3,273,773
edits
σέβομαι: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "S.''Ant.''" to "S.''Ant.''"
m (Text replacement - "perh." to "perhaps") |
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sevomai | |Transliteration C=sevomai | ||
|Beta Code=se/bomai | |Beta Code=se/bomai | ||
|Definition=mostly used in pres.: impf. in | |Definition=mostly used in pres.: impf. in [[Herodotus|Hdt.]]7.197: <span class="bld">A</span> fut. σεβήσομαι ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''1381.202 (ii A.D.): aor. ἐσέφθην [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''164, [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]'' 254b, Porph.''Plot.''12:—[[feel awe]] or [[fear]] before God, [[feel shame]], <b class="b3">οὔ νυ σέβεσθε</b>; Il.4.242, cf. Ar.''Nu.''293; τιμῶν καὶ σεβόμενος [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''729c; [[σεφθεῖσα]] [[awe-stricken]], Id.''[[Phaedrus|Phdr.]]'' [[l.c.]]: rarely c. inf., [[dread]] or [[fear to do]] a thing, σ. προσιδέσθαι... ἀντία φάσθαι [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''694 (lyr.); μιαίνειν τὸ θεῖον Pl.''Ti.''69d; σέβεται καὶ φοβεῖται.. τό τι κινεῖν τῶν καθεστώτων Id.''Lg.'' 798b: so c. acc. rei, [[to fear to do]] it, Antipho 2.4.12: c. part., σ. προσορῶν [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]'' 250e.<br><span class="bld">2</span> after Hom., c. acc. pers., [[revere]], [[worship]], Κρονίδαν Pi.''P.''6.25; θεούς A.''Supp.''921, etc.; <b class="b3">πάντων ἀνάκτων κοινοβωμίαν</b> ib.223; Λατώ Ar.''Th.''123; <b class="b3">Λυκοῦργον σέβεσθαι</b> [[worship]] him as a [[hero]], [[Herodotus|Hdt.]]1.66, cf. 7.197; προσορῶν ὡς θεὸν σ. τινά [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]'' 251a; [[do homage to]] Zeus, [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''937: generally, [[pay honour to]] or [[pay respect to]].., <b class="b3">θνατοὺς ἄγαν σ.</b> ib.543 (lyr.); τὸ φίλον [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''187 (lyr.), cf. ''Ph.''1163 (lyr.), etc.; σ. τινὰ τύχης μάκαρος E.''IT''648.<br><span class="bld">b</span> especially of Jewish proselytes, σεβομένη τὸν θεόν ''Act.Ap.''16.14, cf.J.''AJ''14.7.2; <b class="b3">σεβόμενοι προσήλυτοι, Ἕλληνες</b>, ''Act.Ap.''13.43, 17.4; <b class="b3">σεβόμεναι γυναῖκες</b> ib.13.50.<br><span class="bld">3</span> of things, τὰ βυβλία σεβόμενοι μεγάλως [[Herodotus|Hdt.]]3.128; ὄργια Ar.''Th.''949; ὦ Πιερία, σέβεταί σ' Εὔιος E.''Ba.''566 (lyr.); τὸ σῶφρον αἰδούμενος ἅμα καὶ σ. [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''837c.