.2.138, ἥ τέ τοι [[αὔτως]] ἧσται ἐν μεγάροισιν <i>Od</i>.13.336, οὔ πώ μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν [[αὔτως]] = dicen que ya no come ni bebe</i>, <i>Od</i>.16.143, λευκὸν ἔτ' [[αὔτως]] = [[blanco]] [[todavía]]</i>, <i>Il</i>.23.268.<br /><b class="num">• Diccionario Micénico:</b> <i>auto-jo</i>.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Aglutinación de dos elementos pron.-adverb., αὖ q.u., y -το- que aparece en diversos pron.

|btext=ή, ό ; <i>gén.</i> αὐτοῦ, ῆς, οῦ;<br />moi-même, toi-même, lui-même, <i>d'où</i><br /><b>I.</b> même (<i>lat.</i> • ipse) ; <i>en ce sens :<br /><b>1</b> joint à un pronom personnel</i> ἐγὼ [[αὐτός]] IL <i>ou</i> αὐτὸς [[ἐγώ]] OD moi-même ; μὶν αὐτόν IL, μὶν αὐτήν IL lui-même, elle-même ; <i>aux cas obliques</i>, [[αὐτός]] <i>s'unit par crase au thème du pronom</i> : [[ἐμαυτοῦ]], [[σεαυτοῦ]], [[ἑαυτοῦ]] ; <i>il reste toujours distinct au plur.</i> [[ἡμεῖς]] αὐτοί, [[ἡμᾶς]] αὐτούς, [[ἡμῖν]] αὐτοῖς nous-mêmes, à nous-mêmes. <i>Le pron. <i>pers.</i> est qqf s.-e.</i> : γιγνώσκεις δὲ καὶ [[αὐτός]] XÉN et tu le sais toi-même ; αὐτὸν ἐλέησον (<i>p.</i> ἐμὲ αὐτόν) IL aie pitié de moi;<br /><b>2</b> <i>joint à un nom</i> οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης IL pas même d'Hécube ; ὑπὸ λόφον αὐτόν IL sous l'aigrette même, justement sous l'aigrette ; <i>en prose att.</i>, [[αὐτός]] <i>se construit avec le nom précédé de l'article</i> : αὐτὸς ὁ [[βασιλεύς]], ὁ βασιλεὺς [[αὐτός]] le roi même ; <i>au dat. construit sans art. avec</i> [[σύν]] <i>pour marquer une idée d'union</i> : αὐτῇ σὺν φόρμιγγι IL avec la lyre ; <i>qqf sans</i> [[σύν]] : [[δύω]] ἵππους αὐτοῖσιν [[ὄχεσφιν]] IL deux chevaux avec les chars ; αὐτοῖς [[ἀνδράσι]] HDT avec les hommes, <i>càd</i> les hommes avec le reste ; αὐτοῖς τοῖς ἵπποις XÉN avec les chevaux, les chevaux avec le reste;<br /><b>3</b> <i>avec un pronom démonstratif</i> αὐτὰ [[τάδε]] ces choses mêmes ; <i>abs.</i> αὐτὸ [[τοῦτο]] XÉN pour ce motif même ; [[αὐτός]] <i>peut même avoir la même valeur que</i> [[οὗτος]] [[αὐτός]] : αὐτὸ ἂν, ἔφη, τὸ [[δέον]] εἴη XÉN voilà précisément, dit-il, ce qu'il faudrait;<br /><b>4</b> <i>avec un pronom possessif</i> πατρὸς [[κλέος]] ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ IL la gloire de mon père et la mienne propre ; αὐτῶν σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν OD par leurs propres folies ; τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν φίλοις XÉN à nos propres amis;<br /><b>5</b> <i>avec un pronom réfléchi</i> αὐτὸς καθ' [[αὑτοῦ]] ESCHL lui-même contre lui-même ; αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν ESCHL eux-mêmes par eux-mêmes ; <i>qqf entre l'article et le pronom</i> : τοῖς αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πήμασιν βαρύνεται ESCHL il est accablé du poids de ses propres douleurs ; [[τούς]] γ' αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πολεμίους SOPH mes propres ennemis ; <i>dans cette construction, en relation avec un Cp. ou un Sp.</i> ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος HDT il coule très inférieur à lui-même, <i>càd</i> fort amoindri;<br /><b>6</b> <i>avec un nom de nombre ordinal</i> [[πέμπτος]] [[αὐτός]] THC lui cinquième, <i>càd</i> lui et quatre autres, [[αὐτός]] <i>désignant touj. la personne principale</i> ; [[δέκατος]] [[αὐτός]] XÉN lui dixième, <i>càd</i> lui et neuf autres;<br /><b>7</b> <i>abs. en parl. de la 3ᵉ pers.</i> lui-même, <i>p. opp. à d'autres ; l'opposition est souvent marquée par</i> [[τε]]… [[καί]] : [[αὐτός]] [[τε]]… [[καί]] XÉN lui-même… et, <i>ou par deux ou plusieurs</i> [[καί]] : καὶ αὐτοὺς καὶ ὅπλα καὶ ἵππους καὶ τροχούς XÉN eux, leurs armes, leurs chevaux, leurs chariots ; <i>en ce sens</i> [[αὐτός]] <i>employé absol. est l'équivalent de</i> [[μόνος]] : [[αὐτός]] περ [[ἐών]] IL bien qu'étant seul ; αὐτοὶ [[ἄνευ]] τούτων XÉN seuls, sans le secours de ceux-ci ; <i>qqf renforcé par</i> [[οἶος]] <i>ou</i> [[μόνος]] : αὐτὸς κτήσατο [[οἶος]] OD il l'a acquis par lui-même, seul ; αὐτὸς [[μόνος]] <i>ou</i> [[μόνος]] [[αὐτός]] PLAT par lui-même, à lui seul ; <i>ou par</i> καθ' αὑτόν (v. [[ἑαυτοῦ]]) : αὐτὸς καθ' αὑτόν lui par lui-même, lui seul ; <i>en ce sens</i> [[αὐτός]] <i>souvent seul pour marquer l'idée abstraite « en soi »</i> : τὸ δίκαιον [[αὐτό]] PLUT le juste en soi;<br /><b>II.</b> de soi-même, spontanément : [[ἀλλά]] [[τις]] αὐτὸς [[ἴτω]] IL que chacun aille de soi-même ; τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις ; IL pourquoi m'excites-tu lorsque de moi-même je suis plein d'ardeur ?;<br /><b>III.</b> <i>p. ext.</i> lui, elle, cela (<i>lat.</i> • is, ille, hic) ; <i>en ce sens seul. aux cas obliques, et non au commencement de la proposition</i> :<br /><b>1</b> <i>pour rappeler un nom déjà exprimé</i> πειράσομαι [[τῷ]] πάππῳ… συμμαχεῖν [[αὐτῷ]] XÉN je tâcherai de rendre à mon grand-père, de lui rendre, dis-je, quelques services à la guerre;<br /><b>2</b> <i>après une proposition commençant par un relatif, pour reprendre l'antécédent</i> [[ὅς]] [[κε]] θεοῖς ἐπιπείθηται… ἔκλυον αὐτοῦ IL celui qui obéit aux dieux, les dieux en retour aiment à l'exaucer ; οἳ ἂν ἐξελεγχθῶσι [[ὡς]] προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι XÉN ceux qui auraient été convaincus de trahison, (il fallait) les punir;<br /><b>3</b> <i>après un terme général exprimant l'idée d'un ensemble, pour marquer les parties ou subdivisions de cet ensemble</i> ὅσοι… οἱ μὲν αὐτῶν XÉN de tous ceux qui… les uns;<br /><b>IV.</b> <i>Précédé de l'article</i> ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]] (<i>par crase att.</i> [[αὑτός]], [[αὑτή]], [[ταὐτό]] <i>et</i> [[ταὐτόν]] ; <i>gén.</i> ταὐτοῦ, <i>dat.</i> ταὐτῷ, <i>plur. neutre</i> [[ταὐτά]]) le même (<i>lat.</i> • idem) : ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον THC les avis aboutissaient à la même conclusion ; <i>avec un dat.</i> τὸ αὐτὸ πρήσσειν <i>ou</i> πάσχειν HDT faire <i>ou</i> subir la même chose que qqn ; [[οὐ]] πεπαίδευνται τὸν αὐτὸν τρόπον [[ἡμῖν]] XÉN ils ne sont pas élevés de la même manière que nous ; <i>avec</i> [[ὥσπερ]] : εἰς τὸ αὐτὸ [[σχῆμα]] [[ὥσπερ]] τὸ πρῶτον XÉN dans la même position que d'abord ; <i>adv.</i> • [[ἐν]] [[τῷ]] [[αὐτῷ]] dans le même lieu, ensemble : ἐπειδὰν [[ἐν]] [[τῷ]] [[αὐτῷ]] [[ὦσι]] ψυχὴ καὶ [[σῶμα]] PLAT puisque l'âme et le corps sont ensemble;<br /><i>Sp.</i> [[αὐτότατος]] (<i>cf. lat.</i> ipsissimus) tout à fait lui, lui-même en personne.<br />'''Étymologie:''' [[αὖ]], rad. pron. -το ; cf. [[αὖ]]-[[τε]], αὐ-τίκα, αὐ-τάρ.