<br><span class="bld">II</span> Act. [[σέβω]] is post-Hom., used only in pres. and impf., [[worship]], [[honour]], mostly of the gods, σ. Δήμητρος πανήγυριν Archil.120; πατρὸς Ὀλυμπίοιοτιμάν Pi.''O.''14.12; θεούς A.''Th.''596; Νύμφας Id.''Eu.''22; Ἅιδην [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''777; <b class="b3">τἀν Ἅιδου</b> ib.780; θεῶν θέσμια Id.''Aj.'' 713(lyr.), etc.; rare in Prose, νομίζεται θεοὺς σέβειν [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''4.4.19, cf. Ar.''Nu.''600; but also of parents, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1377, cf. ''Ant.''511; of kings, Id.''Aj.''667, etc.; of suppliants, A.''Eu.''151 (lyr.); λέγω κατ' ἄνδρα, μὴ θεόν, σέβειν ἐμέ Id.''Ag.''925; αἰχμὴν.. μᾶλλον θεοῦ σ. Id.''Th.''530; σ. ὀνείρων φάσματα Id.''Ag.''274; τὰς ἐμὰς ἀρχὰς σ. [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''744 (<b class="b3">εὖ σέβουσι</b> is dub. cj. for [[εὐσεβοῦσι]] in [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''338, cf. E.''Ph.''1320, ''Tr.''85); <b class="b3">σέβειν ἐν τιμῇ</b> c. acc., [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''166, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''647a: c. inf., <b class="b3">ὑβρίζειν ἐν κακοῖσιν οὐ σέβω</b>, i.e. <b class="b3">τὸ ὑβρίζειν</b>, I do not [[respect]], [[approve]] it, [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1612; τὸ μὴ ἀδικεῖν σέβοντες Id.''Eu.''749: rarely of a god, Ποσειδῶν.. τὰς ἐμὰς ἀρὰς σέβων E.''Hipp.''896:—[[σέβομαι]] as Pass., to [[be reverenced]], ἡ δ' οἴκοι [πόλις] πλέον δίκῃ σέβοιτ' ἄν [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''760; [[τὸ σεβόμενον]] = [[reverence]], Plu. 2.1101d.<br><span class="bld">2</span> less freq. abs., to [[worship]], to [[be religious]], τὸν σέβοντ' [[εὐεργετεῖν]] A.''Eu.''725, cf. 897; οὐ γὰρ σέβεις [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''745; κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μή Th.2.53; but in all these places an object should perhaps be supplied from the context. ([[σέβομαι]] prob. orig. 'I shrink from..', of which [[σοβέω]] is the causal; perhaps cogn. with Skt. tyajati '[[desert]], [[let go]]'.) | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0867.png Seite 867]] dep. pass., von dem außer praes. und imperf. der aor. ἐσέφθην Soph. tr. 175 u. Plat. (s. unten) vorkommt, bei Hesych. auch σέψασθαι u. bei D. L. 7, 120 σεβήσεσθαι; – a) [[sich scheuen]], vor Göttern und Menschen, wenn man etwas Schlechtes zu thun in Begriff ist und sich durch das Gefühl des Unrechts daran hindern läßt, [[sich schämen]]; οὔ νυ σέβεσθε; Il. 4, 242; c. int., [[σέβομαι]] μὲν προσιδέσθαι, [[σέβομαι]] δ' [[ἀντία]] λέξαι, Aesch. Pers. 680; καὶ φοβεῖται, Plat. Legg. VII, 798 b; τιμῶν τις καὶ σεβόμενος, V, 729 c; u. c. inf., σεβόμενοι μιαίνειν τὸ [[θεῖον]], Tim. 69 d. – b) die Götter mit frommer Scheu verehren, anbeten; Κρονίδαν σέβεσθαι, Pind. P. 6, 25; Tragg.: τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβῃ, Aesch. Suppl. 899; übh. ehren, σέβῃ θνητοὺς [[ἄγαν]], Prom. 542; σέβου, προσεύχου, θῶπτε τὸν κρατοῦντ' ἀεί, 939; Soph. O. C. 187 Phil. 1148; Eur. I. T. 648 Bacch. 566 Or. 347 Suppl. 