|lstext='''αὐτός''': αὐτή, αὐτό, ὁριστικὴ ἢ [[κάλλιον]] διασταλτικὴ [[ἀντωνυμία]], Λατ. ipse: -ἐν ταῖς πλαγίαις πτώσεσιν ἐν χρήσει [[ἁπλῶς]] πρὸς δήλωσιν τοῦ γ΄ προσ. τῆς προσωπικῆς ἀντωνυμίας: - μετὰ τοῦ ἄρθρου, ὁ [[αὐτός]], ἡ αὐτή, τὸ αὐτό· ([[ὡσαύτως]] ταὐτόν), κτλ., ὁ [[ἴδιος]]. Ι. [[ἴδιος]], ἐγὼ ὁ [[ἴδιος]], σὺ ὁ [[ἴδιος]], κτλ. κατὰ τὸ [[πρόσωπον]] τοῦ ῥήματος· [[συχνάκις]] δὲ συνδυάζεται καὶ μετὰ τοῦ ἐγώ, σύ, κτλ., ὡς αὐτὸς ἐγώ, ἐγὼ ὁ [[ἴδιος]], Ὅμ.· ἴδε κατωτ.: 1) αὐτὸς ὁ [[ἴδιος]], ὁ [[ὄντως]] [[ἄνθρωπος]], δηλ. ἡ ψυχὴ οὐχὶ τὸ [[σῶμα]], ἐν Ὀδ. Λ. 602· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] τἀνάπαλιν τὸ [[σῶμα]] οὐχὶ ἡ [[ψυχή]], ἐν Ἰλ. Α. 4· ἢ ὁ [[ἴδιος]], ἐν ἀντιθέσει πρὸς ἄλλους, ὑποδεεστέρους ὡς ὁ βασιλεὺς πρὸς τοὺς [[ἑαυτοῦ]] ὑπηκόους, Ζ. 18., Θ. 4· ὁ πατὴρ πρὸς τὰ τέκνα αὑτοῦ, Β. 317· ὁ ἀνὴρ πρὸς τὴν [[ἑαυτοῦ]] γυναῖκα, Ὀδ. Ξ. 265· ὁ πολεμιστὴς πρὸς τοὺς [[ἑαυτοῦ]] ἵππους, Ἰλ. Β. 466· ὁ ποιμὴν πρὸς τὸ [[ἑαυτοῦ]] [[ποίμνιον]], Ὀδ. Ι. 167, πρβλ. Ἰλ. Α. 51· ὁ λαὸς πρὸς τοὺς [[ἑαυτοῦ]] συμμάχους, Λ. 220· οἱ ναῦται πρὸς τὰ ἑαυτῶν πλοῖα, Η. 338· ἐν γένει τὸ ὅλον πρὸς τὰ [[ἑαυτοῦ]] μέρη, Η. 474· [[ἐντεῦθεν]] [[αὐτός]] τε καὶ..., ἐπὶ πρωτεύοντος προσώπου μετὰ τῶν [[ἑαυτοῦ]] ὀπαδῶν, Ξεν. Κύρ. 1. 3, 1, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] καθίσταται ἐμφατικὴ [[ἄνευ]] ἀντιθέσεως καὶ κεῖται ἀπολ. ἀντὶ τοῦ «[[διδάσκαλος]]» ἢ «[[δεσπότης]]» (Ipse, Κάτουλλ. 3. 7), [[οἷον]] τὸ περιώνυμον τῶν Πυθαγορείων, Αὐτὸς ἔφα, αὐτὸς [[οὗτος]], δηλ. ὁ [[διδάσκαλος]], Λατ. Ipse dixit· οὕτω, τίς [[οὗτος]]; - Αὐτὸς -δηλ. [[Σωκράτης]], Ἀριστοφ. Νεφ. 219· ἀνοιγέτω τις δώματ’. Αὐτὸς ἔρχεται, ὁ [[δεσπότης]], ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 261· αὐτὸς ἀϋτεῖ Θεόκρ. 24. 50 ἐπὶ παρομοίας ἐννοίας κεῖται καὶ τὸ οὐδέτ., αὐτὸ δείξει, αὐτὸ σημανεῖ, res ipsa declarabit, τὸ [[ἀποτέλεσμα]] θὰ δείξῃ, Valck. Φοίν. 626, Heind. Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 288B· πλῆρες, [[τοὖργον]] τάχ’ αὐτὸ δείξει Ἀριστοφ. Λυσ. 375· διπλασιαζόμενον, [[αὐτός]] θ’ ὁ χρήσας αὐτὸς ἦν ὁ μαρτυρῶν Αἰσχύλ. Εὐμ. 798, πρβλ. Ἀποσπ. 266· - [[οὕτως]] ἐπὶ πραγμάτων, ὑπὸ λόφον αὐτόν, Λατ. sub cristam ipsam, δηλ. ἀκριβῶς ὑπὸ τὸν λόφον, Ἰλ. Ν. 615· αὐτὸ τὸ περίορθρον, περὶ αὐτὰ τὰ χαράγματα, Θουκ. 2. 3· - [[ὡσαύτως]] ὡς τὸ Λατ. vel, adeo, ἔτι, ἀκόμη, οὔ μοι [[μέλει]] [[ἄλγος]] οὔτ’ αὐτῆς Ἑκάβης Ἰλ. Ζ. 451. -Ἐπὶ τούτων τῶν σημασιῶν ἡ [[αὐτός]] ἐν τῷ Ἀττικ. πεζῷ λόγῳ ἢ προηγεῖται τοῦ τε ἄρθρου καὶ τοῦ οὐσιαστικοῦ, ἢ ἕπεται αὐτοῖς ἀμφοτέροις, π.χ. αὐτὸς ὁ υἱὸς ἢ ὁ υἱὸς [[αὐτός]]. Τὸ ἄρθρον δύναται νὰ παραλειφθῇ μόνον ἐπὶ κυρίων ὀνομάτων ἢ οὐσιαστικῶν δηλούντων ἄτομα, π.χ. αὐτὸς Μένων Krüg. Ξεν. Ἀν. 1. 2, 20· αὐτὸς [[βασιλεύς]], αὐτὸς [[πατήρ]], κτλ. 2) ἀφ’ [[ἑαυτοῦ]], ἐξ ἰδίας θελήσεως, Λατ. sponte ὡς τὸ [[αὐτόματος]]· [[ἀλλά]] τις αὐτὸς ἴτω, ἂς ὑπάγῃ [[ἕκαστος]] [[μόνος]] του, ὁ [[ἴδιος]], Ἰλ. Ρ. 254· σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις Θ. 293· καταπαύσομεν· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων Ὀδ. Β. 168· ἥξει γὰρ αὐτὰ Σοφ. Ο. Τ. 341. 3) καθ’ ἑαυτόν, = [[μόνος]]· [[αὐτός]] περ ἐών, καί περ [[μόνος]], Ἰλ. Θ. 99· ἀνακομισθῆναι αὐτὸν ἐς [[Φάληρον]], μόνον, Ἡρόδ. 5. 85· αὐτοὶ γάρ ἐσμεν, εἴμεθα μόνοι, «[[μεταξύ]] μας» «’μεῖς καὶ ’μεῖς», ξένοι δὲν ὑπάρχουν, Ἀριστοφ. Ἀχ. 504, πρβλ. Θεσμ. 472, Πλάτ. Παρμ. 137B· αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι..., ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις Ξεν. Ἀν. 2. 3, 7· - [[ἐνίοτε]] ἐπιτείνεται, αὐτὸς κτήσατο [[οἶος]], ὁ [[ἴδιος]], [[μόνος]] του, Ὀδ. Ξ. 450· αὐτὸς [[μόνος]], ἴδε [[μόνος]] ΙΙ· αὐτὸς καθ’ ἑαυτόν, ἴδε [[ἑαυτοῦ]]. 4) ὁ [[Πλάτων]] μετεχειρίζετο τὸ [[αὐτός]] [[ὅπως]] δηλώσῃ πρᾶγμά τι αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ ἢ ἐν ἑαυτῷ, δηλ. τὴν ἀφῃρημένην αὐτοῦ ἔννοιαν, τὸ δίκαιον αὐτὸ Φαίδων 65D· αὐτὸ τὸ ἓν Παρμ. 143Α, κ. ἀλλ· πρβλ. Ἀριστ. Μεταφ. 2. 2, 22. Τὸ οὐδ. αὐτὸ [[εἶναι]] συχνὸν ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας, συναπτόμενον πρὸς ὀνόματα καὶ τῶν τριῶν γενῶν, οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τὰς ἀπ’ αὐτῆς εὐδοκιμήσεις Πλάτ. Πολ. 363Α, [[ἔνθα]] ἴδε πλείονα παρὰ τῷ Stallb.· πληρέστερον, εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα ἠρώτων, ἆρα ὁ [[πατήρ]] ἐστι [[πατήρ]] τινος ἢ οὐ; ὁ αὐτ. Συμπ. 199D· [[ἀδελφός]], αὐτὸ τοῦτθ’ [[ὅπερ]] ἔστιν, ἡ [[ἰδέα]], τὸ ἀφῃρημένον, ἡ ἀφῃρημένη [[ἔννοια]] [[πατήρ]], [[ἀδελφός]], [[αὐτόθι]] Ε: - [[ἐντεῦθεν]] μεταγ. ἐν συνθέσει, [[αὐτοαγαθόν]], [[αὐτοάνθρωπος]], [[αὐτογραμμή]], [[αὐτοΐππος]], αὐτοϋγίεια, κτλ.· ἴδε Ἀριστ. Μεταφ. 6. 16, 6· - ἡ κανονικωτέρα [[σύνταξις]], ἵνα αὐτὴ [[δικαιοσύνη]] πρὸς ἀδικίαν αὐτὴν κριθείη, ἀπαντᾷ ἐν Πλάτ. Πολ. 612C, κτλ. τίθεται καὶ [[διπλῆ]], ἐκ τῆς εἰκόνος μανθάνειν αὐτήν τε αὐτήν, εἰ [[καλῶς]] ᾔκασται, αὐτὴν τὴν ἰδίαν, ὁ αὐτ. Κρατ. 439Α. 5) κατὰ δοτ. μετὰ οὐσιαστ., ἡ αὐτὸς σημαίνει τὸ [[ὁμοῦ]] μετά τινος, ἀνόρουσεν αὐτῇ σὺν φόρμιγγι, ἀνεπήδησε σὺν αὐτῇ τῇ φόρμιγγι, δηλ. κρατῶν αὐτήν, Ἰλ. Ι. 194· αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη, τὴν κεφαλὴν σὺν αὐτῇ τῇ περικεφαλαίᾷ, Ξ. 498, πρβλ. Ὀδ. Ν. 118, κτλ.· καὶ [[ἄνευ]] τῆς προθ. σύν, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ’, «σὺν αὐτῇ τῇ γῇ ἑλκύσαιμι» (Σχόλ.), Ἰλ. Θ. 24 ἡ τελευταία αὕτη [[χρῆσις]] [[εἶναι]] κοινοτάτη ἐν τῷ Ἀττ. πεζῷ λόγῷ, αὐτοῖς ἀνδράσι, σὺν αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι, Ἡρόδ. 6. 93· αὐτοῖσι συμμάχοισι, σὺν αὐτοῖς τοῖς συμμάχοις, Αἰσχύλ. Πρ. 221· καὶ μετὰ τοῦ ἄρθρου, αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι Ἀριστοφ. Ἱππ. 849, κτλ.· αὐτοῖς τοῖς ἵπποις Ξεν. Κύρ. 1. 4. 7· [[ἐνίοτε]] [[ὅμως]] οἱ Ἀττ. προσθέτουσι καὶ τὴν πρόθ. σύν, π. χ. αὐτῷ ξὺν ἄγγει Εὐρ. Ἴων 32, πρβλ. Ἱππ. 1213, ἴδε Ἐλμσλ. Μήδ. 160· πρβλ. κατωτέρω, ἴδε 9. 6) προστίθεται εἰς τὰ τακτικὰ ἀριθμητικά, π. χ. [[πέμπτος]] [[αὐτός]], δηλ. [[τέσσαρες]] ἄλλοι καὶ αὐτὸς [[πέμπτος]], Θουκ. 1. 46, πρβλ. 8. 35, κτλ.: ἡ αὐτὸς ἐμφαίνουσα ἀείποτε τὸ κύριον [[πρόσωπον]] 7) [[ὁσάκις]] ἡ αὐτὸς φαίνεται ὅτι ἐτέθη ἀντὶ τῆς [[οὗτος]] ἢ [[ἐκεῖνος]], αἱ λέξεις αὗται πράγματι ἐξυπακούονται, [[οἷον]] αὐτὸ ἄν, ἔφη, τὸ [[δέον]] εἴη αὐτὸ τοῦτο, τοῦτο ἀκριβῶς, Ξεν. Ἀν. 4. 7, 7· αὐτὸ οὐκ εἴρηται, ὃ [[μάλιστα]] ἔδει Πλάτ. Πολ. 362D· [[μάλιστα]] παρὰ Πλάτωνι τὸ αὐτὸ τοῦτο [[εἶναι]] [[λίαν]] συχνόν, ὡς αὐτὸ τοῦτο τὸ ζητηθὲν Πολιτικ. 2676. κτλ.· αὐτὸ τοῦτο μόνον Γοργ. 500Β· οὕτω, λεγόντων [[ἄλλο]] μὲν οὐδὲν .. αὐτὰ δὲ τάδε Θουκ. 1. 139. 8) ἡ αὐτὸς [[ἐνίοτε]] φαίνεται ὡς πλεονάζουσα, [[ἔνθα]] προηγήθη [[ὄνομα]], εἰς ὃ χρησιμεύει νὰ ἐνανάγῃ τὴν προσοχὴν ἐξαίρουσα καὶ ὁρίζουσα αὐτὸ σαφέστερον, ὡς τὰ hic καὶ is ἐν τῇ Λατιν. [[εἴτε]] ἐν τῇ ἀποδόσει τοῦ αὐτοῦ λόγου (κατωτέρ. ΙΙ.), ἴδε Βουττμ. Σοφ. Φ. 766· [[εἴτε]] μετά τινα διακοπήν, ὡς ἐν Ὀδ. Η. 73· Ἐπαναλαμβανομένη ἐν τῇ ἀποδόσει δηλοῖ ἰσχυρὰν ἀγανάκτησιν, αὐτὸς ἐπαγγειλάμενος σώσειν…, αὐτὸς ἀπώλεσεν Λυσ. 126. 20, πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 281, Ξεν. Ἀν. 3. 2, 4. 9) ἐν συνδυασμῷ μετὰ τῆς προσωπ. ἀντωνυμίας, ἐγὼ [[αὐτός]], [[ἐμέθεν]] αὐτῆς, σὲ αὐτόν, κτλ., ἀλλὰ ἀείποτε [[διῃρημένως]] παρ’ Ὁμ.· μετὰ ἐγκλιτ. [[ὅμως]] ἀντων. θέτει πρῶτον τὴν [[αὐτός]], ὡς αὐτόν μιν Ὀδ. Δ. 244· [[οὕτως]], αὐτὸν γάρ σε δεῖ Προμηθέως Αἰσχύλ. Πρ. 86· οὕτω καὶ αὐτὸς ἔγωγε Πλάτ. Φαίδων 59Β, κτλ.: - ἐν ταῖς πλαγίαις πτώσεσιν ἡ αὐτὸς ἑνοῦται εἰς μίαν λέξιν μετὰ τῆς προσωπ., ὡς π. χ. [[ἐμαυτοῦ]], [[σεαυτοῦ]], [[ἑαυτοῦ]], κτλ.· ἀλλ’ οὐχὶ παρ’ Ὁμ., ἴδε τὰς λέξεις. β) [[ἐνίοτε]] ἡ προσωπ. [[ἀντωνυμία]] παραλείπεται, ὡς ἀυτὸς… ἦσθαι [[λιλαίομαι]], ἀντὶ ἐγὼ αὐτὸς, Ἰλ. Ν. 252· αὐτὸν ἐλέησον, ἀντὶ ἐμὲ αὐτόν, Ω. 503· αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ’ ἀφραδίῃσιν Ὀδ. Κ. 27· ἐν Β. 33, οἱ αὐτῷ, [[εἶναι]] [[ἁπλῶς]] ἐπιτεταμένος [[τύπος]] τοῦ οἱ· οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ. [[ὁπότε]] τὸ σὲ αὐτόν, ἐμοὶ αὐτῷ, κτλ., ἀναγινώσκονται [[διῃρημένως]], [[εἶναι]] [[ἁπλῶς]] ἐμφατικά, οὐχὶ αὐτοπαθῆ, ἀλλ’ ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ἡ αὐτὸς συνήθως προτάσσεται τῆς προσ. ἀντων., πρβλ. Ξεν. Κύρ. 6. 2, 25 πρὸς 6. 1, 14. γ) ἡ αὐτὸς συνδέεται μετὰ τῶν αὐτοπαθ. [[ἑαυτοῦ]], αὑτοῦ, κλ., [[ὅπως]] προσθέσῃ δύναμιν καὶ κατακτήσῃ [[μᾶλλον]] ὡρισμένον τὸ [[πρόσωπον]], αὐτὸς καθ’ αὐτοῦ Αἰσχύλ. Θήβ. 406· αὐτοὶ ὑφ’ αὑτῶν [[αὐτόθι]] 194· καὶ [[ἐνίοτε]] μεταξὺ τοῦ ἄρθρου καὶ τῆς αὐτοπαθοῦς ἀντωνυμίας, τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ πήμασιν βαρύνεται ὁ αὐτ. Ἀγ. 836, πρβλ. Πρ. 762· τούς γ’ αὐτὸς αὑτοῦ πολεμίους Σοφ. Αἴ. 1132· [[ὡσαύτως]] κατ’ αὐτὸς αὐτοῦ Συλλ. Ἐπιγρ. 5774. 124· ἴδε Ahrens Δωρ. Διάλ. σ. 274 κἑξ. δ) [[προσέτι]] ἡ αὐτοῦ τίθεται μετὰ τῆς κτητικῆς ἀντωνυμ., πατρὸς [[κλέος]] ἠδ’ ἐμὸν αὐτοῦ Ἰλ. Ζ. 446· θρῆνον... ἐμὸν τὸν αὐτῆς Αἰσχύλ. Ἀγ. 1323· ἐχθρὸς ὢν τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ Σοφ. Ο. Τ. 416· τοῖς οἶσιν αὐτοῦ [[αὐτόθι]] 1248· [[ὡσαύτως]], αὐτῶν σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν Ὀδ. Α. 7· τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν φίλοις Ξεν. Ἀν. 7. 1, 27. ε) αὐτὸς [[ἑαυτοῦ]] [[ὡσαύτως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει μετὰ συγκρ. καὶ ὑπερθ. ἐπιθέτου, ἐξ οὗ ἡ γενικὴ ἐξαρτᾶται, π.