1233; Ar. Th. 123; τὰ βιβλία, Her. 3, 128; ὡς θεὸν σέβεται, Plat. Phaedr. 251 a; auch aor. σεφθεῖσα, 254 d;; τινὰ ὡς πατέρα, Xen. Cyr. 8, 8, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0867.png Seite 867]] dep. pass., von dem außer praes. und imperf. der aor. ἐσέφθην Soph. tr. 175 u. Plat. (s. unten) vorkommt, bei Hesych. auch σέψασθαι u. bei D. L. 7, 120 σεβήσεσθαι; – a) [[sich scheuen]], vor Göttern und Menschen, wenn man etwas Schlechtes zu thun in Begriff ist und sich durch das Gefühl des Unrechts daran hindern läßt, [[sich schämen]]; οὔ νυ σέβεσθε; Il. 4, 242; c. int., [[σέβομαι]] μὲν προσιδέσθαι, [[σέβομαι]] δ' [[ἀντία]] λέξαι, Aesch. Pers. 680; καὶ φοβεῖται, Plat. Legg. VII, 798 b; τιμῶν τις καὶ σεβόμενος, V, 729 c; u. c. inf., σεβόμενοι μιαίνειν τὸ [[θεῖον]], Tim. 69 d. – b) die Götter mit frommer Scheu verehren, anbeten; Κρονίδαν σέβεσθαι, Pind. P. 6, 25; Tragg.: τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβῃ, Aesch. Suppl. 899; übh. ehren, σέβῃ θνητοὺς [[ἄγαν]], Prom. 542; σέβου, προσεύχου, θῶπτε τὸν κρατοῦντ' ἀεί, 939; Soph. O. C. 187 Phil. 1148; Eur. I. T. 648 Bacch. 566 Or. 347 Suppl. 1233; Ar. Th. 123; τὰ βιβλία, Her. 3, 128; ὡς θεὸν σέβεται, Plat. Phaedr. 251 a; auch aor. σεφθεῖσα, 254 d;; τινὰ ὡς πατέρα, Xen. Cyr. 8, 8, 1. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σέβομαι:''' med. к [[σέβω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 26: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ΝΜΑ, και ενεργ. τ. [[σέβω]] Α<br /><b>1.</b> [[αισθάνομαι]] και [[εκδηλώνω]] σεβασμό [[προς]] κάποιον ή [[προς]] [[κάτι]] (α. «[[σέβομαι]] τους προγόνους μας» β. «σεβόμαστε την εθνική μας [[ιστορία]]» γ. «τὸν φίλον σέβεσθαι», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[τιμώ]] με [[ευλάβεια]] («σεβόμενη τὸν Θεόν», ΚΔ)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[τηρώ]], [[υπακούω]] (α. «δεν σεβάστηκαν τους όρους της συμφωνίας» β. «[[σέβομαι]] τους νόμους»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>ενεργ.</b> [[σέβω]]<br />α) ([[ιδίως]] σχετικά με θεούς) [[λατρεύω]], [[προσκυνώ]] («δεινὸς ὅς θεοὺς σέβει», <b>Αισχύλ.</b>)<br />β) <b>απόλ.</b> [[είμαι]] [[θρήσκος]], [[ευσεβής]] («τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> α) (σχετικά με βασιλιά) [[απονέμω]] [[τιμή]], [[τιμώ]] («σέβου,... θῶπτε τὸν κρατοῦντ' ἀεί», <b>Αισχύλ.</b>)<br />β) [[αισθάνομαι]] φόβο και [[συστολή]] ενώπιον του Θεού, [[ιδίως]] όταν πρόκειται να πράξω [[κάτι]] το απρεπές ( | |mltxt=ΝΜΑ, και ενεργ. τ. [[σέβω]] Α<br /><b>1.</b> [[αισθάνομαι]] και [[εκδηλώνω]] σεβασμό [[προς]] κάποιον ή [[προς]] [[κάτι]] (α. «[[σέβομαι]] τους προγόνους μας» β. «σεβόμαστε την εθνική μας [[ιστορία]]» γ. «τὸν φίλον σέβεσθαι», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[τιμώ]] με [[ευλάβεια]] («σεβόμενη τὸν Θεόν», ΚΔ)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[τηρώ]], [[υπακούω]] (α. «δεν σεβάστηκαν τους όρους της συμφωνίας» β. «[[σέβομαι]] τους νόμους»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>ενεργ.