χ. αὐτὸς [[ἑωυτοῦ]] ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος Ἡρόδ. 2. 25· τῇ ἐτρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς ὁ αὐτ. 1. 203. 10) αὐτὸς ἀντὶ ὁ [[αὐτός]], ὁ [[ἴδιος]], ἀλλὰ μόνον παρ’ Ἐπ., π.χ. ἐν Ἰλ. Μ. 225, Ὀδ. Κ. 263, καὶ παρὰ μεταγ. πεζοῖς· [[διότι]] εἰς ἅπαντα τὰ ἐξ Ἀττ. συγγραφέων παραδείγματα, ἐν οἷς ἡ αὐτὸς ὑπάρχει ὡς κατηγορούμενον (καὶ [[πέρα]] τούτου οὐδεὶς ἐκτείνει τὴν ὑποτιθεμένην Ἀττ. χρῆσιν τῆς αὐτὸς ἀντὶ ὁ [[αὐτός]]), δυνάμεθα νὰ ἑρμηνεύσωμεν αὐτὴν ὡς ἐμφατικὴν «ἀτός του», κτλ., ἂν καὶ τὸ Λατ. [[ἰδίωμα]] θὰ ἀπῄτει idem· ὅρα περὶ τούτων Ἕρμαννον ἐν Σοφ. Ἀντ. 920· πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 458 καὶ 557 (ἂν καὶ ἕτεροι [[ἐνταῦθα]] γράφουσιν αὑτός), Ellendt Λεξ. Σοφ. ἐν λ. αὐτὸς ἐν τέλ. 11) ἐν Ἐπιχ. 2 (Ahrens) συγκρ. αὐτότερος· ἐν Ἀριστοφ. Πλ. 83, ὑπερθ. αὐτότατος, Λατ. ipsissimus, πρβλ. Bast Γρηγ. Κορ. σ. 366, 896. ΙΙ. [[αὐτός]], ή, ό, [[ἁπλῶς]] ὡς γ΄ πρόσ. τῆς προσ. ἀντωνυμ. μόνον ἐν ταῖς πλαγίαις πτώσεσι καὶ [[οὐδέποτε]] ἐν ἀρχῇ λόγου: [[ὅθεν]] [[ἄνευ]] ἀνάγκης ἐθεωρήθη ὡς ἐγκλιτικὴ ὑπό τινων παλαιῶν γραμμ., ἴδε Spitzn. Ἰλ. Μ. 204. Ἐν ἀρχῇ στίχου εὕρηται ἐν Ἰλ. Ξ. 457, Ὀδ. Π. 388· βραδύτερον δὲν [[εἶναι]] σπάνιον παρ’ Ἀττ., ἂν καὶ οἱ Τραγικοὶ σχεδὸν δὲν μεταχειρίζονται αὐτὴν εἰ μὴ ἐν τοῖς διαλογικοῖς (ὡς τὸ Λατ. is [[εἶναι]] σπάνιον ἐν τῇ Λατ. ποιήσει, Βεντλ. Ὁρατ. ᾨδ. 3. 11, 18)· παρὰ πεζοῖς χρησιμεύει [[ὅπως]] ἀνακαλῇ εἰς τὴν μνήμην [[ὄνομα]] [[προηγουμένως]] τεθὲν ἐν τῷ λόγῳ, ἐγὼ μὲν οὖν βασιλέα…, οὐκ [[οἶδα]] ὃ τι δεῖ αὐτὸν [[ὀμόσαι]] Ξεν. Ἀν. 2. 4, 7· πειράσομαι τῷ πάππῷ... συμμαχεῖν αὐτῷ ὁ αὐτ. Κύρ. 1. 3, 15· μετὰ ἀναφορικὴν ἀντων., ὃς κε θεοῖς ἐπιπείθηται..., ἔκλυον αὐτοῦ Ἰλ. Α. 218· οὓς μὴ εὕρισκον, [[κενοτάφιον]] αὐτοῖς ἐποίησαν Ξεν. Κύρ. 6. 4, 9, πρβλ. 1. 9, 29· ἰδίως [[ἔνθα]] δεύτερον [[ῥῆμα]] ἀπαιτεῖ μεταβολὴν τῆς πτώσεως ἐν τῇ ἀντωνυμ., οἳ ἄν ἐξελεγχθῶσι…, ὡς προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι ὁ αὐτ. Ἀν. 2. 5, 27· ἐκεῖνοι, οἷς οὐκ ἐχαρίζοντο οἱ λέγοντες, οὐδ’ ἐφίλουν αὐτοὺς Δημ. 35. 4· ἐπὶ ὑποδιαιρέσεων, ὡς ὅσοΙ… οἱ μὲν αὐτῶν... Ξεν. Κύρ. 1. 1, 1, πρβλ. Πλάτ. Χαρμ. 168Ε. - Ἡ πλησιεστάτη πρὸς ταύτην [[χρῆσις]] ἐν τῇ ὀνομαστικῇ [[εἶναι]] οἷαν δεικνύουσι τὰ ἀνωτέρω παραδείγματα ἐν Ι. 7 (ἃ ἴδε). - Πλεοναστική τις [[χρῆσις]] ἀναφέρεται ἐκ τοῦ Σοφ. Φ. 315, οἷς Ὀλύμπιοι δοῖέν ποτ’ αὐτοῖς, [[ἔνθα]] [[ὅμως]] [[ἀναγνωστέον]] κατὰ Πόρσωνα (οὗ τὴν γραφὴν παρεδέχθη ὁ Jebb) οἷ’ ἀντὶ οἷς (πρβλ. 278)· ἡ [[χρῆσις]] ἐν τούτοις αὕτη χρονολογεῖται ἀπὸ τοῦ Καλλιμ. ὧν ὁ μὲν αὐτῶν Ἐπιγράμμ. 44· ὧν ὁ μὲν ὑμῶν Ἀνθ. Π. 7. 72· οὐχὶ σπάνιον παρὰ τοῖς Ἑβδ. καὶ τῇ Κ. Δ. - Περὶ τῶν λεπτῶν διαφορῶν μεταξὺ τῶν πλαγίων πτώσεων αὐτοῦ, αὐτῷ, αὐτόν, καὶ τῆς αὐτοπαθοῦς ἀντωνυμ. αὑτοῦ, αὑτῷ, αὑτόν, ἴδε ἐν λέξ. [[ἑαυτοῦ]]. ΙΙΙ. Μετὰ τοῦ ἄρθρου, ὁ [[αὐτός]], ἡ αὐτή, τὸ αὐτό, καὶ Ἀττ. κατὰ κρᾶσ. αὑτός, αὑτή, [[ταὐτό]], καὶ ταὐτόν (κατὰ τὴν ἀπαίτησιν τοῦ μέτρου· πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 734 πρὸς τὸ 325, Ἐλμσλ. ἐν Μηδ. 550)· γεν· ταὐτοῦ, δοτ. ταὐτῷ, πλ. οὐδετ. ταὐτά: Ἰων. ωὑτός, [[τωὐτό]]· - ὁ [[αὐτός]] ἀκριβῶς, ὁ [[ἴδιος]], Λατ. idem, τοῦ ὁποῖου ὑπάρχουσί τινα παραδείγματα ἔτι καὶ παρ’ Ὁμ., ὡς ἐν Ἰλ. Ζ. 391, Ὀδ. Η. 55, 326· οὐδεὶς αὐτὸς εὐτυχεῖ ποτε Εὐρ. Τρῳ. 1206· ὁ [[αὐτός]] εἰμι τῇ γνώμῃ Θουκ. 3. 38, πρβλ. 5. 75· ἐπὶ τὸ αύτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον ὁ αὐτ. 1. 79. 2) [[συχνάκις]] λαμβάνει δοτ. συντακτικήν, ὡς τὸ [[ὅμοιος]], [[παραπλήσιος]], κτλ.· πρὸς δήλωσιν ὁμοιότητος τελείας συμφωνίας, ἰδίως παρὰ πεζ. ὡς τωὐτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσσομεν Ἡρόδ. 4. 119· τὸν αὐτὸν χῶρον ἐκλιπὼν ἐμοὶ Αἰσχύλ. Χο. 543· ὁ αὐτὸς τῷ λίθῷ, [[ὅμοιος]] μὲ λίθον, Πλάτ. Εὐθύδ. 298Α· τὸ αὐτὸ πράσσειν ἢ πάσχειν τινί Ἡρόδ. 4. 119, κτλ.· ἐν ταὐτῷ εἶναί τινι, εἶμαι ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ μετά τινος, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 27· ἐμοί, ὦ ἄνδρες, δοκεῖ τὸν ἄνθρωπον τοῦτον [[μήτε]] προσίεσθαι εἰς ταὐτὸ ἡμῖν αὐτοῖς κτλ., [[μήτε]] νὰ πλησιάσῃ εἰς τὸ αὐτὸ [[μέρος]] μὲ ἡμᾶς νὰ ἐπιτρέπωμεν κτλ., [[αὐτόθι]], 1. 30, πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 210· [[ὡσαύτως]] κατὰ ταῦτά τινι Ἡρόδ. 2. 20: - [[ὡσαύτως]], ὁ αὐτὸς.. καὶ (ὡς τὸ Λατ. simul ac..) ὁ αὐτ. 4. 109· τὴν αὐτὴν ταύτην διάνοιαν καὶ κατ’ ἐκείνην ἡλικίαν Ἰσοκρ. 99Α· ὁ [[αὐτός]] τε..., καὶ…, Wolf. Λεπτ. σ. 258, 370: - ὁ αὐτὸς… [[ὥσπερ]] Stallb. Πλάτ. Φαίδων 86Α· - ἴδε ἀνωτ. 1. 