</b> [[σέβω]]<br />α) ([[ιδίως]] σχετικά με θεούς) [[λατρεύω]], [[προσκυνώ]] («δεινὸς ὅς θεοὺς σέβει», <b>Αισχύλ.</b>)<br />β) <b>απόλ.</b> [[είμαι]] [[θρήσκος]], [[ευσεβής]] («τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> α) (σχετικά με βασιλιά) [[απονέμω]] [[τιμή]], [[τιμώ]] («σέβου,... θῶπτε τὸν κρατοῦντ' ἀεί», <b>Αισχύλ.</b>)<br />β) [[αισθάνομαι]] φόβο και [[συστολή]] ενώπιον του Θεού, [[ιδίως]] όταν πρόκειται να πράξω [[κάτι]] το απρεπές («ἰδοῦσα δὲ ἔδεισέ τε καὶ σεφθεῖσα ἀνέπεσεν ὑπτία», Πλάτ)<br />γ) (με απρμφ.) [[διστάζω]], δεν [[τολμώ]] να πράξω [[κάτι]] («σέβεται καὶ φοβεῖται... το τι κινεῖν τῶν καθεστώτων», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>3.</b> (το ουδ. μτχ. μέσ. ενεστ. ως ουσ.) <i>τὸ σεβόμενον</i><br />το [[σέβας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το ρ. [[σέβομαι]] ανάγεται στην ΙΕ [[ρίζα]] <i>tyeg</i><sup>w</sup>- «[[φεύγω]] τρομαγμένος, στρέφομαι [[προς]] τα [[πίσω]] [[έντρομος]], απομακρύνομαι, [[εγκαταλείπω]]» (το [[φώνημα]] <i>ty</i>- στην Ελληνική έδωσε <i>σ</i>-, ενώ ο χειλοϋπερωικός [[φθόγγος]] αποδόθηκε με χειλικό [[σύμφωνο]] <i>β</i>- [[πριν]] από [[φωνήεν]] -<i>ο</i>-) και συνδέεται με το αρχ. ινδ. <i>tyajati</i> «αποχωρίζομαι, [[εγκαταλείπω]]». Στην ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] της ρίζας <i>σοβ</i>- ανάγεται ο [[επιτατικός]]-[[επαναληπτικός]] τ. <i>σοβῶ</i>, -<i>έω</i> (<b>πρβλ.</b> [[φέβομαι]]: <i>φοβῶ</i>, -<i>έω</i>) που ανταποκρίνεται περισσότερο στη σημ. της ρίζας: «κινούμαι ορμητικά, ταράζομαι» (<b>βλ. λ.</b> [[σοβώ]], [[σοβαρός]]). Στο ρ. [[σέβομαι]], [[τέλος]], θα [[πρέπει]] να αποδοθεί μια αρχική σημ. «απομακρύνομαι με [[δέος]] από [[κάτι]]», από όπου οι κατ’ εξοχήν σημ. του ρήματος: «[[αισθάνομαι]] φόβο και [[συστολή]] [[μπροστά]] σε [[κάτι]] σπουδαίο, όπως [[είναι]] ο Θεός, [[διστάζω]], δεν [[τολμώ]] να πράξω [[κάτι]] απρεπές» και εν συνεχεία, σχετικά με θεούς, «[[λατρεύω]], [[προσκυνώ]]» και, γενικά, «[[αισθάνομαι]] σεβασμό, [[τιμώ]] με [[ευλάβεια]]», από όπου και η νεοελλ. σημ. του ρ. «[[υπακούω]]» (<b>πρβλ.</b> [[σέβας]], [[σεπτός]], [[σεμνός]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σέβομαι:''' κατά κανόνα στον ενεστ.· αόρ. | |lsmtext='''σέβομαι:''' κατά κανόνα στον ενεστ.· αόρ. αʹ <i>ἐσέφθην</i>· αποθ.,<br /><b class="num">1.</b> [[αισθάνομαι]] θρησκευτικό [[δέος]], [[αισθάνομαι]] [[ντροπή]], [[αισχύνη]], σε Ομήρ. Ιλ., Αριστοφ.· <i>σεφθεῖσα</i>, κατειλημμένη από [[ιερό]] [[δέος]], φόβο, σε Πλάτ.· με απαρ., [[τρέμω]] από φόβο ή [[αισθάνομαι]] φόβο, [[διστάζω]] από [[συστολή]] να κάνω [[κάτι]], σε Αισχύλ., Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. προσ., [[τιμώ]] με θρησκευτικό [[δέος]], [[λατρεύω]], Λατ. [[veneror]], σε Πίνδ., Ηρόδ. κ.λπ.· [[επομένως]], [[ευλαβούμαι]], [[αποδίδω]] τιμές ή σεβασμό προς, σε Τραγ. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[to shy from smth.]], [[to feel ashamed]], posthom. [[to be in awe]], [[to honour]], esp. as regards the gods (Δ 242).<br />Other forms: also [[σέβω]] (Pi., trag., rarely in prose; cf. Schw.-Debrunner 234), nonpres. forms quite rare: aor. pass. [[σεφθῆναι]] (S. Fr. 164, Pl. Phdr. 254b), fut. [[σεβήσομαι]] (pap. IIp).<br />Compounds: Rarely with <b class="b3">προσ-</b>, <b class="b3">ἀντι-</b>.<br />Derivatives: A. [[σέβας]] n. (only nom. a. acc.; pl. [[σέβη]] A. Supp. 755) [[(sacred) awe]], [[amazement]], [[worship, object of awe, of worship]] (ep. poet. Il.); after [[γέρας]]? (cf. Chantraine Form. 422; s. also on [[σεμνός]]); as 2. member, after the <b class="b3">εσ-</b>stems, <b class="b3">-σεβής</b> (Schwyzer 514; aslo relation to [[σέβομαι]] is possible), s.g. <b class="b3">εὑ-σεβής</b> [[God-fearing]], [[pious]] (Thgn., Pi. etc.) with <b class="b3">εὑσέβ-εια</b>, <b class="b3">-έω</b>, <b class="b3">-ημα</b>; after this and after [[ἀσέβημα]] the simplex [[σέβημα]] n. [[worship]] (Orph.). From [[σέβας]]: 1. the aorist [[σεβάσσατο]] (Il.), to which [[σεβάζομαι]], [[σεβασθῆναι]] (late) = [[σέβομαι]]. From this a. [[σεβάσεις]] pl. [[deferences]] (Epicur.); b. <b class="b3">-σμα</b> n. [[object of worship]], [[shrine]] (D. H., NT etc.); c. <b class="b3">-σμός</b> m. [[worship]] (hell. a. late) with <b class="b3">-σμιος</b>, <b class="b3">-σμιότης</b>; d. <b class="b3">-στός</b> [[venerable]], [[reverend]], [[elevated]], = Lat. Augustus (D. H., Str. etc.; also to [[σέβας]]) with <b class="b3">-στιος</b>, <b class="b3">-στικός</b>, <b class="b3">-στεύω</b>, <b class="b3">-στεῖον</b>. 2. [[σεβίζομαι]], <b class="b3">-ίζω</b> = <b class="b3">σέβο-μαι</b> (Pi., trag. a.o.; can also be enlargement of [[σέβομαι]]) with <b class="b3">-ισμα</b> n. (sch.). -- B. Verbal adj. [[σεπτός]] [[venerable]] (A. Pr. 812, late prose), mostly comp., <b class="b3">ἄ-</b>, <b class="b3">περί-</b>, <b class="b3">θεό-σεπτος</b> a.o. (trag. a.o.); <b class="b3">σεπτ-ικός</b>, <b class="b3">-εύω</b> H. C. nom. ag. <b class="b3">θεο-σέπτωρ</b> m. [[worshiper of gods]] (E. Hipp. 1364 [anap.]; Fraenkel Nom. ag. 2, 28). D. <b class="b3">σέβερος εὑσεβής</b>, <b class="b3">δίκαιος</b> H. -- On [[σεμνός]] and [[σοβέω]] s. v.<br />Origin: IE [Indo-European] [1086] <b class="b2">*ti̯egʷ-</b> <b class="b2">have respcct for smb.