10. IV. εἰδικαὶ φράσεις: 1) αὐτὸ ἕκαστον, ἕκαστον [[πρᾶγμα]] καθ’ ἑαυτό, ὡς τῷ ὄντι ἔχει, ἴδε [[αὐτοέκαστος]], Πλάτ. Φαίδων 65Ε, κτλ. 2) αὐτὸ μόνον, ὡς τὸ [[αὐτόχρημα]], [[ἁπλῶς]], μόνον, οὐδὲν [[ἄλλο]] εἰ μή, ἐπιτεταμένος [[τύπος]] τοῦ μόνον, Valk. Καλλ. σ. 28. 3) αὐτό, ἀκριβῶς, [[περίπου]], ἐπὶ τυχαίας συναντήσεως καὶ ἐν χαλαρῷ ὁρισμῷ ἀριθμοῦ, Ἑρμ. Vig. ἀρ. 123, xiv· [[ἀλλά]], κατὰ [[ταὐτό]], καὶ ὑπὸ [[ταὐτό]], κατὰ τὸν αὐτὸν [[περίπου]] χρόνον, Λατ. sub idem tempus, [[αὐτόθι]]. 4) εἰς [[ταὐτό]], ἐν ταὐτῷ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ αὐτὸ [[μέρος]], ἐν τῷ αὐτῷ μέρει, ἐκ τοῦ αὐτοῦ μέρους, Ἀττ… 5) αὐτὸ ὡς ἐπίρρ. = ἄρτι, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 540. 1. V. ἐν συνθέσει:.. 1) ἀφ’ [[ἑαυτοῦ]], [[φυσικός]], οὐχὶ [[τεχνητός]], ὡς π.χ. [[αὐτόκτιτος]], [[αὐτόροφος]]. 2) ἐν ἀκατεργάστῳ φυσικῇ καταστάσει, ὡς π.χ. αὐτοπόκιστος. 3) ἐξ ἁπλοῦ.., ἐκ μηδενὸς ἄλλου εἰ μὴ ἐκ..., π.χ. [[αὐτόξυλος]], αὐτολίθινος. 4) αφ’ [[ἑαυτοῦ]]..., ὡς ἐν τῷ [[αὐτοδίδακτος]], [[αὐτόματος]]: καὶ ἑπομ. ἀνεξαρτήτως, ὡς π.χ. [[αὐτοκράτωρ]], αυτόνομος. 5) [[ἐντεῦθεν]], ὡς «[[ἄλλος]] ἐγώ», [[ἀληθής]], [[ἴδιος]], [[ἀπαράλλακτος]], «σωστὸς» ὡς ἐπὶ κυρίων ὀνομάτων, [[Αὐτοθαΐς]], Λατ. altera, Thaïs Schäf. Μέλας 28. 6) ἀφῃρημένως, τὸ ἰδανικόν, ἴδε ἀνωτ. Ι. 4. 7) ἀκριβῶς, «σωστὰ» ὡς ἐν τῷ [[αὐτόδεκα]]. 8) σπανίως μετὰ τῆς αὐτοπαθοῦς ἐννοίας τοῦ αὑτοῦ καὶ τοῦ [[ἀλλήλων]], ὡς [[αὐθέντης]], [[αὐτοκτονέω]]. 9) [[ὁμοῦ]] μετά τινος, ὡς π.χ. [[αὐτόπρεμνος]], [[αὐτόρριζος]], μετ’ αὐτῆς τῆς ῥίζης· ἴδε ἀνωτ. Ι. 5. - Περὶ τοῦ αὐτοῦ, αὐτῆς, κτλ.· ἴδε τὰ προσήκοντα ἄρθρα. (Ἡ ἀρίστη [[πραγματεία]] ἐπὶ τῆς ἀντωνυμίας ταύτης [[εἶναι]] ἔτι καὶ νῦν ἡ τοῦ Ἑρμάννου Dissertatio de Pron. [[αὐτός]], Opusc. 1. 308, κτλ., τυπωθεῖσα [[ὡσαύτως]] ἐν τέλει τοῦ Viger μετὰ περιλήψεως τῶν περιεχομένων αὐτῆς, [[αὐτόθι]] § 123Β).

|auten=ή, ό: [[same]], [[self]].—(1) pronoun of identity, ἦρχε δὲ τῷ αὐτὴν ὁδὸν ἥν περ οἱ ἄλλοι (the [[same]] [[way]], [[like]] τὴν αὐτήν in Attic), Od. 8.107, Il. 12.225. (The [[article]] [[when]] joined to [[αὐτός]] in [[Homer]] is [[demonstrative]], e. g. τὼ δ' αὐτὼ μάρτυροι [[ἔστων]], ‘[[these]]’ [[two]] men [[themselves]], [[not]] ‘the [[same]]’ [[two]], Il. 1.338, Od. 16.334; [[once]] occurs crasis, ωὑτὸς [[ἀνήρ]], ‘[[that]]’ [[same]] [[man]], Il. 5.396).—(2) pronoun of [[emphasis]] and [[antithesis]], as [[one]] [[person]] is contrasted [[with]] [[another]], or [[with]] [[some]] [[possession]] or [[part]] of [[himself]], the [[extent]] to [[which]] [[this]] antithetic [[idea]] is carried forming a [[highly]] [[characteristic]] [[feature]] of the Homeric [[style]]; πολλὰς δ' ἶφθίμους ψῦχὰς Ἄιδι προΐαψεν &#x007C; ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε [[κύνεσσιν]], hurled [[their]] souls to [[Hades]], [[but]] made [[them]], i. e. [[their]] bodies, a [[prey]] to dogs, Il. 1.4; εἰσενόησα βιὴν Ἡρᾶκληείην &#x007C; [[εἴδωλον]]· αὐτὸς δὲ μετ' ἆθανάτοισι θεοῖσιν &#x007C; τέρπεται, κτλ., [[Heracles]] [[himself]] in [[heaven]], his [[ghost]] in [[hell]], Od. 11.602; [[δησάντων]] σε ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ [[ἀνήφθω]], [[let]] [[them]] [[tie]] [[you]] [[standing]] up on the [[mast]]-[[block]], [[with]] the [[rope]] ends fastened to (the [[mast]]) itself, Od. 12.51; Πριάμοιο δόμον ξεστῇς αἰθούσῃσι τετυγμένον, αὐτὰρ ἐν [[αὐτῷ]], i. e. in the [[house]] itself, as [[distinguished]] [[from]] its [[corridor]], Il. 6.243, and so [[continually]]. (The [[occurrence]] of [[αὐτός]] in the [[oblique]] cases as [[simple]] unemphatic [[personal]] pronoun is denied [[altogether]] to [[Homer]] by [[some]] scholars, and in [[most]] of the [[seeming]] instances an [[emphasis]] or [[contrast]] [[may]] be detected, as [[clearly]] e. g. Il. 3.365; [[still]] the [[approach]] to the [[later]] [[use]] is [[sometimes]] [[uncomfortably]] [[close]], e. g. Il. 2.347).— Here belong [[such]] expressions as ὑπὸ λόφον αὐτόν, ‘[[directly]]’ [[under]] the [[plume]], Il. 13.615, Od. 10.158; [[δύω]] ἵππους αὐτοῖσιν [[ὄχεσφιν]], ‘[[chariot]] and [[all]],’ Il. 8.290; [[αὐτός]] περ [[ἐών]], ‘by [[himself]],’ i. e. [[alone]], Il. 8.99, Od. 14.8, 450.—Here, [[too]], belong the reflexive uses, Od. 4.247, etc.; αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν, by [[our]] [[own]] [[folly]], Od. 10.27; τὴν αὐτοῦ φιλέει, loves his [[own]], Il. 9.342, Od. 2.125; [[similarly]], αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο, Od. 1.7; τὰ ς(ὰ) αὐτῆς ἔργα κόμιζε, Il. 6.490, ‘[[their]] [[own]],’ ‘[[thine]] [[own]].’