</b><br />Etymology: Phonetically possible, but at least at first sight semant. not very convincing is the connection with Skt. [[tyajati]] [[desert]], [[leave alone]], [[abandon]] (Brugmann IF 25, 301 ff., WP. 1, 746, Pok. 1086). The causative [[σοβέω]] (s. v.) points for [[σέβομαι]] to an orig. meaning [[run away]], [[flee]] v. t.; from this [[(schameful) redress for sth.]], [[yield]]? Doubts by Mayrhofer [[sub verbo|s.v.]] (w. lit.); agreement by v. Erffa [[Αἰδώς]] (Phil. Supp. 30: 2) 27 f. The equation of [[σεπτός]] with [[tyaktá-]], of <b class="b3">θεο-σέπτωρ</b> with [[tyaktar-]], to which also the [[s-]]stems [[σέβας]]: [[tyajas-]] (Porzig Satzinhalte 301), is without impostance for the etymology, as it could be monolingual innovations. Acc. to v. Windekens Orbis 14, 117 here also Toch. AB [[yäk-]] [[negligent]], [[careless]], [[be c.]]; doubtable. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
| Line 41: | Line 41: | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''σέβομαι''': (seit Δ 242),<br />{sébomai}<br />'''Forms''': auch [[σέβω]] (Pi., Trag., selten in d. Prosa; vgl. Schw.-Debrunner 234), außerpräs. Formen ganz spärlich: Aor. Pass. σεφθῆναι (S. ''Fr''. 164, Pl. ''Phdr''. 254b), Fut. σεβήσομαι (Pap. II<sup>p</sup>),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[sich scheuen]], [[sich schämen]], nachhom. [[Ehrfurcht haben]], [[verehren]], bes. im Hinblick auf die Götter.<br />'''Composita''' : sehr vereinzelt mit προσ-, ἀντι-,<br />'''Derivative''': Davon A. [[σέβας]] n. (nur Nom. u. Akk.; pl. σέβη A. ''Supp''. 755) ‘(heilige) Scheu, Staunen, Verehrung, Gegenstand der Scheu, der Verehrung’ (ep. poet. seit Il.); nach [[γέρας]]? (vgl. Chantraine Form. 422; s. auch zu [[σεμνός]]); als Hinterglied, nach den εσ-Stämmen, -σεβής (Schwyzer 514; auch Anschluß an [[σέβομαι]] kommt in Betracht), z. B. [[εὐσεβής]] [[gottesfürchtig]], [[fromm]] (Thgn., Pi. usw.) mit [[εὐσέβεια]], -έω, -ημα; danach und nach [[ἀσέβημα]] das Simplex [[σέβημα]] n. [[Verehrung]] (Orph.). Von [[σέβας]]: 1. der Aorist σεβάσσατο (Il.), wozu [[σεβάζομαι]], σεβασῆναι (sp.) = [[σέβομαι]]. Davon a. σεβάσεις pl. [[Ehrerbietungen]] (Epikur.); b. -σμα n. [[Gegenstand der Verehrung]], [[Heiligtum]] (D. H., NT usw.); c. -σμός m. [[Verehrung]] (hell. u. sp.) mit -σμιος, -σμιότης; d. -στός [[verehrungswürdig]], [[ehrwürdig]], [[erhaben]], = lat. ''Augustus'' (D. H., Str. usw.; auch auf [[σέβας]] beziehbar) mit -στιος, -στικός, -στεύω, -στεῖον. 2. σεβίζομαι, -ίζω = [[σέβομαι]] (Pi., Trag. u.a.; kann auch Erweiterung von [[σέβομαι]] sein) mit -ισμα n. (Sch.). — B. Verbaladj. [[σεπτός]] [[verehrungswürdig]] (A. ''Pr''. 812, sp. Prosa), meist komponiert, ἄ-, [[περί]]-, [[θεόσεπτος]] u.a. (Trag. u.a.); [[σεπτικός]], -εύω H. C. Nom. ag. [[θεοσέπτωρ]] m. [[Gottesverehrer]] (E. ''Hipp''. 1364 [anap.]; Fraenkel Nom. ag. 2, 28). D. [[σέβερος]] | |ftr='''σέβομαι''': (seit Δ 242),<br />{sébomai}<br />'''Forms''': auch [[σέβω]] (Pi., Trag., selten in d. Prosa; vgl. Schw.-Debrunner 234), außerpräs. Formen ganz spärlich: Aor. Pass. σεφθῆναι (S. ''Fr''. 164, Pl. ''Phdr''. 254b), Fut. σεβήσομαι (Pap. II<sup>p</sup>),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[sich scheuen]], [[sich schämen]], nachhom. [[Ehrfurcht haben]], [[verehren]], bes. im Hinblick auf die Götter.