|sltr=[[αὐτός]] (-ός, -οῦ, -ῷ, -όν; -ῶν, -οῖς, -ούς: -ά, -ᾶς, -ᾷ, -άν; -αῖς: -ό acc.; -ῶν) <br /><b>1</b> [[emphatic]] adj., [[himself]], herself <br /><b>a</b> nom., Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς [[γέρας]] [[ἔδεκτο]] (O. 2.48) [[ἐπεὶ]] πολιᾶς εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν (O. 7.62) αὐτὸς ὑπαντίασεν, Τυροῦς ἐρασιπλοκάμου [[γενεά]] (P. 4.135) ἀπαθὴς δ' αὐτὸς πρὸς ἀστῶν (P. 4.297) χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι [[βάλλω]] (P. 8.56) [[δέος]] πλᾶξε γυναῖκας · καὶ γὰρ αὐτὰ [[ὅμως]] ἄμυνεν (N. 1.50) τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί [[τις]] [[ἕκαστος]] ἐξοχώτατα [[φάσθαι]] (N. 4.91) [[ἕπομαι]] δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν (N. 6.54) “εἰ μὲν αὐτὸς Οὔλυμπον θέλεις λτ;ναίειν&gt;” (N. 10.84) τετράτῳ δ' αὐτὸς ἐπεδάθη fr. 135.<br /><b>b</b> c. subs. αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχναν Γλαυκῶπις (O. 7.50) οἱ αὐτὰ Ζηνὸς [[παῖς]] ἔπορεν (O. 13.76) [[Ἰάσων]] αὐτὸς (P. 4.169) Αἰήτᾳ παρ' [[αὐτῷ]] (P. 4.213) θάνεν μὲν αὐτὸς [[ἥρως]] Ἀτρείδας (P. 11.31) ἀγάλματ' ἐπ αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ (N. 5.1) ἀνὰ δ' αὐλὸν ἐπ αὐτὰν [[ὄρσομεν]] ἱππίων ἀέθλων κορυφάν (Ceporinus: αὐτὸν codd.) (N. 9.8) <br /><b>c</b> c. pron. κατὰ γαἶ αὐτόν τε νιν καὶ φαιδίμας ἵππους ἔμαρψεν (O. 6.14) [[δέξαι]] [[στεφάνωμα]] τόδ' ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ αὐτόν τέ νιν (P. 12.6) <br /><b>d</b> c. reflex. pron. [κόρῳ δ' ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον, [[τάν]] οἱ πάτηρ [[ὕπερ]] κρέμασε καρτερὸν [[αὐτῷ]] λίθον (codd.: ἅν [[τοι]] Fennel: ἅν οἱ Hermann) (O. 1.57) ] ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ [[σφίσιν]] αὐτοῖς (v. Trypho, fr. 34 de Velsen; Schwyz. 2. 198 (θ)) fr. 163.<br /><b>2</b> reflex. pron. ὃν πατὴρ [[ἔχει]] [[μέγας]] ἑτοῖμον [[αὐτῷ]] πάρεδρον (O. 2.76) καὶ τὰν πατρὸς [[ἀντία]] Μήδειαν θεμέναν γάμον αὐτᾷ (O. 13.53) χρὴ δὲ κατ' αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν [[μέτρον]] (P. 2.34) [[διδοῖ]] ψᾶφον περ' αὐτᾶς (''[[sc.]]'' [[δρῦς]]) (P. 4.265) “ταὶ δ' ἐπιγουνίδιον θαησάμεναι [[βρέφος]] αὐταῖς” (αὐγαῖς coni. Bergk e Σ paraphr.) (P. 9.62) τὸ σὸν αὐτοῦ [[μέλι]] γλάζεις (Wil.: τὸ [[σαυτοῦ]], τοσαῦτα codd. Theocriti: τὸ σαυτῷ Ahrens) fr. 97. <br /><b>3</b> him, her, it pers. pron. ἄταν ἅν [[τοι]] πατὴρ [[ὕπερ]] κρέμασε καρτερὸν [[αὐτῷ]] λίθον (O. 1.57) ὁ δ' [[αὐτῷ]] πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη (O. 1.73) [[ἤδη]] γὰρ [[αὐτῷ]] [[διχόμηνις]] ὅλον ὀφθαλμὸν ἀντέφλεξε Μήνα (O. 3.19) ἔδοξεν γυμνὸς [[αὐτῷ]] [[κᾶπος]] ὀξείαις ὑπακουέμεν αὐγαῖς ἀελίου (O. 3.24) ξεινίαις αὐτοὺς ἐποίχονται τραπέζαις (O. 3.40) χρὴ [[τοίνυν]] πύλας ὕμνων ἀναπιτνάμεν αὐταῖς (O. 6.27) [[δύο]] δὲ γλαυκῶπες αὐτὸν ἐθρέψαντο δράκοντες (O. 6.45) Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ [[γεγάκειν]] πατρός (O. 6.49) [[νῦν]] μὲν [[αὐτῷ]] [[γέρας]] [[Ἀλκιμέδων]] (''[[sc.]]'' [[ἐστί]]) (O. 8.65) αὐτούς τ' ἀέξοι καὶ πόλιν (O. 8.88) [[σύνδικος]] δ' [[αὐτῷ]] Ἰολάου [[τύμβος]] (O. 9.98) γλυκὺ γὰρ [[αὐτῷ]] [[μέλος]] ὀφείλων ἐπιλέλαθ (O. 10.3) Τιρύνθιον ἔπερσαν [[αὐτῷ]] στρατὸν (O. 10.32) [[δύο]] δ' αὐτὸν ἔρεψαν πλόκοι σελίνων (O. 13.32) τὰ δ' Ὀλυμπίᾳ αὐτῶν ἔοικεν [[ἤδη]] [[πάροιθε]] λελέχθαι (O. 13.101) [[Σικελία]] τ' αὐτοῦ πιέζει στέρνα (P. 1.19) δόλον [[αὐτῷ]] θέσαν Ζηνὸς παλάμαι (P. 2.39) καιομένα δ' [[αὐτῷ]] διέφαινε [[πυρά]] (P. 3.44) “[[πεύθομαι]] δ' αὐτὰν ἐναλίαν βᾶμεν” (P. 4.38) ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι [[δώσω]] (P. 4.67) ἐκ δ' ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων (P. 4.121) αὐτοὺς [[Ἰάσων]] [[δέγμενος]] (P. 4.128) “τὰ μὲν λῦσον, [[ἄμμιν]] μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ [[κακόν]]” (P. 4.155) κάρυξε δ' αὐτοῖς (P. 4.200) τελευτὰν [[κεῖνος]] αὐταῖς ἡμιθέων [[πλόος]] ἄγαγεν (P. 4.210) Ἑλλὰς αὐτὰν ἐν φρασὶ καιομέναν δονέοι (P. 4.218) κλέψεν τε Μήδειαν σὺν αὐτᾷ ([[αὐτῷ]] Σ&#774;{γρ}. σὺν τῇ Μηδείᾳ θελούσῃ καὶ ἐνεργούσῃ) (P. 4.250) πότμου παραδόντος αὐτόν (''[[sc.]]'' πλοῦτον) (P. 5.3) [[ποτὶ]] γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε (P. 9.118) ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχὸςἀνέειπεν (P. 10.8) ὁχάλκεος οὐρανὸς οὔ ποτ' ἀμβατὸς [[αὐτῷ]] (Tricl. e Σ: αὐτοῖς codd.) (P. 10.27) ἔνεπεν· αὐτὸν μὰν σεμνὸν αἰνήσειν νόμον (N. 1.69) δῶρα καὶ [[κράτος]] ἐξέφαναν ἐγ [[γένος]] [[αὐτῷ]] (N. 4.68) πέταται δ' [[ἐπί]] τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας [[τηλόθεν]] ὄνυμ αὐτῶν (N. 6.49) εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι (i. e. τὸ τῆς γειτνιάσεως ἀγαθόν) (N. 7.89) θεὸς ἔντυεν αὐτοῦ θυμὸν αἰχματὰν ἀμύνειν λοιγὸν Ἐνυαλίου (N. 9.36) νίκαν, τὰν λτ;γτ;ενοκράτει [[Ποσειδάων]] ὀπάσαις, Δωρίων [[αὐτῷ]] [[στεφάνωμα]] κόμᾳ πέμπεν ἀναδεῖσθαι σελίνων (I. 2.15) [[ἐπεί]] [[τοι]] [[οὐκ]] ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν (I. 2.46) αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν (I. 4.37) [[ἄνδωκε]] δ' [[αὐτῷ]] [[φέρτατος]] οἰνοδόκον φιάλαν (I. 6.39) ἦ γὰρ [α]ὐτῶν μετάστασιν ἄκραν[θῆ]κε (Π&#774;{S}: ἀνδρ[ῶν] Π&#774;{ac}) Δ. 4. 40. τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, [[ἅμα]] δ' [[αὐτῷ]] [[κύων]] fr. 74. φοινικορόδοις δἐνὶ λειμώνεσσι [[προάστιον]] αὐτῶν Θρ. . 3. κατὰ μὲν φίλα τέκν' ἔπεφνεν δώδεκ, αὐτὸν δὲ τρίτον fr. 171. ἁ Μειδύλου δ' [[αὐτῷ]] [[γενεά]] fr. 190. ]τ' ἐς αὐτόν[ Δ. 4f. 6.<br /><b>4</b> ὁ [[αὐτός]] v. ὁ C. 7.