<br />'''Composita''': sehr vereinzelt mit προσ-, ἀντι-,<br />'''Derivative''': Davon A. [[σέβας]] n. (nur Nom. u. Akk.; pl. σέβη A. ''Supp''. 755) ‘(heilige) Scheu, Staunen, Verehrung, Gegenstand der Scheu, der Verehrung’ (ep. poet. seit Il.); nach [[γέρας]]? (vgl. Chantraine Form. 422; s. auch zu [[σεμνός]]); als Hinterglied, nach den εσ-Stämmen, -σεβής (Schwyzer 514; auch Anschluß an [[σέβομαι]] kommt in Betracht), z. B. [[εὐσεβής]] [[gottesfürchtig]], [[fromm]] (Thgn., Pi. usw.) mit [[εὐσέβεια]], -έω, -ημα; danach und nach [[ἀσέβημα]] das Simplex [[σέβημα]] n. [[Verehrung]] (Orph.). Von [[σέβας]]: 1. der Aorist σεβάσσατο (Il.), wozu [[σεβάζομαι]], σεβασῆναι (sp.) = [[σέβομαι]]. Davon a. σεβάσεις pl. [[Ehrerbietungen]] (Epikur.); b. -σμα n. [[Gegenstand der Verehrung]], [[Heiligtum]] (D. H., NT usw.); c. -σμός m. [[Verehrung]] (hell. u. sp.) mit -σμιος, -σμιότης; d. -στός [[verehrungswürdig]], [[ehrwürdig]], [[erhaben]], = lat. ''Augustus'' (D. H., Str. usw.; auch auf [[σέβας]] beziehbar) mit -στιος, -στικός, -στεύω, -στεῖον. 2. σεβίζομαι, -ίζω = [[σέβομαι]] (Pi., Trag. u.a.; kann auch Erweiterung von [[σέβομαι]] sein) mit -ισμα n. (Sch.). — B. Verbaladj. [[σεπτός]] [[verehrungswürdig]] (A. ''Pr''. 812, sp. Prosa), meist komponiert, ἄ-, [[περί]]-, [[θεόσεπτος]] u.a. (Trag. u.a.); [[σεπτικός]], -εύω H. C. Nom. ag. [[θεοσέπτωρ]] m. [[Gottesverehrer]] (E. ''Hipp''. 1364 [anap.]; Fraenkel Nom. ag. 2, 28). D. [[σέβερος]]· [[εὐσεβής]], [[δίκαιος]] H. — Zu [[σεμνός]] und [[σοβέω]] s. bes.<br />'''Etymology''': Nicht sicher erklärt. Lautlich möglich, aber wenigstens beim ersten Anblick semantisch wenig überzeugend ist die Zusammenstellung mit aind. ''tyajati'' [[verlassen]], [[im Stich lassen]], [[aufgaben]] (Brugmann IF 25, 301 ff., WP. 1, 746, Pok. 1086). Das Kausativum [[σοβέω]] (s. bes.) läßt indessen für [[σέβομαι]] auf eine urspr. Bed. [[wegeilen]], [[davon fliehen]] od. ä. schließen; daraus ‘(scheu) vor etwas zurücktreten, zurückweichen’? Bedenken bei Mayrhofer [[sub verbo|s.v.]] (m. Lit.); Zustimmung bei v. Erffa Αἰδώς (Phil. Supp. 30: 2) 27 f. Die Gleichsetzung von [[σεπτός]] m.it ''tyaktá''-, von [[θεοσέπτωρ]] mit ''tyaktar''-, wozu noch die ''s''-Stämme [[σέβας]]: ''tyajas''- (Porzig Satzinhalte 301), ist für die Etymologie belanglos, da es sich unter allen Umständen um einzelsprachliche Neubildungen handelt. Nach v. Windekens Orbis 14, 117 hierher noch toch. AB ''yäk''- [[nachlässig]], [[achtlos]], [[lässig sein]]; in jeder Hinsicht anfechtbar.<br />'''Page''' 2,686-687 | ||
}} | |||
{{elmes | |||
|esmgtx=[[venerar]], [[rendir culto]] a un dios πορευθεὶς <εἰς> πάντα τόπον καὶ πᾶσαν οἰκίαν, ὅπου σε πέμπω, ... παρομοιωθείς, ᾧ σέβεται θεῷ <b class="b3">ve a todo lugar y a toda casa donde yo te envíe, haciéndote semejante al dios que venera</b> P XII 83 | |||
}} | }} | ||