|astxt=[[αὐτός]], -ή, -ό, determinative pron., in [[late]] Gk. [[much]] [[more]] freq. [[than]] in cl. (WM, 178f.; Jannaris, HGG, §1399). <br /><b class="num">1.</b>Emphatic (so [[always]] in nom. exc. [[when]] preceded by the [[art]]., v. infr., iii);<br /><b class="num">(1)</b>[[self]] (ipse), expressing [[opposition]], [[distinction]], [[exclusion]], etc., αὐ. ἐκχυθήσεται, Lk 5:37; αὐ. ἐγινώσκεν, Jo 2:25; αὐ. [[ὑμεῖς]], Jo 3:28; καὶ αὐ. [[ἐγώ]], Ro 15:14; αὐ. [[Ἰησοῦς]], Jo 2:24; αὐ. καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ, Mk 2:25; [[ὑμεῖς]] αὐ., Mk 6:31; esp. (as freq in cl.) αὐ. ὁ, Mt 3:4, Mk 6:17, Jo 16:27, I Th 3:11, al.; in [[late]] Gk., [[sometimes]] weakened,ἐν αὐτῇ τ. ὥρᾳ, in [[that]] [[hour]], Lk 10:21 (M, Pr., 91; MM, s.v.); <br /><b class="num">(2)</b>[[emphatic]], he, she, it (M, Pr., 86; Bl., §48, 1, 2, 7), Mt 1:21, 12:50, Lk 6:35, al.; pointing to [[some]] [[one]] as [[master]] (cl.), Mt 8:24, Mk 4:38, al.; αὐ., καὶ αὐ. = [[οὗτος]], ὁ δε (BL, §48, 1), Mt 14:2, Mk 14:15, 44, Lk 1:22, 2:28, al.<br /><b class="num">2.</b>In [[oblique]] cases (cl.), for the [[simple]] pron. of 3rd pers., he, she, it, Mt 7:9, 10:12, 26:44, al.; [[with]] ptcp. in gen. absol., Mt 9:18, Mk 13:1, al. (for irreg. constructions, V. Bl., §74, 5); pleonastically [[after]] the [[relative]] (cf. Heb. אֲשֶׁר לֹו; WM, 184ff.; Bl., §50, 4; MM, s.v.), Mk 7:25, Re 3:8, 7:2, al.; in constr. ad sensum, [[without]] [[proper]] [[subject]] [[expressly]] indicated, Mt 4:23, Ac 8:5, II Co 2:13, al.; gen. αὐτοῦ = ἐκείνου, Ro 11:11, I Th 2:19, Tit 3:5, He 2:4.<br /><b class="num">3.</b>ὁ, ἡ, τὸ αὐ., the [[same]]: He 1:12, 13:8; τὸ αὐ., ποιεῖν, Mt 5:46, 47, al.; φρονεῖν, Ro 12:16, 15:5, Phl 2:2, al.; τὰ αὐ., Ac 15:27, Ro 2:1, al.; κατὰ τὸ (τὰ) αὐ. (MM, s.v.), Ac 14:1, Lk 6:23, al.; ἐπὶ τὸ αὐ., [[together]] (MM, s.v.), Mt 22:34, Ac 1:15, al.; ἓν κ. τὸ αὐ., I Co 11:5, 12:11; c. dat. (cl.), I Co 11:5; [[with]] a [[noun]], [[λόγος]], Mk 14:39; μέτρος, Phl 1:30; [[πνεῦμα]], I Co 12:4.

|lsmtext='''αὐτός:''' [[αὐτή]], [[αὐτό]], οριστ. αντων., ο [[ίδιος]], Λατ. [[ipse]]· στις πλάγιες πτώσεις, χρησιμοποιείται μόνο για τη [[δήλωση]] της προσ. αντων. αυτός, αυτή, αυτό· με το [[άρθρο]] ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]] (ή [[ταὐτόν]]) κ.λπ.· αυτός μόνο, ο [[ίδιος]].<br /><b class="num">I.</b> ο [[ίδιος]], εγώ ο [[ίδιος]], εσύ ο [[ίδιος]] κ.λπ.· αιτ. στο [[πρόσωπο]] του ρήματος, σε Όμηρ. κ.λπ.<br /><b class="num">1.</b> αυτός ο [[ίδιος]], ο [[πραγματικός]] [[άνθρωπος]], η [[ψυχή]], όχι το [[σώμα]], σε Ομήρ. Οδ.· ή αντίθ. προς τους άλλους, όπως ο [[βασιλιάς]] προς τους υπηκόους του, ο [[πατέρας]] προς τα [[παιδιά]] του, ο άντρας προς τη [[γυναίκα]] του κ.λπ., σε Όμηρ.· απ' όπου απόλ. λέγεται για το Δάσκαλο, τίς [[οὗτος]]; Αὐτός, δηλ. ο [[Σωκράτης]], σε Αριστοφ.· ομοίως σε ουδ., αὐτὸ [[δείξει]], το [[αποτέλεσμα]] θα [[δείξει]], σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> αφ' [[εαυτού]], από τη [[θέληση]] κάποιου, Λατ. [[sponte]], σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> από [[μόνος]] του, [[μόνος]], [[αὐτός]] περ [[ἐών]], παρότι [[μόνος]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>αὐτοί ἐσμεν</i>, είμαστε [[μεταξύ]] μας δηλ. [[ανάμεσα]] σε φίλους, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">4.</b> σε Πλάτ., τὸ δίκαιον [[αὐτό]], το [[δίκαιο]] [[καθαυτό]], η [[ιδέα]] της δικαιοσύνης κ.λπ.· πρβλ. [[αὐτοάνθρωπος]].<br /><b class="num">5.</b> σε δοτ. με ουσ., μαζί με, <i>ἀνόρουσεν αὐτῇ σὺν φόρμιγγι</i>, αυτός κρατούσε τη [[λύρα]] στο [[χέρι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>αὐτῇ σὺν πήληκι</i>, μαζί μ' αυτή την [[περικεφαλαία]], στο ίδ.· και [[χωρίς]] [[σύν]], αὐτοῖς [[ἀνδράσι]], μαζί με τους άνδρες, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">6.</b> προστίθεται στα τακτικά αριθμητικά, δηλ. [[πέμπτος]] [[αὐτός]], αυτός [[πέμπτος]], δηλ. αυτός μαζί με άλλους [[τέσσερις]], σε Θουκ.<br /><b class="num">7.</b> σε συνδυασμό με την προσωπ. αντων., ἐγὼ [[αὐτός]], [[ἐμέθεν]] αὐτῆς, <i>σὲ αὐτόν</i> κ.λπ., σε Όμηρ., Ηρόδ. και Αττ. ενώνεται με τις πλάγιες πτώσεις της προσ. αντων. [[ἐμαυτοῦ]], <i>σε-αυτοῦ</i>, <i>ἑ-αυτοῦ</i>· συνδέεται με αυτές τις αυτοπαθείς αντων. για να προσθέσει [[δύναμη]], αὐτὸςκαθ' [[αὑτοῦ]], <i>αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν</i>, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">8.</b> η γεν. αὐτοῦ χρησιμ. με την κτητική αντων., πατρὸς [[κλέος]] ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">9.</b> αὐτὸς [[ἑαυτοῦ]], χρησιμ. με συγκρ. και υπερθ. επίθ. για να δηλώσει [[κάτι]] ασυνήθιστο, <i>αὐτὸςἑωυτοῦ πολλῷ ὑποδεέστερος</i>, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> αυτός, αυτή, αυτό, [[απλώς]] ως γʹ πρόσ., μόνο σε πλάγιες πτώσεις και [[ποτέ]] στην [[αρχή]] πρότασης, σε Όμηρ., Αττ.· πρβλ. [[ἑαυτοῦ]].<br /><b class="num">III.</b> με [[άρθρο]], ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]], και Αττ. συνηρ. [[αὑτός]], [[αὑτή]], [[ταὐτό]] και [[ταὐτόν]], γεν. <i>ταὐτοῦ</i>, δοτ. <i>ταὐτῷ</i>, πληθ. ουδ. [[ταὐτά]]· Ιων. [[ὡὐτός]], <i>τὠυτό</i>· αυτός ακριβώς, ο [[ίδιος]], Λατ. [[idem]], σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ.· [[συχνά]] παίρνει μια δοτ. όπως [[ὅμοιος]], για να δηλώσει [[ομοιότητα]], τὠυτὸ iν [[ὑμῖν]] ἐπρήσσομεν, θα προοδεύσουμε το ίδιο με εσάς, σε Ηρόδ.· επίσης, ὁ αὐτὸς [[καί]], πρβλ. Λατ. [[simul]] ac, στον ίδ.<br /><b class="num">IV.</b> <i>αὐτο-</i>, σε [[σύνθεση]]·<br /><b class="num">1.</b> ο αφ' [[εαυτού]], δηλ. [[φυσικός]], [[έμφυτος]], όχι κατασκευασμένος, όπως σε [[αὐτόκτιτος]].<br /><b class="num">2.</b> από μόνο..., από κανένα [[άλλο]] [[παρά]]..., όπως στο [[αὐτόξυλος]].<br /><b class="num">3.</b> αφ' [[εαυτού]], αυτο-, όπως σε [[αὐτοδίδακτος]], [[αὐτόματος]]· και ομοίως, ανεξάρτητα, όπως στο [[αὐτόνομος]].<br /><b class="num">4.</b> [[μόλις]], ακριβώς, όπως στο [[αὐτόδεκα]].<br /><b class="num">5.</b> με αυτοπαθή [[έννοια]] του αὐτοῦ και των [[ἀλλήλων]], όπως τα [[αὐθέντης]], [[αὐτοκτονέω]].<br /><b class="num">6.</b> μαζί με, όπως τα [[αὐτόπρεμνος]], [[αὐτόρριζος]].

|etymtx=Grammatical information: pron.<br />Meaning: [[self]] (Il.), in the obl. cases also as anaphorical pronoun of the 3rd person; ([[ὁ]]) [[αὐτός]] [[the same]]<br />Compounds: Very many compounds; cf. Sommer Nominalkomp. 83ff., 153ff. S. DELG. - S. [[κασίγνητος]]; [[αὐτόδιον]], [[αὐτόματος]].<br />Derivatives: [[αὐτόθι]] etc.; [[αυτίκα]] [[sub verbo|s.v.]] - [[αὑτιτης]] (''[[sc.]]'' [[οἶνος]]) <b class="b2">local wine(?)</b>, s. Redard, Les noms grecs en <b class="b3">-της</b> 96, also [[all alone]] (Arist., hapax); - [[αὔτως]] Adv. (with opposit. accent. Schwyzer 384) [[in this very manner]], [[just so]], [[in vain etc.]]. - [[αὔσιος]] [[idle]], [[in vain]] (Ibykos).<br />Origin: IE [Indo-European] [73]? <b class="b2">*h₂eu</b> <b class="b2">on the other hand; he there</b>?<br />Etymology: Not quite certain. S. Schwyzer 613f. and Risch, Wortbild. 312 (from <b class="b3">αὖ τόν</b>).On Goth. [[auÞs]], [[auÞeis]], NHG. [[öde]] etc. Mezger, KZ 82 (1968) 288ff.

|mdlsjtxt=[[self]], Lat. [[ipse]]:— in the [[oblique]] cases [[simply]] for the [[personal]] Pron., him, her, it:— with the Artic. ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]] (or [[ταὐτόν]]), etc., the [[very]] one, the [[same]].<br /><b class="num">I.</b> [[self]], [[myself]], [[thyself]], etc., acc. to the [[person]] of the Verb., Hom., etc.:<br /><b class="num">1.</b> [[oneself]], one's true [[self]], the [[soul]], not the [[body]], Od.; or opp. [[to others]], as [[king]] to subjects, [[parent]] to children, man to [[wife]], etc., Hom.; [[hence]] absol. for the [[master]], τίς [[οὗτος]];—Αὐτός, i. e. [[Socrates]], Ar.; [[similarly]] in neut. αὐτὸ [[δείξει]] the [[result]] [[will]] [[show]], Eur.<br /><b class="num">2.</b> of [[oneself]], of one's own [[accord]], Lat. [[sponte]], Hom., Soph.<br /><b class="num">3.</b> by [[oneself]], [[alone]], [[αὐτός]] περ ἐών [[although]] [[alone]], Il.; αὐτοί ἐσμεν we are by [[ourselves]], i. e. [[among]] friends, Ar.<br /><b class="num">4.</b> in Plat., τὸ δίκαιον [[αὐτό]] [[right]] in itself, the [[idea]] of [[right]], etc.; cf. [[αὐτοάνθρωπος]].<br /><b class="num">5.</b> in dat. with Subst., [[together]] with, ἀνόρουσεν αὐτῆι σὺν φόρμιγγι he sprang up [[lyre]] in [[hand]], Il.; αὐτῆι σὺν πήληκι [[helmet]] and all, Il.; and without σύν, αὐτοῖς [[ἀνδράσι]] men and all, Hdt., etc.<br /><b class="num">6.</b> added to ordinal Numbers, e. g. [[πέμπτος]] [[αὐτός]] [[himself]] the [[fifth]], i.e. [[himself]] with [[four]] others, Thuc.<br /><b class="num">7.</b> in [[connection]] with the [[person]]. Pron., ἐγὼ [[αὐτός]], [[ἐμέθεν]] αὐτῆς, σὲ αὐτόν, etc., Hom.; in Hdt. and Attic it coalesces with [[oblique]] cases of Pron., [[ἐμαυτοῦ]], σε-αυτοῦ, ἑ-αυτοῦ:— it is joined with these reflexive Pronouns to add [[force]], αὐτὸς καθ' [[αὑτοῦ]], αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν Aesch., etc.<br /><b class="num">8.</b> gen. αὐτοῦ is used with the possessive Pron., πατρὸς [[κλέος]] ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ Il.<br /><b class="num">9.</b> αὐτὸς [[ἑαυτοῦ]] is also used with comp. and Sup. adj. to [[express]] [[something]] [[unusual]], αὐτὸς [[ἑωυτοῦ]] πολλῶι ὑποδεέστερος Hdt.<br /><b class="num">II.</b> he, she, it, for the [[simple]] Pron. of 3 [[person]], only in [[oblique]] cases, and [[never]] at the [[beginning]] of a [[sentence]], Hom., Attic: cf. [[ἑαυτοῦ]].<br /><b class="num">III.</b> with Article ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]], and Attic contr. [[αὑτός]], [[αὑτή]], [[ταὐτό]] and [[ταὐτόν]], gen. ταὐτοῦ, dat. ταὐτῶι, pl. neut. [[ταὐτά]]: ionic [[ὡὐτός]], τὠυτό:— the [[very]] one, the [[same]], Lat. [[idem]], Hom., Hdt., Attic:—it freq. takes a dat., like [[ὅμοιος]], to [[denote]] [[sameness]], τὠυτὸ ἂν [[ὑμῖν]] ἐπρήσσομεν we should [[fare]] the [[same]] as you, Hdt.; also, ὁ αὐτὸς καί, cf. Lat. [[simul]] ac, Hdt.<br /><b class="num">IV.</b> αὐτο- in Compos.:<br /><b class="num">1.</b> of itself, i. e. [[natural]], [[native]], not made, as in [[αὐτόκτιτος]].<br /><b class="num">2.</b> of [[mere]]…, of [[nothing]] but…, as in [[αὐτόξυλος]].<br /><b class="num">3.</b> of [[oneself]], [[self]]-, as in [[αὐτοδίδακτος]], [[αὐτόματος]]: and so [[independently]], as in [[αὐτόνομος]].<br /><b class="num">4.</b> [[just]], [[exactly]], as in [[αὐτόδεκα]].<br /><b class="num">5.</b> with reflex. [[sense]] of [[αὑτοῦ]] and [[ἀλλήλων]], as [[αὐθέντης]], [[αὐτοκτονέω]].<br /><b class="num">6.</b> [[together]] with, as in [[αὐτόπρεμνος]], [[αὐτόρριζος]].

|ftr='''αὐτός''': {autós}<br />'''Forms''': (ὁ) [[αὐτός]] [[derselbe]], [[der nämliche]]<br />'''Meaning''': [[selbst]] (seit Il.), in den obl. Kasus auch als anaphorisches Pronomen der 3. Person gebraucht.<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[αὐτίτης]] (''[[sc.]]'' [[οἶνος]]) Bed. strittig, s. Redard Les noms grecs en -της 96, auch [[alleinig]] (Arist.); [[αὐτότης]] f. [[Identität]] (S. E.); — [[ταὐτότης]] f. ib. (Arist. u. a.); denominative Verba [[ταὐτόομαι]] [[identifiziert werden]] (Dam., Prokl.), [[ταὐτίζω]] [[als Synonyme benutzen]] (Prokl., Eust.). — Sehr zahlreiche Komposita, worüber Vintschger Die αὐτο-Komposita sprachwissenschaftl. klassifiziert. Progr. Gmunden 1899; vgl. noch die Ausführungen bei Sommer Nominalkomp. 83ff., 153ff. — [[αὔτως]] Adv. (mit oppositivem Akzent, vgl. οὑτῶς neben [[οὗτος]] usw.; Schwyzer 384) [[gerade so]], [[für sich allein]], [[lediglich]] mit verschiedenen modalen Sinnfärbungen. Teilweise können diese in einer älteren konkreten Bedeutung von [[αὐτός]] wurzeln, die bei seiner Grammatikalisierung verlorenging, aber auch in der Ableitung [[αὔσιος]] [[eitel]], [[vergeblich]] (Ibykos) erhalten blieb. Ein zwingender Grund, wegen gewisser Homerstellen ein besonderes [[αὔτως]] [[eitel]], [[nichtig]] neben [[αὔτως]] [[gerade so]], [[für sich allein]] (zu [[αὐτός]]) anzunehmen (Doederlein, Froehde, s. Bechtel Lex., ebenso Schwyzer 614), scheint nicht vorzuliegen.<br />'''Etymology''': Da die grammatische Bedeutung [[selbst]] jedenfalls aus einem älteren konkreten Gebrauch hervorgewachsen ist, dieser aber unbekannt bleibt, haben alle etymologischen Versuche einen sehr beschränkten Wert, vgl. die Lit. bei Bq und bei Schwyzer 613f. So könnte an und für sich das von Froehde BB 20, 193ff. für [[αὔτως]] [[eitel]], [[nichtig]] zum Vergleich herangezogene germanische Adjektiv, got. ''auþs'', ''auþeis'', nhd. ''öde'' usw., auch für [[αὐτός]] in Betracht kommen. — Vgl. Mezger Word 2, 229.<br />'''Page''' 1,191-192